Sameiningin - 01.02.1891, Blaðsíða 2

-178-
guÖlega opinberan til mannanna eins og þeir eru í þessuni
jarðneska heimi öðruvísi en á barnamáli.
Er þá ekki hin kristilega guðs-opinberan, sú opinber-
an, sem ritningin gefr oss af guði, ófullkomin? Jú, að því
leyti, að hann hefir ekki sýnt oss alla sína leyndavdóma,
að því leyti, að vér ávallt hér verðum að ganga í trú, en
ekki skoðan, að því leyti, að vér sjáum hér að eins í
ráðgátu og eins og í gegnum gler. En hún er fullkomin
að því leyti, sem vér fyrir þessa opinberan eigum þess
kost, að sjá allt, sem vér þurfum að sjá til þess að verða
sáluhóipnir. Vér sjáum inn íguðs hjarta og getum
með fullri vissu vitað, hvað þar býr. Sá, sem veit, hvað
býr í guðs hjarta, hann getr verið sæll, á hverju sem
gengr bæði í líti og dauða.
Guðs hjarta —. Er það ekki ófullkomið mál, að
tala um guðs hjarta? — öldungis eins og hann væri
með mannlegum líkama. Jú, víst, er það ófullkomið mál,
það; því að guð er ósýnilegr, allsstaðar nálægr, eilífr andi.
En það er ekki unnt á voru jarðneska barnamáli, að láta
hinn d^'rmætasta sannleik, sein til er, koma fram eins full-
kominn með öðru móti, þann sannleik, að guð elskar oss,
elskar þennan auma mannheim, elskar hvern einasta synd-
ara. það er ekkert, sem rninnir oss eins áþreifanlega á
kærleik guðs til mannanna eins og þegar nefnt er á nafn
hans h j a r t a.
Ritningin er myndabók fyrir börn, guðs börn. Börnin
skilja myndirnar. Myndirnar duga börnunum. Aðrir kasta
þeim burt.
Vér höldum oss nú við orðið hjarta. Jesús Kristr
hefir sjmt oss hjarta guðs, sýnt oss inn í það. Líf hans
og dauði, orð hans og verk, bœnirnar hans, píslarsagan
hans — það er allt saman opinberan þess, hvað býr í
hiarta guðs, hvílikr kærleikr til vor syndugra manna á þar
heima, hve heitt þetta hjarta slær fyrir hverri einstakri
rnannssál hér niðri, svo syndugar sem þær þó allar eru.
„Svo elskaði guð heiminn, að hann gaf sinn eingetinn son,
til þess að hver sem á hann trúir, ekki skyldi glatast,
heldr hafa eilíft líf“.