Sameiningin - 01.06.1888, Síða 5

tímótmælanleg og augsýnileg sönnun kom fram fyrir hinn
ensku-talanda almenning í Winnipeg fyrir því, aS oss væri
greinilega alvara meS kirkjulega starfsemi vora. þegar sú
sönnun er komin fram, þá verSr frá presbyteríönsku sjón-
armiSi nauðsynlegt aS fara — okki aS hjálpa Islendingum
hér til að halda uppi sinni eigin kirkju, heldr — aS stofna
sérstakt kristniboS meSal þeirra. En áSr eru þeir látnir
alveg eiga sig rétt eins og liinir ýmsu fyr nefndu þjóSflokkar,
sem annaShvort hafa alls ekkert af evangelíi kristindóms-
ins að segja, ellegar aS minnsta kosti ekki þekkja þaS nema
í ramm-afbakaSri mynd. Vér hverfum allra-snöggvast aftr
að samlíkino'unni um veiSi og- veiSistöS. Símon Pétr og
aðrir af hinum upphaíiegu lærisveinum frelsarans voru,
eins og kunnugt er, fiskimenn; og þegar þeir félagar forS-
um eftir orSi drottins höfðu lagt net sín til hskidráttar í
Genezaret-vatn og þvert á móti von innilulct mikla mergS
fislca og sökkhlaSiS skip sín, og Pétr felmtrsfullr út af
þessu óvænta yfirnáttúrlega happi féll til fóta Jesú, þá
segir drottinn við hann: „Óttast þú ekki, héSan í frá
slcaltu veiSa menn“ (Lúk. 5,10). það er því frá evangelisku
sjónarmiöi rétt, aS kalla kristniboSsstarfsemi kirkjunnar
veiSi, og að tala um heiminn eins og veiðistöS fyrir þá,
sem eru í lærisveinahópi drottins. Látum allar kristnar
kirkjudeiklir veiða menn í liið kirkjulega net sitt. Og vér
Islendingar, að svo miklu leyti sem vér viljum frain fylgja
því, sem vér játum í trúaijátning kirkju vorrar, hljótum
að skoSa það skyldu vora að veiða svo marga menn, sem
vér eigum kost á, fyrir guðs ríki. En það er til kirkju-
leg manna-veiSi, sem er synd og óhœfa, en sem hin
ameríkanslca agentsnáttúra, er þróast svo vel í - sumum
kirkjudeildunum hér, keinr mönnum einatt til aS gjöra sig
seka í. Og það er þaS, sem vissir menn í presbyteríönsku
kirkjunni ætla nú aS framkvæma hér vor á meSal. það
er það að seilast inn í hópa af fólki meS evangeliskri
trúarjátning, sem hefir sína eigin kirkju, og reyna til aS
draga menn þaSan og inn til sín. þaS minnir oss á það,
sem vitanlega stundum kemr fyrir í sjóplázum á Islandi
og líklega miklu víðar um heim. þaS eru einstöku fiski-