Íslendingur - 05.08.1948, Blaðsíða 7

Fimmtudaginn 5. ágúst 1948
íSLEN DINGUR
7
Islenzkir galdramenn
26
eftir af Skottu nú, nema ef telja mætti það, sem fiskimenn segja,
að ekki megi sofna frá fiskibátum í skerinu, þó að þeir séu
bundnir á floti, nema einhver sé eftir í þeim, því að annars losni
þeir og reki frá og verði þá skipverjar ráðþrota. En aðrir eigna
það Hrólfi, sem skerið ber nafn af. — Líklegust er þó þeirra
geta, sem kenna þetta öfugstreymi við skerið og brimsúg, sem
oft á sér þar stað, en festifjara er engin við það, svo að bátar
verði þar upp settir.
21. Rœningjaskipið'.
Á efstu árum Þorvalds kom óvenjulega stórt skip inn á Eyja-
fjörð, vestanvert við Hrísey, með svörtum eða bikuðum seglum.
Héldu menn þetta vera ræningja frá Algiér, og voru allir mjög
hræddir við þá í þá daga, síðan þeir rændu Vestmannaeyjar
1627. Var báti skotið út af skipinu og gekk á hann fjöldi manns.
Stefndu þeir til vesturstrandarinnar undir Sauðanes. Þorvaldur
ganrli var þá orðinn blindur og hafði litla fótaferð. Sögðu menn
honum til og báðu hann góðra ráða, en hann skreiddist út og bað
að leiða sig ofan á sjávarbakkann, þar sem víkingarnir ætluðu
að lenda. Þar settist hann niður og bað að snúa sér rétt á móti
skipsbátnum; voru þá víkingarnir komnir svo nærri landi, að
þeir voru komnir að þriðju báru. Þá hóf Þorvaldur kvæði sín, og
er hér vísa tilfærð, sú fyrsta:
Sunnan og vestan sendi vind
sjálfur heilagur andi,
svo strjúki þessi strauma hind
strax frá voru landi.
Brast þá jafnskjótt á veðúr mikið sunnan og vestan, og gekk
svo lengi, að víkingar streittust öllum árum að komast á land, en
gátu aldrei skriðið lengra en á þriðju báru. Þá herti veðrið svo
mjög, að stórskipið liélzt ekki lengur við. Lét þá báturinn síga
undan frá landi og náði með naumindum skipinu. Herrna munn-
mælin, að skipin hafi sokkið í mynni Eyjafjarðar með allri
áhöfn, og er það sagt til sanninda, að á átjándu öld liafi komið
upp á línum fiskimanna fúnir kaðalstúfar og annað þvílíkt, sem
væri úr skipsreiða, nálægt þeim stað, þar sem skipið hvarf. —
Aðrir segja, að eldur hafi kviknað í skipinu, rokið ógurlega
mikið úr því, en að lokum sézt bregða upp loga miklum rétt áður
en það hvarf með öllu.
22. Síðustu ár Þorvalds.
Sagt er, og líklega með sannindum, að Þorvaldur gamli á
Sauðanesi hafi orðið blindur og verið það í nokkur ár, og gamall
varð hann, svo sem hann kveður í Æviraun:
Sjötugur Ijóðin saradi,
sín fannst ævin löng.-
Og í niðurlagi Æviraunar segir hann:
Má nú skáldmál skorta,
skil eg ei fyrir Jiað laun,
út af augnasorta
ekki skrifast baun;
vísan illa orta
ýfir harmakaun.
Skal svo kvæðið korta
kallast Æviraun.
Sumir halda, að með augnasorta eigi hann við fjölkynngi sína,
en vilji ekki meira um tala. Hann dó 1680, eins og fyrr segir.
Heimildir: Jón Þorkelsson: Þjóðsögur og munnmæli, bls. 388—414. Blanda II., bls.
353—372. Páll E. Ólason: Menn og menntir IV., bls. 767—772.
Vinsaraieg tilmæii
Það eru vinsamleg tilmæli mín, að menn fari
ekki í berjamót í skógargirðingunni á Vöglum á
Þelamörk. Mikill nýgræðingur er að vaxa upp, og
honum er hætta búin af traðki og umferð.
Akureyri, 31. júli 1948.
HÁKON BJARNASON,
skógræktarstjóri.
