Íslendingur - 05.01.1946, Blaðsíða 4

4
ISLENDINGUR
Laugardaginn 5. janúar 1946
'Áheit ú Strandarkirkju frá ónefnd-
um kr. 60.00 afhent blaðinu.
Félagið Berklavörn heldur fund
í Verzlunarmannahúsinu þriðjudag-
inn nséstkomandi kl. 8.30 síðdegis.
íþróttafélagið Þór hefir álfadans
og brennu úti á velli sínum — ef veð
ur leyfir — síðasta dag jóla —r- þrett-
ánda — og hefst kl. 8.30 að kvöldi.
Þátttakendur verða margir og bún-
ingar sérkennilegir og dansarnir
fjölbreyttir. Aðgangseyrir er aðeins
kr. 3,00 fyrir fullorðna og 1 króna
fyrir börn innan fermingar. En þess
er óskað og vænzt, að fólk greiði
handhægum peningum, svo að tafir
verði sem minnstar við hliðið. —
Fjölrhennið að álfadansinum á þrett
ánda.
J ólatrésskemmtun heldur Knatt-
spyrnufélag Akureyrar fyrir yngri
félaga sunnud. 6. þ. m. kl. 4 e. h. að
Hótel KEA. — Til skemmtunar:
Kvikmynd, ?, Dans. Félögum vel-
komið að koma með börn sín. Að-
gangur ókeypis fyrir börnin. Að
göngumiðar verða afhentir í and-
dyri Hótel KEA kl. 11—12 f. h. sama
dag. — Almennur dansleikur verð
ur haldinn á sama stað um kvöldið
ÍSLENDINGUR DÆMDUR
í KAUPMANNAHÖFN.
Fékk 12 ára fangelsi fyri
samvinnu við Þjóðverja.
Ungur íslendingur, Gunnar Guð
mundsson að nafni, hefir fengið 12
ára dóm í Kaupmannahöfn fyrir
samvinnu við Þjóðverja á hernáms
árunum. Gunnar fór til Kaupmanna
hafnar nokkru áður en styrjöldin
hófst og dvaldi ýmist þar eða ann
ars staðar á meginlandinu. Árið
1940 kom hann til Reykjavíkur með
Petsamoferð Esju, hafði skamma
viðdvöl hér á landi en hélt til Ame
ríku. Þaðan komst hann til Japan
og uppvíst er, að þar var hann á veg
um Þjóðverja. Frá Japan konist
hann svo til Þýzkalands aftur um
Síberíu og Rússland. Er' þar var
komið, gekk hann í S.S.-liðið þýzka
í júlí 1944 og starfaði með því í
Kaupmannahöfn. Síðustu mánuði
styrjaldarinnar var Gunnar þulur
við- útvarp til íslands.
Tónlisfarskólinn ó Akureyri
tekur til starfa.
Tónlistarskólinn hér á Akureyri er
nú í þann veginn að hefja starf sitt.
Mun kennsla hefjast næst komandi
mánudag, og eru nemendur ,eins
margir og frekast var unnt að taka
að sinni. Eins og kunnugt er, hefir
ungfrú Margrét Eiríksdóttir, píanó-
snillingur tekið að sér stjórn og
kennslu við skólann.
Formleg setning skólans getur af
ýmsum ástæðum ekki farið fram
fyrr en seinna.

Byggingarefni
Nýkomið timbur, flestar tegundir, unnið og óunnið.
Masonite, olíusoðið, 8 og 9 feta
Asbestplötur, innanhúss
Rúðugler.
Væntanlegt á næstunni:
Krossviður — Þilplötur — Linoleuni
Saumur — Veggfóður o. m. fl.
pr. pr. Byggingavöruverzlun Akureyrar h.f.
HELGI PÁLSSON.
|
1
I
8.
i
I
i
8
I
1

1
|
I
//,A\
l
|
I
6
er laus til umsóknar. Umsóknum sé skilað á skrif- M
8
stofu bæjarstjóra fyrir 1. febr. n. k. ”
l’Bœjarstjðrastaðan
a Akureyri
Player Píanó
notað, en vandað, ásamt sæti, til
sölu. Upplýsingar gefur
Arthur Gook.
