Íslendingur - 17.11.1944, Blaðsíða 2

2
ÍSLENDINGUR
Föstudaginn 17. nóvember 1944
barna auðið, og eru þau öll upp-
kom'in: Björg, gift Agnari
Kofoed-Hansen, lögreglustjóra í
Reykjavík, Sólveig, unnusta
Gísla Konráðssonar skrifstofu-
manns, og Páll, sem nú dvelst við
skólanám í Englandi. Bróður-
dóttir frú Hólmfríðar, María
Pétursdóttir, er fósturdóttir
þeirra hjóna og hefir notið af
þeirra hendi þess atlætis, er góð-
ir foreldrar einir geta í té látið.
I byrjun þessa árs fór frú
Hólmfríður að kenna sjúkleika
þess, er dró hana til dauða. Þá
raun bar hún með einstakri still-
ingu og lét sér hvergi bregða,
þegar útséð var um, að upp-
skurður eða aðrar aðgerðir gætu
bjargað lífi hennar. Hún beið ró-
leg lausnarstundar sinnar, og allt
fram á síðasta dag dvaldist hug-
urinn við hag barnanna og heim-
ilisins og hjá fjarstöddum vanda-
mönnum og vinum.
Jarðarförin var óvenjulega
fjölmenn og sýndi bezt, hve sárt
hennar var saknað og hve mikla
hluttekningu menn báru í brjósti
til vandamanna hennar fjær og
nær, og einkum þó til fjar-
staddra, aldurhniginna foreldra
hennar, sem jafnan hafa notið
einstaks ástríkis af hennar hendi
og eiga því um sárast að binda.
Ef við eigum nokkur orð í
kveðjuskyni til hinnar látnu
merkiskonu, þá eru það hin lát-
lausu orð sálmsins, sem sunginn
var, þegar kista hennar var bor-
in úr lieimahúsum: — hajðu
þökk jyrir allt og allt.
J. R.
VINARORÐ
Líf er vaka, gimsteinn gæða,
Guði vígt, en ekki mold.“
Frú Hólmfríður Jónsdóttir,
ekkja Axels Kristjánssonar kaup-
manns, andaðist að heimili sínu
hér í bæ, 22. okt. sl., eftir þunga
sjúkdómslegu.
Það er sjónarsviptir að þeim,
sem falla frá í blóma lífsins.
Þótt frú Hólmfríður ætti æsku-
árin að baki, stóð hún enn í full-
um blóma, þegar ólæknandi sjúk-
dómur herjaði líkama hennar.
En er ekki gott að fara áður en
afturförin kemur og ellin leggur
á mann sinn þunga hramm.
„Víðar en í siklingssölum
svanna fas er prýði glæst.“
' Öll framkoma frú Hólmfríðar
var „prýði glæst“ svo af har.
Hún var fríð sýnum og að öllu
hin glæsilegasta kona. Og allt
umhverfis hana var glæsilegt:
Maðurinn, börnin, heimilið.
Gæfan brosti við björt og mjúk-
lient. Margir eru þeir, sem of-
metnast á dögum auðæfa og mik-
ils gengis. Þeir þykjast meiri
menn en nágranninn, sem minna
getur veitt sér af gæðum þessa
heims. Þau Hólmfríður og Axel
mikluðust e’kki af velgengni
sinni. Þau voru öllum ljúf og
góð, og fátækir og umkomulitlir
Roosevelt kjörinn for-
seti Bandaríkjanna í
4. sinn
Nýlega eru afstaðnar forseta-
kosningar í Bandaríkjunum. Bar
Franklin D. Roosevelt sigur af
hólmi í 4. sinn í röð.
Það hefir verið hefðbundin
venja í Bandaríkjunum, að sarni
maður gegni ekki forsetaeanbætti
nema 2 kjörtímabil í röð. Við
tvær síðustu kosningar hefir því
venjunni ekki verið fylgt.
áttu þau að vinum. Þau hjón
voru samhent um að gera garð
sinn frægan. Sambúð þeirra var
fyrirmynd. Á heimili þeirra leið
öllum vel, skyldum og vanda-
lausum. Gestir, háir og lágir,
fengu alúðarviðtökur. Og glæsi-
legur myndarbragur heim-
ilisins bar vitni um hæfni
húsmóðurinnar. — En skyndi-
lega syrti að, þegar frú
Hólmfríður missti hinn ástríka
eiginmann á svo sviplegan hátt
og óvæntan. Það heljaráfall bar
hún með ytri ró og ræddi fátt um
þótt djúp und blæddi. En söm
varð hún aldrei eftir það. Sömu
rósemi sýndi hún í þungri sjúk-
dómslegu. Brosandi tók hun á
móti þeim, sem heimsóttu hana
á banabeði. Aldreí heyrðist
æðruorð. En þau orð lét hún oft
falla, að hún væri Guði þakklát,
að þjáningar hennar væru ekki
enn þyngri. Frú Hólmfríður var
hógvær í gleði og sorg. Hughrein
var hún og hispurslaus. í návist
hennar var gott að vera. Stór er
hópurinn, sem ástvini á að bak
að sjá við fráfall þessarar góðu
konu. Allt frá aldurhnignum for-
eldrum og tengdaföður til lítilla
dótturbarna. og þungur er harm-
ur kveðinn að systkinum og fóst-
urdóttur, sem misst hafa foreldra
sína með svo skömmu millibili.
