Sameiningin - 01.04.1943, Qupperneq 12

58
mannfleiri, en flokkur Iunnitanna. Giftingar fóru að tíðkast
á milli flokkanna, þannig að Iunnitar leituðu sér kvon-
fangs innan Eskimóaflokksins og Eskimóar giftust Iunnita-
konum, en blöndun þessari fylgdi engin gæfa. Óánægja
reis upp á milli flokkanna, mest að sagt er fyrir lausmælgi
konanna, sem þannig sleptu sér út í kringumstæður, siði
venjur og aðstöðu, sem þær ekki þektu. Óánægjan efldist
og ylnaði unz að hún varð að fullum fjandskap. Það lenti
í orustum á milli flokkanna og er sagt að Eskimóarnir
hafi á endanum orðið yfirsterkari sökum þess að þeir voru
miklu mannfleiri. Svo hafa drepsóttir sjálfsagt átt sinn
þátt í að eyðileggja þá, sem dæmi upp á þá hlið eyðilegg-
ingarinnar er eftirfylgjandi dæmi sem Klabban biskup sagði
mér, og sem hann sjálfur sá. Á Southampton-eyjunni í
Húdsons-flóanum, er all mikið af bæjaleyfum Iunnita. Á
svefnfleti í einum þessara bæja, sem var mjög hruninn
fundust beinagrindur Iunnita, lágu beinagrindurnar hlið
við hlið, eins og fólk það hefði háttað eða lagst til svefns,
en aldrei risið upp aftur. Sagt er að síðustu afkomendur
Iunnítanna hafi liðið undir lok á Sauthhampton-eyjunni
kringum síðustu aldamót.
Allmikið hefir verið gjört að því að grafa í bæjarrúst-
um Iunnítanna, en það sem fundist hefir varpar litlu
ljósi á háttu þeirra eða líf, þó virðist það sem eg hefi séð
af þeim fornminjum og eg held að mér sé óhætt að segja
það sem fundist hefir benda til þess að Iunnítarnir hafi
verið hugvitsminni og óverkhagari en núlifandi Eskimóar.
Eg sagði hér að framan, að enginn vissi um uppruna
Iunnítanna, og er það víst satt. En þrjár tilgátur hefi eg
séð settar fram af fræðimönnum, sem þá hluti hafa at-
hugað, og er þó engin þeirra líkleg, frá mínu sjónarmiði,
og ein þeirra með öllu fráleit.
Fyrsta tilgátan er, að Iunnítarnir hafi verið sömú
ættar og mannflokkur sá er nú byggir norður-héruð Canada
og eyjarnar í norðurhöfum, eða af Mongólskum uppruna,
en verið stærri, þroskaðri og sterkari en nútíðar Eskimóar.
Önnur, að Iunnítarnir hafi verið blendingur Indíána
og einhvers annars flokks manna, sem í þessu landi hafi
búið í fyrndinni, og fyrir einhverjar ástæður hafi borist
norður í höf.
Þriðja, að þar sé um að ræða íslendingana frá Græn-
landi, sem týndust og hurfu inn í þoku ísa og auðnar.
Þessi síðasta tilgáta fræðimannanna er neyðartilgáta,