Íslendingur - 05.01.1946, Blaðsíða 3

Enugardaginn 5. janúar 1946
ÍSLENDINGUR
-HKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKKKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHIHKHKI
Happdrætti
Háskóla íslands
Á þessu ári, og framvegis, verður
dregið 12 sinnum á ári, fyrsta sinn
30. janúar. Sala miða hefst 5. jan.
og frestur til að halda sömu númerum og áður er út-
runninn 24. janúar. Eftir þann tíma, eða til 30. jan.,
verða undantekningarlaust allir miðar seldir, sem ekki
hefir verið vitjað.
Nú eru:
Vinningar 7233; fjölgar um 1204.
Vinningaupphæð kr. 2.520.000.00.
Hækkar um kr. 420.000.00.
Verð miðanna er sama og áður fyrir hvern mánuð. En
vegna fjölgunar flokkanna, hækkar árgjaldið um verð
þessara tveggja nýju flokka: Heill miði kostar kr.
144.00. Hálfur kr. 72.00, og fjórðungsmiði kr. 36.00.
Þér, sem ætlið að halda sömu númerum og áður, munið þetta:
Það getur orðið of seint að koma til endurnýjunar
eftir 24. janúar. Eina ráðið er að koma snemma og
endurnýja.
ÚKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKHKHKHKHKHKm

M
I
|
|
1
g
I
y
I
B
I
a.
|
1
f
I
I
I
B
i
Photostat
Tökum að okkur að Ijósprenta
fagteikningar, vinnufeikningar,
faktúrur o. s. frv.
Upplýsingar á Skólastíg 1, neðri hæð,
eftir kl. 7 á kvöldin.
y
ú
n
n

Fóum með einhverri af næstu ferðum
Enskar barnakerrnr
og barnaþríhjól

M
j| Kerrurnar kosta írá kr. 100—180 og þríhjólin kr. 80—100.
n
| Þar sem mjög takmarkað fæst af þessu, verður tekið á móti pöntunumN
i
1
I
I
y
Verzl. „VÍSIR"
Skipagötu 12. Sími 421.

