Íslendingur - 29.03.1940, Blaðsíða 2

2
ÍSLENDINGUR
i
| Oddur SigurOsson
Á heitdag Eyfirðinga hinn forna
var til moldar borinn Oddur Sig-
urðsson, fyrrv. skipstjóri og út-
vegsbóndi, í Hafnarvík í Hrísey.
Með honum er til grafar genginn
einn af mestu dugnaðar- og for-
ystumönnum við Eyjafjörð síðasta
mannsaldurinn, þeirra er fengust
við skipstjórn og sjávarútveg.
Oddur var fæddur á Steindyrum
á Látraströnd 15. nóv. 1874. Voru
foreldrar hans Sigurður Stefánsson,
sjálfseignarbóndi þar, og kona hans
Guðlaug Ólafsdóttir, giít 8, okt.
1861. Var Oddur yngstur systkina
sinna, en þau voru fimm, þrír
bræöur. og eru þeir nú allir látnir,
og tvær systur, báðar enn á lífi,
Guðrún, ekkja Hallgríms Sigurðs-
sonar, stýrimanns á Akureyri, bú-
sett þar, og Sigurlaug, ekkja
Gunnars Helgasonar, skipstjóra í
Hrísey.
Sigurður á Steindyrum var at-
oikumaður mikill, bæði til lands
og sjávar, en einkum var honum
sýnt um sjósóknina, skipstjóri
heppinn og aflasæil, hákarlaformað-
ur langa hríð. Guðlaugu konu
hans lét bústjórnin hið bezta. Var
hún tápkona tnikíl, skapfcst og
stjórnsöm. Voru samfarir þeirra
hjóna hinar beztu og varð skammt
þeirra á milli. Hafði Oddur hið
mesta ástuki af móður sinni. —
í æsku naut hann kennslu hjá
Guðmundi Hjaltasyni, hinum kunna
alþýðu-fræðara, í skóla þeim, er
2. Guðm. Guðmundss. S.S. 431,9 stig.
3. Ásgr. Stefánsson S. S. 396,2 stig.
Jón Þorsteinsson kepptt aðeins í
stökki og Magnús JKristjánsson að-
eins í göngu, og komu þeir því
eigi til greina viö þann útreikning.
Heldur Jónas Ásgeirsson nafnbótinni
Skíðakappi íslands að þessu sinni,
en þá nafnbót vann hann einnig í
fyrra.
Fjórir verðlaunagripir vOru gefn-
ir á mótinu, þar af 3 bikarar, allir
gefnir af KEA. Einn var eignabik-
ar fyrir bezta afrek í svigi kvenna
en hinir tveir farandbikarar til fé-
lagakeppni í svigi karla A- og B-
flokki. Fjóröi gripurinn var fána-
stöng úr silfri með áfestum, fslenzk-
um fána. Stendur stöngin á silfur-
plötu, en á plötuna er greyptur
uppdráttur af íslandi, Gefandi var
Aðalbjörn Pétursson gullsmiður á
Siglufirði. Gripur þessi er farand-
gripur, veittur fyrir beztu afrek í
flokki drengja (yngri en 10 ára).
Á páskadagskvöld var kaffisam-
drykkja í Samkomuhúsinu fyrir
sktðamenn og stjórnendur mótsins.
Voru þar fluttar margar ræður og
afhent verðlaun í þeim kappraunum,
er þá var lokið. Síðan var dansað
fram eftir nóttu. Fóru flestir Reyk-
vfkingarnir og allir Vestfirðingarnir
með Esju þá um nóttina og nokkrir
Siglfirðingar, en hinir fóru með
flóabátnum á þriðjudaginn.
hann hélt um skeið f Hléskógum í
Höfðahverfi, og þótti Oddur hinn
bezti námsmaður, var sízt eftirbát-
ur skólabræðranna, þó að hann
væri þá aðeins tólf vetra gamall.
Auk þess lærði Oddur sjómanna-
fræði, svo að nægði til skipstjórn-
ar á fiskiskipum þá hér við land,
Snemma vandist hann sjónum.
Gerðist hann þegar innan við tví-
tugt skipstjóri á ýmsum fiskiskip-
um fyrir Norðurlandi.
Um þær hinar sömu mundir,
sem Oddur ólst upp með foreldr-
um sínum á Steindyrum, bjó Jör-
undur Jónsson og Margrét Guð-
mundsdóttir að Syðstabæ í Hrís-
ey miklu rausnaibúi. Jörundur
var ættaður úr Ólafsfirði, fædd-
ur á Gunnólfsá 25. des. 1826.
