Sameiningin - 01.04.1899, Blaðsíða 5

þó mér fyndist mikið til um höfuðborg Skotlands, sögu-
staðina þar og fólkiö, brá mér mjög viö loftslagið. Eg efa
ekki, að það geti verið heilnæmt. En það er hráslagalegt og
kalt fyrir þann, sem þangað kemr frá meginlandi Ameríku.
það fylgir náttúrlega sjóloftinu, hve kaldr hinn minnsti and-
vari reynist. Að kvöldi hins 14. Júní var hitinn að eins 52
gr. Alla dagana hvíldi móða eða mistr yfir öllu, sjó og landi.
það jók einhvern drunga í loftinu, og hélt eg fyrst, að þetta
væri einhver reykjar-móða, sem tíð er í stórborgum. En það
var ekki. Mjög hamlar hún útsýni, því maðr sér skammt og
óglöggt. í haust, þegar eg kom aftr frá íslandi, grúfði þetta
sama móðu-ský, líkast byssu-reyk, eins og þak, ekki einungis
yfir borgunum, sem London, heldr yfir landinu öllu. þrátt
fyrir það eru Bretar enginn þokulýðr, heldr menn komnir ,, út
úr þokunni“.—Rétt áðr en eg fór frá Skotlandi, heimsótti eg
próf. Sveinbjörn J). Sveinbjörnson. Hann er prestaskóla-
kandídat frá Reykjavík (f. 1847, útskr. 1868), ljúfr maðr og
ástúðlegr. Að líkindum er hann hinn eini íslenzki söngfrœð-
ingr og tónskáld, sem atvinnu hefir af þeirri list í einni
menntastöð heimsins. Fremr er það sorglegt, hve sjaldan
vér Islendingar njótum sjálfir hinna beztu krafta hjá börnum
þjóðar vorrar. Oft geta sögur vorar um það, að frægir og
friðsamir íslendingar kusu að dvelja erlendis, fjarri hinu
þrönga og deilugjarna þjóðlífi ættjarðarinnar. það var ekki
að eins, að þeir öfluðu sér erlendis fjár og frama, aðþeirlærðu
þar íþróttir og atorku, heldr dvöldu margir hinna nýtustu
manna að langvistum í útlöndum, af frjálsum vilja,—eða
þjóðin gjörði þá útlæga. þannig gekk það í öndverðu og
gengr því miðr enn, þó aðrar sé nú orsakirnar. Hið allra
sárasta er þó, að óspektir, andleysi og kristnispjöll skuli
hvorki þá né nú hafa fengið sinn útlegðardóm, — og aldrei átt
útkvæmt til íslands. — Á leið minni að heiman gisti eg hjá
próf. Sveinbjörnson. Ber heimili hans vott um velgengni
og er við hœfi tiginna manna. Söng hann þá fyrir mig ný-
orktan stríðssöng eftir sjálfan sig (lagið), og mun eg aldrei fá
gleymt þeirri list, sem bæði lagið, söngrinn og hljóðfœrasláttr-
inn birti, —Hann er mjög íslenzkr í anda og var að ráðgjöra