Sameiningin - 01.02.1939, Síða 8

22
höfðum við meðferðis. Ruddust menn nú hingað og þangað
að úr þyrpingunni, þeir er miðana höfðu, og hurfu inn um
dyrnar. Gekk æði tími í að ná þessum útvalda Jýð úr
mannfjöldanum, sökum þrengsla á götunni, því menn stóðu
svo þétt saman, alveg eins og sauðfé í rétl. Loks komust
þeir þó allir inn og var dyrunum lokað. Var mannþyrping-
in úti þá orðin svo mikil að hvergi sá út yfir. Bjóst maðui
nú við, að reyna með einhverjum ráðum að komast á leið
heim aftur. En ekki var hægt um vik, því hver og einn
varð að vera þar sem hann var kominn. Eina ráðið var
að híða við þar til útarmar þyrpingarinnar greiddust eitt-
hvað í sundur, svo þeir er næstir stóðu dyrunum fengju
tækifæri að smá þokast í burt.
Rétt í því að maður var nú í þessum hugleiðingum,
kemur það fyrir, að dyrnar opnast á ný, en aðeins í hálfa
gátt eins og fyr. Var tilkynt að enn væri inögulegt að hæta
við hundrað manns. Og til að vera sem sanngjarnastir
höfðu ráðsmenn fundarins ákveðið að telja inn eitt hundrað
manns af þeim, sem stóðu næstir dyrunum. Urðum við
séra Björn þar með, einhversstaðar á milli áttatíu og níu-
tíu. En þúsundir máttu hverfa frá við svo búið. Hefi eg
aldrei á æfi minni séð annan eins mannfjölda sækja að
nokkurri samkomu. Engir prestaskólamenn okkar, aðrir
en við séra Björn, komust á fund Bryans þennan tiltekna
dag.
Ræðuefni Bryans var “The Prince of Peace” (Friðar-
höfðinginn). (Es. 9:6). Er sá ritningarstaður sem kunnugt
er, einn af hinum mörgu og merkilegu spádómum um Jesúni
Krist, sem komandi Frelsara allra manna. Meðferð efnisins
miðaði öll að því að hálpa mönnum til öruggrar trúar á
Ivrist. Hafði Bryan oft talað um það el'ni, í styttra eða
lengra erindi, eftir ástæðum. Var ræðan öll fremur prédikun
en fyrirlestur. Mun hann hafa talað alt að klukkustund.
Ekki hal'ði hann neitt meðferðis sér til minnis, að maður
yrði var við. Mælti hann erindið látlaust af munni fram,
en með alvöruþunga og lifandi áhuga.
Á meðan Bryan var að tala var eg að virða hann fyrir
mér. Virtist mér hann, bæði á stærð og eins utan um sig,
talsvert svipaður séra Matthíasi Jochumssyni. í andlits-
falli voru þeir ekki eins líkir, þó báðir væru góðmann-
legir og tilkomumiklir á svip. Bryan hafði mikið
vald á fögru, ensku máli, en þó held eg að íslenzka skáldið
hafi staðið honum fyllilega jafnfætis sem afburða mælsku-