Íslendingur - 02.07.1947, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 2. júlí 1947
ÍSLENDINGUR
7
Mánaðarrit með myndum
Ritstjóri:
Guðmundur Frímann
hcfur göngu sína í dag. —
Flytur það alþýðlegt skemmti-
efni af ýmsu tagi.
Meðal 'ánnars flytur fyrsta
heftið eftirfarandi:
Óværtur crtburður, eftir Sherwood
And.erson,
Þrír grUhamrar á dag, grein um
saml úð karla og kvenna,
Gamla skrauthliðið, eftir André
Mauu is,
Blondin, mesti ofurhugi allra alda,
Gleoisögur I. Thelma, éftir Dan
Anderson,
Óhappamaður,
Bækur og bókalestur,
Gamansögur,
Sönglagatextar,
Skrítlur,
0
Framhaldssagan Woodoo, eftir
Thomas Duke,
Kvikmyndasíðiu:, og margt fleira.
Afgreiðsla ritsins verður í
Bókaverzlun Pálma H. Jónsson-
ar, Akureyri.
Kynnið yður ritið og gerizt
áskrifendur.
ÞAN KAB ROT
Framhald af 4. síSu.
rækt- í sjálfúm bænum, enda væru þessi
hænsnabú bin mesta gróðrarslía fyrir rot!-
ur, sem söínuð'ust að matnum, sem hænsn-
unum væri gefinn. Heilbrigðisnefndin þarf
að taka þetta mái til athugunar og reyna
að finna á því viðunandi lausn. Það er
auðvitað illt fyrir hænsnaeigendur að þurfa
að eyðileggja liænsnarækt sína, en hins
vegar tr augljós óþrifnaðurinn af því að
liafa hænsnabú inni í sjálftfm bænum.
Faialeysið.
ÞAÐ lítúr helzt úi fyrir, að skortur
r_:ríðsáratina sé.-nú fyrst að ná til Islands.
Þegar slríðinu lauk, var hafin liér víðtæk
fatasöfnun til bágstaddra þjóða, en nú er
ástandið í þeim máluni orð.ð svo bágbor-
ið í voru ágæta landi, að mánuðum sam-
a:i hc-fir ekki verið hægt að fá nothæft efni
í karlniannaföt, nema á svörium markaði.
AS'vísu hefir verið flutt inn allmikið af
fatnaði frá Sviss og Niðurlöndum, en sá
gliesilegúr, þótt margir hafi keypl hann í
n'eyð. Við þessú væri auðvitað ekkcrt að
segja, ef ekki væri hægt að fá betri varn-
ing, en kaupmenn hafa tjáð blaðintt, að
sú sé ekki ástæðan. Er ekki sjáanlegt,
hvernig til lengdar á að vera hægt að kom-
ast hjá því að flytja inn nauðsynjafalnað.
Stæði nær að stöðva fyrr innflutning á
einhverju öðru eða draga úr gjaldeyris-
veit.ngiim tii utanlandsferða, sem Htið
virðist draga úr, þrátt fýrir gjaldeyris-
andræðin.
Rammagerd
mín. er flutt í
SKIPAGÖTU 6, uppi
(áður Draupnir).
Getigið í portið að sunnan.
Jóhann Árnason.
Dávaldurinn
brosío Waldoza
er væntanlegur til bæjarins núna í
vikunni og mun haía sýningar í sam-
komuhúsi bæjarins laugardag*- og
sunnudagskvöld kl. 9 e. h.
Waldoza er frægur fyrir list sína
um víða veröld. Hann hefir að und-
anförnu sýnt listir sínar í Reykjavík,
Hafnarfirði, Keflavík, á Akranesi og
Isafirði, alls staðar við eindæma að-
sókn. í Reykjavík hefir hann haft 25
sýningar fyrir fullu húsi áhorfenda.
Darf ekki að efa að bæjarbúar hér
munu forvitnir eftir að sjá og heyra
lil þessa fræga dávald9.
