Sameiningin - 01.04.1887, Síða 9

—25—
ið til grafarinnar og fundið þar allt eins og konurnar höfðu
frá sagt. þeir trúa ekki að heldr. þeir trúa ekki fyr en Jesús
hafði útlagt fyrir þeim ritningarnar, nefnilega spádórna hins
gamla testamentis, Messíasi viðkomanda, og síðan látið augu
þeirra opnast, svo þeir sáu, að sá, sem við þá var að tala, var
Jesús. Og Tómas. Allir muna, hvað til þess þurfti, að hann
fengist til að trúa því að hinn krossfesti Jesús væri upp risinn.
En þegar hann loks varð sannfœrðr af því, sem hann sá, sagði
hann undrandi og tilbiðjandi: „Drottirm minn og guð minn ! “
þegar lærisveinarnir eru, hver um sig fyrir eigin sjón, orðnir
sannfœrðir um það, þvert á móti því, sem þeir böfðu við húizt,
að Jesús er upp risinn, þá vita þeir, að hann er líka guð. Er
það ekki heilbrigðri skynsemi með öllu óskiljanlegt, að læri-
sveinarnir hefði látið á tálar dragast og tekið til að trúa því að
Jesús væri upp risinn, hefði hann aldrei upp risið, þar sem slílc
trú var algjörlega gagnstœð þeim hugsunum, sem ríktu í sálum
þeirra um það leyti og rétt eftir að Jesús dó ? Og Páll postuli,
hinn upplýsti, hámenntaði Farísei, sem upphaílega og lengi vel
hataði svo hjartanlega þá hugsan, að sá, sem krossfestr var,
hefði getað risið upp og hefði risið upp, hann sem setti sér
það mark og mið að upp rœtahinn kristna trúarfiokk úr heim-
inum hvað sem það kostaði, liann hefði átt allt í einu að fara
án gildra sannana að trúa því að Jesús væri upp risinn og á
lífi,—það þarf óskiljanlega trúgirni til að trúa því! Slíkt er
með öllu óskiljanlegt.
En þá er hitt: það að postularnir hafi vitað, að Jesús var ekki
upp risinn, og logið því svo að öllum, gengið með þann lygaboð-
skap heimsendanna á milli, að hann hefði risið upp og væri
lifandi ? Getrnokkrum í alvöru komið slík hryliileg og heimsku-
leg hugsan í lrug ? Yér trúum því varla. Hvað átti að koma
þeim til þessa ? Von um jarðneska uppliefð eða jarðneska sælu ?
Vissu þeir ekki, út í hvað þeir voru að ganga, þá er; þeir hófu
sína kristniboðsgöngu út um heiminn ? Sáu þeir ekki brenn-
anda bál ofsóknanna fyrir framan sig hvert sem þeir sneru sér
með þann boðskap að Jesús væri upp risinn ? Hvað gat þá kom-
ið þeim til þess að fórna lífi sínu fyrir þennan boðskap ? Ef til
vill, von um eilíft dýrðarendrgjald í öðru lífi? Var það þá sam-
kvæmt þeim siðalærdómi, sem Jesús hafði kennt og innrœtt
þeim, að það mætti ljúga menn fulla um það eða það, og svo.