Sameiningin - 01.05.1899, Blaðsíða 2

34
4- Svo áfram J?á hiS þyrnum stráöa skeiS,
er ]?ú gekkst fyrst,
heim, Jesús, heim sem ljúfast barn mig leiö
—í Ijóssins vist,
aS hvílast megi’ eg eftir æfi-harm
í eilífs friöar ljósi guös viö barm.
Sabbatsboðið.
I fyrra kom út í Reykjavík bœklingr sá eftir D. Östlund,
aðventista-trúboða, er nefnist ,, Hvíldardagr drottins og helgi-
hald hans aö fornu og nýju“, 47 bls. í smáu átta blaði broti,
titilblaöslaus. Og er tilgangr rits þessa aö reyna aö sann-
fœra menn um, aö sjöundi dagr vikunnar, laugardagrinn, sé
enn hinn guðlega lögboöni sabbatsdagr—fyrir kristið fólk á
nýja testamentis tíöinni eins og forðum fyrir ísraelslýö á
gamla testamentis tíðinni. En þaö er vitanlega eitt verulegt
trúaratriöi meöal ,,sjöunda dags aöventista“, kirkjuflokks þess,
er hr. Östlund heyrir til. Ritlingrinn er í sex þáttum með
þessum fyrirsögnum: 1. Uppruni hvíldardagsins. 2. Sjöundi
dagrinn og lögmál guðs. 3. Nýja testamentið og hvíldardagr-
inn. 4. Vitnisburðr sögunnar um hvíldardaginn og breyting
hans. 5. Helgihald sjöunda dagsins og mótmælendrnir. 6.
Hvernig eigum vér að halda hvíldardaginn heilagan ?
Trúarflokkr aðventista greinist í ýmsar minni deildir. Og
hefir þess áðr verið getið hér í blaðinu, þegar minnzt var á
bókina ,,Vegrinn til Krists“. Flokkrinn er upp kominn inn-
an reformeruðu kirkjunnar, og hefir því í frœðakerfi sínu aðal-
lega eða eingöngu tekið tillit til þeirra kenninga eða þess skiln-
ings á guðs orði, sem þar er ráðandi. Rökfœrslu-tilraunir að-
ventista geta og þar virzt hafa talsverðan sönnunarkraft. En
fyrir lúterskum mönnum alls ekki, svo framarlega sem þeim
sé nokkurn veginn ljóst, hverju þeirra eigin kirkja heldr fram
í trúarjátningum sínum sem meginatriðum kenningar sinnar
andspænis andastefnu reformeruðu kirkjuflokkanna yfir höfuð.
Og að því, er snertir þennan helgidagsritling hr. Östlunds,
sem nú hefir birzt á íslenzku, þá ber hann þess greinileg merki,