Sameiningin - 01.12.1890, Qupperneq 13

—157—
inikil og málstaðrinn er svo góðr, þá er það eigi að undra,
þótt þéttskipaðir manníiokkar streymi daglega undir merki
bindindismanna um allan heim. það er eigi að undra, þótt
margir kristnir menn og konur láti kr-ossast í krossferðina
gegn ofdrykkjunni.
En eitt er að undra : Hvers vegna koma ekki allir sann-
kristnir menn undireins undir merki bindindismanna? það
kemr að eins af misskilningi. Margir góðir og guðhræddir
menn vilja eigi taka þátt í bindindismálinu, en ástœður
þeirra eru 1 >yggöar á eintómum misskilningi. Skoðun þeirra
er þannig. Hófsemdarraaðrinn segir: Auðvitað skrifa eg
undir þann dóm, sem guðs orð, sagan og lífsreynsla allivi
inanna heíir kveðið upp yfir ofdrykkjunni. Eg játa, að
ofdrykkjan er lands og iýða tjón. Eg vil, að drykkju-
mennirnir gangi í bindindi, því reynslan hefir sýnt, að
þeir geta eigi að öðrum kosti stjórnað sjálfum sér. En eg
vil ekki sjálfr ganga í bindindi. Eg þarf þess ekki. Eg
get bæði bragðað vín og látið vera að bragða vín, þegar
mér sýnist. Að bragða vín er í sjálfu sér engin synd.
Sjálfs míns vegna þarf eg því eigi að vera í bindindi og
þess vegna er eg það heldr ekki og vil ekki vera það.
þessi röksemdaleiðsla væri alveg hárrétt og ómótmælileg,
ef ekkert félagslíf væri til ineðal manna, og ef maðrinn
hefði enga aðra skyldu en skylduna við sjálfan sig. Bind-
indismálið er félagsmál. það er eitt af mannkærleiksmál-
um mannfélagsins. það boðorð, sem leggr mönnum bind-
indi á hjarta, er þetta boðorð: Elska skaltu náunga þinn
eins og sjélfan þig. Flestir þeir, sem ganga í bindindi, gjöra
það ekki sjálfs sín vegna. þeir gjöra það vegna þeirra
meðbrœðra sinna, sem ofdrykkjan hetir fengið hald á, þeir
gjöra það af kristileguin kærleika til drykkjumannsins, af
kristilegum kærleika til konu hans og barna, af kristileg-
um mannkærleika til mannfélagsins, sem ofdrykkjan eitrar
og spillir. þeir ganga í bindindi af því að þeir vilja eigi
leiða sina veikari brœðr í freistni. þeir fylgja í því efni
fyrirmælum heilagrar ritningar. Frelsarinn talar sitt vei
yfir þeim, sem hneykslunum valda. Og postulinn Páll segir:
„það er gott, hvorki að eta kjöt né drekka vín, eða (gjöra)