Dæturnar eru góðum mönnum
gefnar. En einkasonurinn, yngst-
ur systkinanna, dvelur einn síns
liðs í fjarlægu landi. Hjá honum
mun hugur Hólmfríðar hafa
dvalið seint og snemma. Og bréf-
in hans, mörg og ástúðleg, voru
henni hugfró og gleði á bana-
sænginni.
Enginn veit, hvað í einrúmi
gerist. Hver þekkir hljóðar bæn-
ir móðurinnar fyrir barni sínu?
Og ekki mun umhyggju hennar
og kærleika lokið, þótt líkami
hennar verði kaldur nár.
Blessuð Hólmfríður. Autt er
sæti þitt í hópi okkar vina þinna.
Bjart er um minningu þína í
hugum okkar allra. Og nú eigum
við einum vini fleira inni í lönd-
um eilífðarinnar.
Guðrún Jóliannsdóttir.
frá Ásláksstöðum.
ZION. Næstkomandi sunnudag kl. 10%
liarnasamkoma. KI. 8% almenn samkoma.
— Allir velkomnir.
Yfirklór Bernharðs.
Bernharð Stefánsson ritar
giæin í blaðið „Dag“ 9. nóv.,
þar sem hann reynir að afsaka
áhlaup Framsóknarmanna á ó-
fædda ríkisstjórn í s. 1. mánuði.
Telur hann fundahöld þing-
manna Framsóknarflokksins á
þingtíma alls enga nýjung, því
að Gunnar Thoroddsen hafi fy
haldið fundi á Snæfellsnesi,|
þegar þing stóð yfir, og Garðar
Þorsteinsson hafi jafnvel farið
norður í land meðan á þingi
stóð 1942.
Þessi samanburður er hald-
lítil afsökun fyrir Framsókn.
Það er allt annað, þótt einn þing-
maður bregði sér lieim í kjör-
dæmi sitt meðan á þingi stendur
til þess að hnekkja rógi og árás-
um, sem hann kann að hafa orð-
ið fyrir í opinberum blöðum,
heldur en það, er stjórnmála-
flokkur boðar til funda samtím-
is í mörgum sýslum á þingtíma
og sendir þingmenn sína á fund-
ina, eins og Framsóknarflokkur-
inn gerði um sl. veturnætur.
vísu nauðsynleg til að afstýra
stöðvun atvinnuveganna við sjáv-
arsíðuna, en hún hefir ekki
stöðvað dýrtíðina. Ef þessum
niðurgreiðslum væri hætt,
mundi B. St. vissulega komast
að raun um hina auknu dýrtíð.
Þeirri firru, að Framsóknar-
Íflokknum hafi ekki verið „boð-
in nein þátttaka“ í að mynda
stjórn, eftir að forseti fól Olafi
Thors að reyna stjórnarmyndun,
gerist ekki þörf að svara. Þjóð-
in hefir þegar fengið nægilega
glöggar upplýsingar um það
atriði.
Hér og þar.
hálfs mánaðar tíma vegna ann-
ríkis hennar við ýms störf. Er
þetta hlé nú liðið fyrir nokkru og
þingfundir hafnir á ný.
Þau verkefni, er ríkisstjórnin
mun hafa orðið að snúa sér að,
er endurskoðun fjárlagafrum-
varpsins og undirbúningur nýrr-
ar skattalöggjafar, sem boðuð
hafði verið í málefnasamningi
stjórnarflokkanna.
HEILLAÓSKIR
Ríkisstjórninni hafa borizt
margar heillaóskir félagssam-
banda og stéttarsamtaka bæði úr
hópi verkalýðsins, opinberra
starfsmanna og atvinnurekenda.
Mun þetta í fyrsta sinn, er ís-
lenzk ríkisstjórn fær slíkar árn-
aðaróskir, og gefur það all-
greinilega til kynna, hve þjóðinni
þykir mikils um vert, að tekizt
hefir myndun þingræðisstjórnar.