Flutti hann síðan inn í Höfðahverfi
og gekk þar að eiga fyrri konu
sína, Svanhildi Jónasdóttur bónda
á Gili í Fjörðum norður Pórðar-
sonar. Úr Höfðahverfi flutfu þau
hjón til Hiíseyjar, og gerðist Jör-
undur þar svo mikill forsjár- og
atorkumaður, að annálað er. Stóð
fjárafli hans á mörgum fótum, rak
mikinn útveg og landbúskap, róm-
aður hákarlaformaður, og gerði
hann brátt garð sinn frægan þar á
eynni. Konu sína missti Jörundur
þar á Syðstabæ, en síðar kvæntist
hann ööru sinni 8. nóvember 1876
Margréti Guðmundsdóttur bónda
á Moldhaugum Arnfinnssonar, Var
hún þá 27 vetra, er hún giftist
Jörundi, en hann tæpra fimm tugi
vetra. Átta þau margt barna, og
voru öll gervileg, sem verið höfðu
fyrri konu börn Jörundan Meðal
barna þeirra Jörundar og Margréíar
var Sigrún, fædd 11. sept. 1878.
Gekk Oddur að eiga hana 4. okt.
1898, þá tvítuga að aldri. Fluttist
hann árið eftir til Hiíseyjar, reisti
þar hús, er hann nefndi Hafriarvík,
og átti þar heima alla sína
stund síðan. — Brátt gerð-
ist hann atkvæðamikill um sjósókn
óg útgerð. Skipstjóri varð hann
á fyrsta gufubáf, til póst- og far-
þegaflutninga, fyrir Norðurlandi, og
mágur hans, Hallgrímur, stýrimað-
ur. Var samvinna þeirra hin bezta
og stjórn þeirra öll og viðskipti
við Norðlinga vinsæl og happa-
drjúg. Báturinn var kallaður »Jör-
undur*. Átti Oddur hlut í þessu
fyrirtæki. Meðan Oddur var fjar-
verandi þessi árin, stjórnaði
Sigrún kona hans flest árin
úfgerð þeirra frá Hafnarvík og
annaðist heimilið með frábærri
forsjá og dugnaði. — Einnig
keypti hann fyrsta vélbátinn, sem
fenginn var til Eyjafjarðar, 1904, f
félagi við mág sinn Guðmund í
Hrísey, og varð þann veg braut-
ryðjandi á sviði vélbátaútvegsins
við Eyjrfjörð, ásamt þeim Birni
mági sínum á Selaklöpp og Páli
Bergssyni, en þeir fengu vélbáta
tii þorskveiða 1905. Sumarlangt
var hann leiðsögumaður danska
varðskipsins »Beskytteren«. Flest
árin var hann formaður fiskideild-
arinnar »Hií$ey« og *Beitufélags
Hríseyjar*. Þá rak hann sjálfur út-
gerð um 30 ár. Hann var f fyrstu
stjórn Vélbátatryggingar Eyjafjarðar.
Síldarmatsmaður var hann um eift
skeið. — Fyrir nokkru hætti hann
útgerð og skipstjórn, og var frá
1930 póst- og símstöðvarstjóri i
Hrísey. Gegndi hann því starfi
með hinni mestu árvekni og sam-
vizkusemi, eins og öllum þeim
störfum, sem hann fékkst við. —
Mörg trúnaðarstörf hlóðust á hann
í sveitarfélaginu. Hann var í hrepps-
nefnd fjölda ára, í skattanefnd um
tíma og stefnuvottur. Formaður
sóknarnefndar var hann, þegar
kirkja var að nýju reist f Hrísey.
Lestrarfélag stofnaði hann í Hrísey
og var formaður þess í mörg ár.
Einn var hann stoínenda Spari-
sjóðs Árskógshrepps og gjaldkeri
hans til dauðadags.
Oddur sál. var heilsuhraustur
alla æfi, iðjutnaður mikill og fjör-
maður, og var jafnan hressandi að
hitta hann. Hann var fremur lítill
vexti, kvikur í hreyfingum, knáleg-
ur á velli, ör í skapi, en sáttfús,
lét þó ekki ganga á hlut sinn, eig-
inmaður hinn bezti og heimilisfaðir,
gestrisinn og glaður í lund.