8
p
N
á
I
y
I
i
Fréttatilkynning fró utan-
ríkismólaróðuneytinu
Sendiráði íslands í London hefir
verið tilkynnt, að frainvegis verði
sjómönnum, er til Bretlands sigla,
alls eigi úthlutað sköinmtunarmið-
um fyrir fatnaði, nema fyrir liggi
gögn um að umræddur sjómaður
hafi orðið fyrir skaða á fatnaði i
siglingu. Gélur hann þá fengið úl-
hlutaða skömmtunarmiða, sem svara
til þess fatnaðar, er eyðilagzl hefir
eða skenunst svo, að eigi verði úr
bætt, enda fylgi vottorð fulltrúa
landsins í Bretlandi (sendiherra eða
ræðismanns).
Reykjavík, 24. desember'1945.
Bretar hætta að kaupa
ísfisk. *
Sú tilkynning hefir borizt íslenzku
ríkisstjórninni, að árið 1946 kaupi
Bretar engan hraðfrystan fisk af ís-
lendingum.
Utgerðarmönnum og sjómönnum,
sem byggja afkornu sína á fiskveið-
um, þykir kvíðvænlega horfa við
þessi tíðindi, ef helzta tekjulind
þeirra stöðvast þannig nærri fyrir-
varalaust.
Fréttatilkynning fró utan-
ríkismólaróðuneytinu
Sendiráð íslands í Kaupmanna-
höfn hefir bent á það, að samkvæmt
núgildandi ákvæðum sé ekki hægt,
vegna gjaldeyrisskorts, að kaupa
farmiða frá Danmörku til Svíþjóð-
ar, nema leyfi danska þjóðbankans
komi til og alveg sérstaklega standi
á. Þó eru seldir farmiðar frá Kaup-
mannahöfn til Málmeyjar og Hels-
ingborgar.
Reykjavík, 24. desember 1945.
Dánardœgur. Um jólin lézt í Rvík
Knútur Arngrímsson skólastjóri, 42
ára að aldri.
Bæjarstjóri.
i
8
§
Austjirðingamót.
Eins og mörgum mun kunnugt
verður Austfirðingamót haldið að
Hótel Norðurland laugardaginn 12.
þ. m. Hefst það með borðhaldi, og
jafnframt verður þar ýmislegt til
skemmtunar, ræður, söngur og ef til
vill fleira áður en dansinn hefst, en
hann mun vara lengi nætur. Þetta er
tilvalin kynningarsamkoma fyrir
Austfirðinga og má búast við fjöl-
menni. Þáttlökulisti liggur frammi
hjá Pálma H. Jónssyni forleggjara
og ættu menn ekki að fresta að skrá-
setja sig, þar eð húsrými er tak-
markað.
útborganir
fyrir vinnu og annað vegna Bygg-
ingarvöruverzl. Akureyrar h.f. fara
fram á skrifstofu minni Spitalaveg
8 alla virka daga kl. 5—7 e. h.
Helgi Pólsson.
Herbergjastúlku
vantar á Ilótel Akureyri
Ármbanðsflr
(karlmanns) tapaðist á þorláks-
dag. Vinsamlegast skilist í Norð
urgötu 33 gegn góðum fundar-
launum.
TILSÖLU
ein ný rafmagnstúba, ame-
rísk (Westinghouse),
5 kilovötl.
» f
Valmundur Guömundsson.
Góð málalok
Gamli presturinn á Bjargi sat í hægindastólnum sínum og
hvíldi sig við að lesa hlaðið yfir rjúkandi kaffibolla. Þetta var á
Mikaelsmessu, og þessvegna hafði heitbundna fólkið gengið í
hjónaband þenna dag. Mikaelsmessa þótti sem sagt mesti heilla-
dagur þar í sókninni. Hafði presturinn vígt ellefu menn og meyj-
ar í heilagt hjónaband um daginn og því unnið rækilega til góðrar
hvíldar.
En það áttí ekki fyrir honum að liggja að njóta hvíldarinnar.
Nii heyrðust létt högg barin á hurðina, og er prestur svaraði,
komu tvenn nývígð hjón inn í herbergið. Þau skipuðu sér í röð
frammi við hurðina, sumpart af óframfærni en einnig af ótta við
að óhreinka hvítþvegið gólfið.
