Sameiningin - 01.11.1924, Page 9
327
i.ð þaS fast, sem laust mætti vera, og láta nokkuð það laust,
sem fast ætti að vera. Heilagur sannleikur guSlegrar opinber-
unar í Jesú Kristi s'kyldi standa fastur og ó'haggandi að eilífu.
En umbúðir allar og aðferðir skyldu vera “lausar” og notast
eftir ástæðum. Frú Lára var starfhög kona og svo áræðin, aö
hún tók i þjónustu sína 'hverja þá nýja aSferð, sem hún taldi not-
hæfa. Fyrir því réði hún til róttækra breytinga á starfsað-
ferðum í söfnuði sínum, jafnvel seinustu árin, sem hún lifði.
Samvistum við leiStogana okkar látnu er ekki slitið. And-
legt samfélag varir þó þau sé komin þetta á undan okkur yfir
landamærin. Með því að starfa í anda þeirra að aSal-hugsjón
þeirra—komu Guðs ríkis i sálir mannanna—, heiðrum við bezt
lofsverða minningu þeirra.
15- nóv. 1924. B.B.J.
------0------
Alþjóðaþing heimspekinga
um komandi andlega vakningu.
Alþjóðaþing heimspekinga, sem nýlega var haldiS í Naples,
gefur nýjan vitnisburð um hina miklu breytingu, sem orðið
hefir á síðustu árum á afstöSu vísindanna gagnvart trúarbrögð-
unum. Efnishyggjan, sem rí'kti fyrir mannsaldri síSan, er dauS,
en nú er komin í staðin einskonar andleg skoðun, jafnvel á sjálf-
um efnisheiminum. Samkvæmt lífeðlis-kenningunni nýju fneo-
vitalism)—kenningunni, er sagt er að sönnuS hafi verið með
tilraunum — sem prófessor Driesch frá Leipzig skýrSi í fyrir-
lestri, sem hann hélt á þinginu — er þáttur í öllu lífi, frá hinu
lægsta til hins æðsta, sem ekki er 'háður lögum vélfræðinnar.
Það eru til tvennskonar öfl, sem vinna í nánu sambandi hvort
við annaS—eðlisfræðislegt og sálarfræSislegt, og jafnvel i lifi
dýra og jurta leiðbeinir og stjórnar hið óskilvitlega hinu afl-
fræðislega (hið andlega hinu likamlegaj. í fyrirlestrunum um
frumreglur þekkingarinnar kom í ljós skýr viðurkenning á þeim
grundvallar-sannindum, að sál mannsins sé veruleiki, stafi frá
alheimssál, sem henni sé skyld. í fyrirlestri prófessors Bruns-
chwieg frá París, sem fulltrúi einn frá Englandi kallaði stór-
merkilegt erindi, var þessi kenning enn betur áréttuð. Sagði
fulltrúi þessi, að sér liefði fundist eins og hann væri á guðrækn-
issamkomu. Þegar gert er yfirlit yfir álit hans á hugarstefnur
þessa þings í heild sinni, þá er hann sannfærður um það, að
heimurinn hafi hallast ákveðið i áttina til trúar, yfirleitt, og sér-