\ ÍSLENDINGUR
| ÁbyrgSarmaður:
! KARL JÓNASSON
| Sími 24.
Útgefandi: Blaðaútgáfufél. Akureyrar.
’ Skrifstofa Hafnarstr. 101. Sími 354.
ÍAuglýsingar og afgreiðsla:
Svanberg Einarsson, Lœkjargötu 3
| Pósthólf 118.
Prentsmiðja Bjórns Jónssonar h.f.
Áriö sens ieið.
Gamla árið, sem í byrjun þessarar
vikn hvarf úl í óniælið, var ár mik-
illa viðburða og lét eftir sig góðar
niiriningar. Ófriðareldurinn var að
Dteslu leyti slökktur, })ó að enn megi
tclja, að smálogar hafi goáið upp úr
rústunum öðru liverju síðan friði
var lýsl unt allan heim. Það var og.
ár hinnar stórkostlegustu uppfinn-
ingar, sem heimurinn enn hefir lif-
að, — beizlun atómorkunnar, —
Dppfinningar, sem getur orðið mann
kyninu til meiri heilla og þæginda,
en nokkurn dreymir enn um, ef öld
a varanda friðar milli þjóða væri nú
upp runnin, — en hinsvegar öllu
niannkyni til tortímingar, ef hatur
og ofstopi fær yfirráðin í heiminum.
Þó að 5 ára eyðileggingarstarfi,
fjöldavígum, hryðjuverkum og kúg-
un sé lokið, eru sár þjóða og ein-
3laklinga ekki gróin. Enn búa milj-
ó:iir manna húsvilltir við hungur og
nekt, þrátt fyrir mikið bj örgunar-
s’.arf þeirra þjóða, sent einhverja
hjálp geta í té látið. En margar kúg-
aðar þjóðir hafa endurheimt frelsi
Sitt og hafist handa um að byggja
upp það, sem hrotið hefir verið og
brennt, vonglaðar og lítandi hjört-
Um augum til komandi ára.
Vér íslendingar getum kvatt
gamla árið með lilýjum hug. Sjaldan
hefir árgæzkan verið meiri og sjald-
an betri afkoma. Að vísu hrást einn
®f aðalatvinnuvegum Islendinga' illa
£' árinu, —- síldarútyegurinn, og ugg-
tæiilegar tilkynningar hárusl seint
a árinu um lokun þýðingarmikilla
niarkaða. Að öðru leyti verður árs-
ins 1945 minnzt lofsamlega um
langa fraintíð. Þá sat að völdum
•stórhuga og framsýn stjórn, sem
vann kappsamlega að því að leggja
grundvöll að glæsilegu atvinnulifi
I jóðarinnar. Gcrðar voru ráðstaf-
anir til að endurnýja og auka fisk-
' eiðiflotann í stórum stíl, bæta sam-
f-Öngur á sjó, landi og í lofti, aiika
'innutækni við framleiðsluna, bæta
'nenningarskilyrði þjóðarinnar o. s.
frv.
Þrír óskyldir stjórnmálaflokkar
lnnu saman að-öllu þessu, af því að
1 eir vissu að það var almennur vilji
landsmanna, hvar í flokki eða stétt
fem þeir stóðu, að fjármunir þeir,
Ssm þjóðin hafði aflað undanfarin
{:G yrðu notaðir til að búa sem bezt
{ baginn fyrir framtíðina.
Vér íslendingar búum í góðu
^andi, þar sem „moldin er góð við
börnin síri“ og auðug fiskimið liggj a
kkarnnit undan landsteinum. Vér eig-
i'm ótæmandi afl í fossum landsins
Pg hverum, sem knúið geta kvarnir
að lóta fegrun bæjarins
bíða?
Framh. af 1. síðu
ekki líta lit í lieild eins og hálf-
byggt hús.
Eitt bæjarfélag má ekki gera
ráð fyrir stærri almenningspláss
um en svo, að það hafi þegar í
stað efni á að gera viðeigandi
ráðstafanir með undirhúning að
væntanlegum framkvæmdum og
fyrst og fremst sjá um hirðingu
þess, svo að það verði ekki hæn-
um til lýta.
Ef það er fullrannsakað, að
Akureyrarhær innan Eyrarvegs
og austan Þórunnarstrætis þarfn
ast um 11 ha. lands fyrir al-
menningsgarða og harnaleik-
velli, þá er það einnig fullsann-
að, að Akureyrarhær verður að
láta þegar á næstu árum undir-
búa þessi svæði til frekari rækt-
unar. — Vegna þess, í fyrsta
lagi, að svæði þessi eru nú, eins
og þau líta út í dag, til óþrifn-
aðar og stuðla að nokkru leyti
að meiri sóðaskap me$al bæjar-
húa. í öðru lagi þarf járðvegur
slíkra lystigarða að vera vel und
irbúinn, áður en bvrjað er að
rækta þar kröfumeiri gróður.
Og í þriðja lagi þarf trjágróður
hérlendis 15 til 25 ára þroska-
skeið til þess að ná tilætluðum
árangri.
Mín skoðun er, að á skipu-
lagsuppdrætti hæjarins sé of
víða gert ráð fyrir almennings-
görðum, miðað við stærð og
el’nahag hæjarins nú og eins og
við getum gert ráð fyrir, að
hann verði á næstu 25—30 ár-
um. En eítir að bæjarstæðið er
komið út fyrir sinn aðalramma,
sem nú er, þá mun liann einnig
hafa efni og aðstæður miðað við
