Sameiningin - 01.11.1924, Blaðsíða 6

324
þaS og stjórnar því. Krists andi er heilagur andi. Dularfull
og dásamleg áhrif heilags anda helga trúarþel kristins manns og
veita sálunni unað og frið, sem ekki er unt að lýsa. Því meir
sem trúarþelið kristilega þroskast með manninum, þvi meiri verð-
ur ást hans á öllu, sem gott er, og löngun til að þjóna því.
Trúarþelið, vakið og viðhaldið af anda Krists i sálu manns-
ins, er undirstaða kristilegs trúarlífs. Án þess er ekki um krist-
indóm að ræða í fari manns. Að líkindum er sjálft 'hið kristi-
lega trúarlíf með líkum hætti hjá öllum hjarta-kristnum mönn-
um, þó ólíkt sé það að ytra búningi. En þó trúarþelið sé und-
irstaða trúarlífsins, þá hefir kristindómurinn meira í för með
sér. Trúarþelið getum vér til hægðarauka tileinkað hjartanu—
eða tilfinningaþætti sálarinnar. Annar aðal-þáttur er skynsem-
in. Kristindómurinn talar og til skynseminnar, og skynsemin
leitast við að gera sér grein fyrir kristindóminum. Eins og
hjartað aðallega fæst við Krist sjálfan, svo fæst skynsemin við
kenningar Krists. Og ekki nema svo að hjartað sé höndlað af
Kristi, fær skynsemin notið sín, er hún fæst viö kenninguna. Á
það veröur að leggja áherzlu, að einungis þegar 'hjartað elskar
Krist, fær skynsemin skilið og hagnýtt sér orð hans.
En svo þarf ekki að leyna því, að kristnir menn geta ekki
allir gert sér nákvæmlega sömu grein fyrir kenningum kristin-
dómsins. Þar fær einstaklings eðlið að njóta sín. Við skilj-
um flesta hluti hver á sína vísu. Skynsemi manna er ekki í einu
móti steypt. Menn skilja og tilein'ka sér sama sannleika hver á
sinn hátt. Svo hefir Guð gjört mennina, og svo margbreytilegt
vill Guð að hugsana-lífið sé. En eitt og hið sama lögmál gildir
fyrir alla: að elska sannleikann. Og séum við í hjartanu krist-
in, þá verður ástin á og lotningin fyrir kenningu Krists svo
mikil, að við gerum okkur grein fyrir henni með rólegu hugar-
fari og samvizkusemi. Og við finnum þá til heilagrar skyldu
til þess, að afla okkur sem mestrar þekkingar á trúaratriðum
kristindómsins og siðfræðinni kristilegu. Og við krefjumst
þess af sjálfum okkur, að við aldrei skiljum við neitt atriði
kristilegrar kenningar þar til við höfum eignast fasta skoðun og
lifandi sannfæringu. Því skynseminni, eigi síður en tilfinn-
ingunni, er ætlað að njóta blessunar af kristindóminum. En
svo skynsamir erum við og vel siðaðir, ef við höfum anda Krists
í okkur, að við viðurkennum takmörk skilnings okkar, og mis-
bjóðum ekki kristnum bræðrum vorum með því, að vilja
þröngva þeim til þess að skilja alt eins og við skiljum það. Ef
trúarþel kristinna manna vefur sig um Krist, þá verða skilnings-