Þessir fundir voru boðaðir
áður en vitað var, hvaða mönn-
um hin nýja stjórn yrði skipuð,
— áður en nokkuð var uppvíst
um verkaskiptingu hennar og
áður en stefnuskrá hennar var
kunngerð.
Hvei; var þá tilgangur fund-
anna? Var hann sá, að afsaka
tregðu Framsóknarflokksins við
hluttöku í myndun þingræðis-
stjórnar, — afsaka það, að sá
flokkur varð fyrstur til að slíta
viðræðum um myndun 4 flokka
stjórnar, — eða var hann aðeins
sá, að reyna að vekja andúð
og mótspyrnu gegn væntanlegri
stjórn, eftir allt skrafið um
nauðsyn samstarfs og þjóðarein-
ingar?
B. St. telur, að vegna prent-
araverkfallsins hafi verið þörf á
að halda þessa fundi. Honum er
þó Ijóst, að vegna þessa sama
verkfalls gátu þau blöð, er
studdu ríkisstjórnina, ekki kom-
ið út fremur en Framsóknarblöð-
in, og að Framsókn gæti því með
þessum fundahöldum verið ein
um að ræða það viðhorf, sem
myndast hafði í stjórnmálum
landsins. Hefði því verið ólíkt
drengilegra af flokknum að
krefjast útvarpsumræðna um
málið, þar sem flokkarnir stæðu
jafnt að vígi um málflutning.
EINN Á MÓTI STJÓRNINNI
Fáum dögum eftir að nýja
stjórnin tók við völdum, lagði
Jónas Jónsson frá Hriflu fram á
Alþingi tillögu til þingsályktun-
ar um vantraust á stjórnina. Við
atkvæðagreiðslu um tillöguna
greid.di hann einn þingmanna at-
lcvæ'ji með henni. Framsóknar-
me'in og 5 Sjá'lfstæðismenn sátu
hjá, og gaf Eysteinn Jónsson þá
skýringu á hjásetu Framsóknar,
að stjórnin hefði lýst því yfir, er
hún tók við völdum, að hún hefði
stuðning 32 þingmanna, og þar
sem stjórnin væri nýtekin við
völdum, væri engin ástæða til að
ætla, að stuðningsmönnum henn-
ar hefði fækkað. Auk þess væri
vantrauststillagan flutt án sam-
ráðs við Framsóknarflokkinn.
12 DAGA ÞINGHLÉ
Nokkru eftir að nýja stjórnin
settist í valdastólana fór hún
fram á, að þingi væri frestað um
NYICOMIÐ:
Brjóstsykur í 16 teg.
Karamellur
Konfekt í kössum og
pokum
Rúsínudrage
Fíkjudrage
Hnetustengur
Brenni.
ASBYRGl
Skipagötu 2.
Tilboð óskast
í húseignina Krabbastíg 1 b,
Akureyri. Réttur áskilinn
til að taka hvaða tilboði sem
er, eða hafna öllum. Semja
ber við undirritaða eigend-
ur hússins.
Kristján og Bernharð Helgasyn-
ir, Akureyri.
FYRIRMYND (model)
óskast nú þegar. Ungl. stúlka
eða telpa. Frekari upplýsing-
ar í Hafnarstr. 66, suðurdyr.
Innilegar þakkir færum við hjónin öUum þeim mörgu vin-
um og vandamönnum og Búnaðarjélagi Svarjdœla, sem
glöddu okkur og heiðruðu á 75 ára afmœli okkar, svo sem
með ritgerðum, heillaskeytum, samsæti og ríkmannlegum
gjöjum. — Guð blessi ykkur öll.
12. nóvember 1944.
Ingibjörg og Gísli Hoji, Svarjaðardal.
Innilegt þalcklæti viljum við færa öllum þeim góðu sam-
borgurum, er jærðu okkur að gjöf húseignina Lœkjargötu 6
Akureyri. — Biðjum við guð að launa þeim og árnum þe’im
allrar blessunar.
Þá vill B. St. taka undir þau
orð Hermanns Jónassonar, að
dýrtíðin hafi ekki vaxið í tíð
fráfarandi stjórnar. IJann um
það. En allur almenningur veit
samt sem áður, að verðuppbætur
þær, sem ríkið greiðir á inn-
lenda framleiðslu, eru til komn-
ar til að leyna aukningu dýrtíð-
arinnar, þ. e. halda vísitölunni í
skefjum. Þessi ráðstöfun er að
ELÍN EINARSDOTTIR.
TRYGGVI JÓNASSON.
Hér með tilkynnist ættingjum og vinum, að Sigurlaug
Guðmundsdóttir frá Yztuvík a,ndaðist á Kópavogshæli 12.
þ. m. — Lík hennar vprður flutt að Lauíási og jarðsett þar.
Jarðarförin verður tilkynnt síðar.
Synir hinnar látnu.