legu sína til þess að koma upp
stærri eða fullkomnari almenn-
ingsgörðum í samræmi við þær
kröfur, sem þá verða í vændum.
Eg held þessu ekki fram vegna
þess, að ég telji ekki æskilegt,
að skrúðgarðar bæjarins séu í
ríkum mæli miðaðir við stærð
hæjarins, heldur vegna hans ein-
göngu, að ég vantreysti fram-
kvæmdunum. Það er ekki aðal-
skilvrðið, að hærinn eignist
marga og víðáttumikla garða,
— það eykur ekki virðingu bæj-
arhúa fyrir ræktun og smekk-
vísi éða verður til þess að sanna
menningarbrag og snyrtimennsku
þessa norðlenzka höfuðstaðar út
á við. Nei, —- takmfirkið er vel
hirtur almenningsgarður og
snyrtilegur bær. Á Oddeyri, t.
d. austan Brekkugötu, er áætlað
um eða rúmlega 4 ha. lands fyr-
ir garða. Að sjálfsögðu er nauð-
synlegt, að komið verði upp full-
til að mala komandi kynslóðum gull,
ef vér nenrium og viljum heizla JiaS.
í von um, aS vér berum gæfu til
aS liagnýta oss þessi lítt noluSu auS-
æfi, hjóSum vér hverir öSrum
GLEÐILEGT ÁR.
í:
\
komnum barnaleikvöllum á t. d.
2 stöðum á Oddeyri, en aðra al-
menningsgarða tel ég hæpið, að
verði hænum til vegsauka eða
Oddeyrarbúum til ánægju nema
með mjög miklum tilkostnaði.
Ef bæjarbúum tekst ekki að
koma upp snyrtilegum görðum
í kringum lnis sín og njóta
þeirra, — þá tekst Jieim áreið-
anlega ekki frekar að rækta og
hyggja fjölda af almennings-
görðum og sjá um viðhald á
þeim, svo að ákjósanlegt geti
talizt, en að öðruni kosti ná þeir
ekki tilgangi sínum eða tilætl-
uðum áhrifum fyrir hæjarbúa •
og gesti.
Þeim, sem þannig eru settir,
að geta ekki komið fyrir gróður-
sæld í kringum hús sín eða haft
aðstöðu til að njóta útiloftsins
og ræktunarfegurðarinnar
lieima fyrir, verður jafn auðvelt
að komast t. d. upp í Lystigarð
Akureyrar um hásumarlímann
og njóta um leið útsýnis yfir
hæinn, eins og fara í aðra nýrri
lystigarða í hænum.
Allir hæjarhúar vilja meiri
fegrun bæjarins, en þeir eru á
móti því, að skipulagsyfirvöld
og stjórn þessa hæjar geri áætl-
un um fegrunarframkvæmdir,
sem-bærinn hefir ekki efni á að
framkvæma á næstu tugum ára,
miðað við það, sem lagt hafi ver
ið í þessar framkvæmdir undan-
farin 10—12 ár.
Það fyrsta, sem þarf að gera
til þess að undirbúa reglulegan
gróðrarhæ, er, fyrir utan undir-
húning ræktunarsvæðanna, að
koma á stofn uppeldisstöð fyrir
trjáplöntur og fleiri fjölærar
jurtir. I nóv. 1944 lagði ég fram
erindi til Bæjarstjórnar Akur-
eyrar um það mál, og var því
•sæmilega tekið af hæjarstjórn og
einu helzta hlaði bæjarins, þótt
ég viti ekki til, að það hafi feng-
ið aðra afgreiðslu ennþá, en að
vera vísað til nefndar, sem hefir
efláust verið að hugsa um málið
þetta síðastliðið ár.
Frá uppeldisstöð bæjarins
eiga bæjarbúar að fá stæðilegar
trjáplöntur á einkalóðir sínar
með kostnaðarverði og bærinn
til eigin þarfa til gróðursetning-
ar ekki aðeins í lysligarða hæj-
arins, lieldur miklu fremur til
gróðursetningar við aðalgötur
bæjarins, þar sem nægilegt rými
er fyrir hendi, t. d. þar sem eru
tvískiptar götur, þá má planta
milli þeirra, og víða hagar þann-
ig til, að liægt er að hafa trjá-
gróður meðfram götum, s. s.
austan Brekkugötu, norðan Matt
liíasargötu, sumstaðar við Hafn-
arstræti og víðar.
V ið slíka gróðursetningu
koma aðeins til greina ‘ÁÁ/o—
3J/h metra há tré eða þroskaleg-
ur trjágróður, sem strax eftir
gróðursetningu setur sinn svip á
umhverfið, en er nokkurn veg-
inn öruggur að dafna áfram, ef
ekki er um skipulagða skemmd-
arstarfsemi að ræða.
Hvor leiðin, sem kann að vera
farin til fegrunar bæjarins, að
rækta meðfram aðalgötum eða
fjölga skrúðgörðum, og ef til
vill verða háðar þessar leiðir
teknar að einhverju leyti, — þá
er það ótækt, að þetta velferða-
mál bæjarins verði látið híða.
Þá hefir Akureyri fyrirgert virð-
ingu sinni sem snyi’ti- og „trjá-
ræktarbær“.
Edvald Malmquist.
Auglýsið í íslendingi.
Blautasápan
er komin.
Verzl. J ó n s E g i 1 s
Armbandsúr
dömu, tapaðist á nýjársnótt á
efri leiðinni úr Glerárþorpi
að Gefjun. Skilist á Lögreglu-
varðstofuna.