Síðasfa daginn, sem hann lifði,
gekk hann að starfi sínu, en kvart-
aði um lasleika undir hádegi. Gekk
hann þá heim og hallaði sér út af,
en innan lítils tíma var hann ör-
endur. Pað var 15. þ. m., og varð
hann því 651/* árs að aldri. Hjarta-
slag varð honum að bana.
Þeim hjónum varð 8 barna auðið,
og lifa 5 þeirra. Misstu þau stúlku
á ungum aldri, efnisbarn mesta,
Jörgínu að nafni. Enn misstu þau
tvo uppkomna sonu, hina mestu
efnismenn, Theódór, útgerðamann
í Hiísey, er telja máfíi hinn mesta
mannkostamann og fyrirhyggjusam-
an atorkumann, eftir langa og stranga
sjúkdómslegu, og Ragnar, er and-
aðist í 5. bekk Memtaskólans f
Reykjavík, eitt hið mesta lærdóms-
Ijós skólans og hinn bezta dreng,
Má nærri geta, hve sár harmur hefir
verið að þeim hjónum kveðinn við
fráfall svo efnilegra og ástríkra
barna. Sonur þeirra, Haukur, cand.
phil., í Kaupm. höfn, hefir árum
saman þjáðst af hinum þyngsta
sjúkdómi, en það vill sá, er þessar
línur ritar, fullyrða af nokkrum
kunnugleika, að dæmafá ef ekki
dæmalaus sé sú umhyggja, sem
Oddur sál. og systkin hins unga
manns hafa borið fyrir honum í
fjarlægðinni öll þessi erfiðu ár. Þrátt
fyrir aliar þessar sorgarskúrir, er
yfir Odd sál. dundu, varðveitti hann
sína glöðu lund, og hetjuhugurinn
brast hvergi né bognaði. F.n þá
reynit fyrst á kappann, er á hólminn
kemur. Það próf stóðst hinn látni
með sæmd og sigri. Börn þeirra
hjóna, sem eftir lifa, auk Hauks,
er nú var nefndur, eru þessi: Júlíus,
kaupmaður og hreppstjóri í Hrísey,
kvæntur frænku sinni, Sigríði Jör-
undsdóttuv útvegsmanns í Hrísey
Jörundssonar. 2. Sigurlaug, verzlun-
armær í K- E. A. á Akureyri. 3.
Þóroddur, stud. polyt., nú kennari
við Menntaskólann í Reykjavík, og
4 Jörundur stúdenf, við námíVið-
skiptaháskólanum í Rvík. Öllum
Elsku litla dóttir okkar Auður
Lilly andaðist 27. þ. m. Jarð-
arförin ákveðin fimmtudaginn
4. apríl n. k. og hefst með bæti
frá heimili okkar Hafnarstræti
86 A. kl. 1 e. h.
Unnur Guðmundsdóttir,
Kristinn Arnason.
börnum sínurn, sem upp komust,
kom Oddur sál. til mennta, og er
það fágætt þrekvirki að koma
jafnstórum hóp b3rna til mikils
þroska. Æfistarfið er rnikið og
fagurt, en sízt mundi Oddur sál.
vilja láta þess ógetið, að hann átti
ástríkan og dugandi lífsförunaut,
þar sem kona hans er. Voru sam-
farir þeirra Sigtúnar og Odd; svo
góðar, að orð er á gert. Nú þeg-
ar hann er svo skyndilega kvaddur
burt, er bótin sú, að ástrík og
dugandi börn eru reiðubúín að
létta henni gönguna. Drottins
almættishönd gefur og tekur. Þeim
einum farnast vel, sém una hans
vísdómsráði, og ég veit, að hin
sorgmædda ekkja unir því einnig,
við Ijós kristir.nar trúar.
»Skörungsskapur,
skarpleiki, fjör,
rausn, röskleikur,
ráðdeild, einurð«,
allt prýddi það Odd Sigurðsson.
B T.
ALLIR þurfa að kaupa
og lesa »/ÖRЫ.
Til sölu
peysuföt með öllu tilheyrandi
og einnig kven-pokaföí. R.v á.
Skíðin renna vel,
ef þér notið S. G.
SKÍÐAÁBURÐ
Heildsölubirgðir:
Tómas Steíngrfmsson
Umboðs & heildverzlun, Ak.
Sparið kafftð!
Nottð
Ludvig^David
Kaffibæti.
\