Þegar presturinn spurði í vingjarnlegum tón um erindi þeirra,
gekk Hans malarasveinn fram úr röðinni. Hann hefði nú helzt
kosið, að Kristján vinur hans færi með þetta ldutverk, en hópur-
inn hafði ko- 'ð hann sjálfan fyrir frummælanda.
Það var fljótt hægt að sjá, að hann var malari, því að um leið
og hann opnaði munninn, tók hann að snúa húfunni milli handa
sér eins og mylluhjóli.
— Herra prestur, byrjaði hann, við vildum aðeins segja yður
frá því, að — að þér — hafið gefið okkur vitlaust saman.
Gamli maðurinn leit hvasst á ræðumann gegnum gleraugun
Hann vissi, að í 35 ár hafði hann aldrei lesið vígslutextann rangt
né hlaupið yiir kafla úr honum.
— Hvers konar meinloka er komin í höfuðið á ykkur, vinir
mínir, svaraði hann móðgaður. — Þið eruð jafn-réttgift og allir
aðrir. !
— Sjáið þér nú til, byrjaði Hans, og mylluhjólið snerist með
ofsahraða.-------Presturinn hefir gefið okkur Rikku saman og
Kristján og Katrínu, en það var ég, sem átti að eiga Katrínu en
Kristján Rikku. Presturinn hefir því, eins og ég sagði, gefið
okkur vitlaust samari.
Gamli maðurinn sökk niður í liægindastólinn af öllum sínum
þun^a. Myllnlijólið snerist nokkru hægar, og svo byrjaði þá
Katrín að gráta, ef það kynni að geta flýtt fyrir lausn málsins.
Oðar og Rikka varð þess vör, fór hún einnig að væla.
Skyndilega stökk presturinn upp úr stólnum og spurði:
— Hvers vegna sögðuð ];>ið ekki strax frá þessu?
| Já, hvers vegna ekki? Hans hafði verið svo mjög á valdi hinnar
[heilögu athafnar, — ef til vill líka vegna-þess, sem liann drakk
með morgunverðinum, að hann hafði ekki tekið eftir, liverri
hann var gif ur. Kristján hafði þó séð, að það var Katrín, sem
stóð við hlið hans og hafði í örvinglan sinni kippt nokkrum sinn
um í kjólfald Rikku til að reynaað bjarga málinu við, en er sú
tilraun bar ekki árangur, hafði hann sætt sig við orðinn hlut til
þess að trufla ekki helgi, athafnarinnar. Rikka sagðist hafamrðið
alveg utan við sig, er hún sá brúðguma sinn giftan Katrínu og
kom fyrst til sjálfrar sín, þegar vígslan var á enda, en eftir það
þýddi lítið að gera uppsteit. Katrín svaraði spurningunni aðeins
með táraflóði. og var ekki unnt að hafa nokkurt orð út úr henni.
Hinn góði og gamli klerkur gekk um gólf í herberginu og reif
annaðslagið í þessi fáu hár, sem tíminn hafði skilið honum eftir
á höfðinu. !
— Þetta er hræðileg saga, hrópaði hann. Hvað getum við gert?;
Allir þögðu.
— Hvað getum við gert? hrópaði hann enn á ný. Ég get ekki
skilið ykkur og gift ykkur aftur. Getur þetta ekki verið svona,
eins og komið er?
; — Nei, herra prestur. Það getur ekki gengið, svaraði Hans
tneð meiri myndugleik í röddinni en áður hafði heyrzt.
! '— Hvers vegna ekki? spurði presturinn. Getur yður ekki
iþótt vænt um Rikku?
; — Jú, mér getur vel þótt vænt um hana, svaraði Hans í lægri
[tón.
! — Því geturðu þá ekki haldið áfram að vera eiginmaður
hennar, fyrst þú ert nú orðinn það á annað borð? Ríður þér það
á mjög miklu að fá Katrínu?
— Já, mjög miklu, herra prestur.
— Og hvers vegna? Er Rikka ekki líka góð og álitleg stúlka?
— Það er hún vissulega, svaraði Hans og leit út undan sér á
Rikku. — En Katrín leggur betur í búið.
Presturinn fékk allt í einu ágæta hugmynd. — Hve mikið á
hún? spurði hann.
— Eitt svín, prestur minn.
Nú var gamli presturinn auðsjáanlega að verða vonbetri um
lausn málsins.
Framhald.