H E! LSU F RÆÐ ÍNGURINN
i WAERLAND FLYTUR HÉR
FYRÍRLESTUR
Hinn kunni sænski heilsufræðing-
ur Are Waerland kom fyrir nokkru
til Reykj avíkur á vegum Náltúru-
lækningafélags íslands til þess að
flyt'a fyrirlestra hér á landi um mat-
aræði og heilsuvernd. Waerland hef-
ir lagt stund á manneldisfræði um
50 ára skeið og er allra manna Iærð-
astur í þeim efnum.
Næstkomandi laugardag leggur
Waerland af stað í fvrirlestraferð
um Norðurland, og verður hann hér
á Akureyri mánudaginn 7. júlí. í för
með honum verða m. a. Jónas Krist-
jánsson, læknir, og Björn L. Jónsson,
veðurfræðingur. Waerland flytur
fyrirlestra sína á íslenzku.
Auglýsið í lslendingi
- - .— -
■twwili amrammmmmm*ammmmmmmmmamxMtmmam^mmmmm^^m^i^ma
Akureyrlngar:
Það er enn þá skorað fastlega á alla bæjarbúa
að fara sparlega með vatn frá Vatnsveitunni, og
eru þeir, sem varir verða við hirðuleysi manna í
því efni, beðnir að tilkynna það tafarlaust til
vatnsveitustjóra.
VATNSVEITA AIÍUREYRAR.
Stdlkur
vantar í sumar, til síldarsöltunar á bryggju
Sverris Ragnars, á Oddeyrartanga.
Listi til áskriftar liggur frammi á skrifstofunni
Ragnar Ó/atsson h.f.
Tilkynning
FRÁ VIÐSKIPTAMÁLARÁÐUNEYTINU
Úthlutun er nú lokið á Renault-bifreiðum þeim, sem
ráðuneytið auglýsti til sölu.
Þeim, sem gefinn verður kostur á að kaupa bifreiðar
þessar, verður send í pósti tilkynning um það.
Þeir umsækjendur, sem enga tilkynningu fá, geta ekki
vænzt þess, að þeim hafi verið úthlutað bifreið.
VIÐSKIPTAMÁLARÁÐU N EYTSÐ.
26. júní 1947.
HRINGUR DROTTNINGAPJNNAR AF. SABA
nema loftslágið og ferðin hafi hreylt ei'i’ivað ©igin-
leikum þeirra.“
Higgs sneri aftur í skyndi, og cftir að hafa slegið
úr pípu sinni og meira að segja lagt eldspítualokkinn
frá sér á stein, kom hann til baka.
„Eyddu ekki tímanum í óþarfa spurníngár,44 ságði
Orme, þegar prófessorinn nálgaðist aftur varlega.
„Eg skal skýra þetta allt fyrir þér. Við ætlum i .nott
að leggja af stað í sérkcnnilegt ferðalag, fjórir hvítir
menn og lylft hálfviltra kynblendinga af vafasömu ætt-
erni og með vafasama trúmemisku. Þess Vegáa álitum
við Kvik skynsamlegast að hafa á takteinum dálítið
af þessu efni. Vonandi þurfum við ekki á því að halda,
en hver veit? Jæja, þelta hlýtur að vera nóg. Tí'u dósir,
það jsstti að vera nægilegt lil þess að sU'idra helmingn-
um af Fungaþjóðinni, ef þeir aðeins vildu vera svo
góðir að setjast á þæi. Þér, Kvik, takið fimm dósir,
einn rafgeymi og þrjú hundruð metra af Jeiðsluvír,
og ég tek jafn mikið. Ilafið þér nú búið allt undir
sprenginguna, Kvik? Gott, ég líka.“ An frekari orða-
skipla tók hann að skiptá þessum varningi niður í
vasa sína, og hið sania gerði Kvik með sinn hluta.
VI. lcajli.
Hvernig váð sluppum fré Harrnac
Liðinu var þannig skipt: Fyrstur gekk Abali-maður,
sern þekkti hvern þnmlung vegarins. Á eflir honum
gengu þeir Orme og Kvik, liðþjálfi, og leiddu úlfald-
89
ara, scm voru klyfjaðir sprengiefnunum. Næstur kom
ég iil þess að hafa auga með útföldunum og hinni dýr-
mætu hýrði þéírrá. Sí'ðan komu nokkrir fleiri iilfald-
í'í', s m báru farangur okkar, matvæli og ýmsan’annan
varning. Prófessorinn og Shadrach með tvo Abati-
menn l'áku svo lestina.
Eg verð að geta þess, að Shadrach hafði sjálfur val-
ið sér þessa töðu í fylkingunni, svo að ekki væri hægt
að segja, að hann hefði leitt okkur afvega, ef eitthvað
kæmi fýrir, sagði liann. Þegar Higgs, sem er mjög veg-
lyndur, heyrði þetta, vildi hann umfram allt sýna
Sliadrach traust sitt með því að ganga með honum
aftast. Higgs var svo áfjáður í að sýna Shadrach þetla
Iraúst, og hinn' svo uppveðraður yfir því, að Orme,
-sem mV liafði æðstu stjói'n yfir öllu liðinu, féllst á
þetta, þótt honum væri það sýnilega óljúft.
Eg veit, að hanit áieit bezt fyrir okkur fjóra Eng-
lendingana að fylgjast að. ■
Sólin hneig til viðar, myrkrið skall á, og það tók að
rigna og hvessa. Eftir því, sem við bezt vissum, liafði
okkuí’ nú tekizt að kornast óséðir út úr gömlu rústun-
um. Við komum á gamla veginn og héldum áfram í
átlina til ljósanna í Harmac, án þess að gera nokkurn
hávaða, því að fótatak úlfaldanna er alveg hljóðlaust.
Þegar stormskýin klofnuðu, sáum við öðru hverju
þessi ljós glilra fyrir framan okkur, lílið eitt til vinstri.
Þannig liðu þrjár klukkustundir. Við vorum nú al-
veg á móts við ljósin í Harmac. Við sáum einnig önn-
ur 1 jós í dal inni á milli fjallanna til liægri. Til þessa
hafði ajlt gengið að óskum.
Skyndilega glampaði ljós fyrir framan okkur, en þó
90
alILangt í burtu. Síðan heyrðist skipað hvíslandi röddú:
Nemið staðar! — og einn af leiðsögumönnunum í far-
arbroddi læddist aftur fyrir til okkar og skýrði: okkur
frá því, að flokkur úr riddaraliði Funganna hefði
komið í ljós á veginum fyrir framan okkur. Við héld-
um ráðstéfnu. Shadrach kom úr bakfylkingunrti og
kvað liðsflokkinn ef til vill fara fram lijá, ef við bið-
um dálitla stund, því að hann gæti verið þarna á ferð
af tilviljun og för hans verið í sambandi við hátíða-
höldin, sem í vændum væru. Hann grá'bað okkur um
'að vera umfranr allt rólega. Og við fylgdum ráði Jians,
því að við vissum ekki, hvað við.ættum annað að gera.
Nú hefi ég víst gleymt að skýra frá því, a:ð íil þess
að vera öruggir um Farao, höfðum við sett hann í
stóra körfu, sem við setlum hann oft í, þegar hann var
þreyttur og bundum á hliðina á úlfalda Orme. Þar lá
liann rólegur, þar tjj svo .óheppilega .vildi til, að hann
fann þefinn af óvini sínum, Shadrach, þegar. hann.
gekk framhjá til þess að ræða við höfuðsmánninn. Þá
rak Farao upp æðisgengið gelt. Og nú fór allt á ringul-
reið. Fremstu tilfaldarnir fóru út af veginum. Eg liygg,
að þeir hafi fylgt leiðsögumanni sínum eins og þessi
dýr eru vön að gera, þegar þau ganga í röð.
Og allt í einu, án þess að við vissum af, stóðum við
Orme og Kvik þarna einir saman i myrkrinu. Við
héldum, að Higgs væri einnig á næstu grösum, en þar
skjátlaðist okkur. Við heyrðum hljóð og ókunnar radd-
ir, sem töluðu mál, er við ekki skildum. Þrumuveðrið
var nú einnig skollið á, og í eldingabjarmanum, sem
öðru hverju lýsti upp leiksviðið, sáum við ýmislegt.
Meðal annars sáum við reið-úlfalda prófessorsins, sem