~ ÞANKABROT -
Framh. af 4. síðu.
Oddeyri. Við Hafnarstræti og
Strandgötu, — aðalverzlunargötur
bæjarins, blöstu við auga vegfarand
ans tugir nakinna fánastanga. M. a
á verzlunarhúsi langstærsta verzlun
arfyrirtækis bæjarins, sem hefir tugi
verzlunarmanna í þjónustu sinni
Og enda þótt Verzlunarmannafélag
Akureyrar sé ekki svo háttvíst að
efna til einhverra hátíðahalda eða
hópferða þenna dag, þá rnætti ekki
minna vera en stjórn þess hvetti a.
m. k. meðlimi félagsins til að heiðra
hátíðardag sinn með því að draga
fána að hún. Það hefir ekki staðið á
þeim að heiðra hátíðisdaga ann-
arra stétta á þann hátt, t. d. 1. maí
og Sjómannadaginn. Slíkt þykir
ekki nema sjálfsögð kurteisi. En
þess er varla að vænta, að einstak-
lingar annarra stétta dragi upp fána
á degi verzlunarstéttarinnar, þegar
liún gerir það ekki sjálf (ekki einu
sinni á húsi Verzlunarmannafélags-
ins!). Og ekki væri fráleitt, að Ak-
ureyrarbær sýndi verzlunarstéttinni
þann sómavott, þeirri stétt, sem svo
mikinn þátt hefir átt og á enn í vexti
og þróun bæjarins.
Slíkt tómlæti sem þarna átti sér
stað, má ekki koma oftar fyrir.
Með þökk fyrir birtinguna.
J. Ó. P.
S k u m mtunars tjó ri
hefir nú auglýst að skömmtunar-
seðlar fyrir vefnaðarvöru frá síð-
asta skömmtunartímabili skuli enn
gilda til næstu mánaðamóta. Æski-
legt hefði verið, að auglýsing þessi
hefði verið birt lítið eitt fyrr, vegna
þess að mönnum er yfirleitt á móti
skapi að láta seðlana verða ónýta,
og grípa því ýmsir til þeirra óyndis-
úrræða að kaupa heldur út á þá
vörur, sem þeir hafa ekki þörf fyrir,
ef þeir fá ekki þær vörur, sem þeir
þurfa að nota, og er þetta meðfram
gert af ótta við það, að menn geti
ekki fengið þessar vörur síðar, er
þeir kynnu að þurfa þeirra með. Er
þetta mjög óheppilegt, þar sem fólk
vcldur með þessu aukinni vöruþurrð
að nauðsynjalausu og auk þess er
hætt við, að á þennan hátt fari
nokkur verðmæti í súginn. Er þess
að vænta, að skömmtunarstjóri taki
þetta til vinsamlegrar athugunar, ef
svipaðar aðstæður kynni síðar að
bera að höndum.
FLUGFÉLAG ÍSLANDS
VILL GERA UPPFYLLINGU
OG FLUGSKÝLI SUNNAN
STRANDGÖTU
Flugfélag íslands hefir sótl um
leyfi til þess að gera uppfyllingu
sunnan Strandgötu, vestan olíustöðv-
ar Shell og B.P. Uppfylling þessi á
að vera uin 80 m. löng og ná nægi-
lega langt í sjó fram til þess að
hægt sé að byggja þar flugskýli. —
Bæjarstjórn hefir samþykkt að veita
leyfi til þess að gera þarna uppfyll-
ingu, að
nefndar t
fengnu leyfi Skipulags-
Brunabótafélags
íslands
vegna vátryggingariðgjalds. Hins
vildi bæjarstjórnin ekki að
ákveða ,að leyfa að
byggja þarna flugskýli.
vegar
svo stöddu
JSágnœtti í (Ejrímsey.
Ejtir Matrup A. Arnason.
Þegar mcetir dagur degi
dýrðlegt er í norðurvegi.
Geislasindur loga d legi
líkt og brdðið silfur og gull.
Ndttúran er af fegurð full.
Þó er í huga þrd og tregi.
Norðurfjöllin flekkuð sköflum
farðast rauðu d þili og göflum;
purpuri og pell d köflum
prýða draumland fritt og milt.
Undir er hafsbrún grœn og gyllt.
ILeikur og svið af œðri öflum.
Bleiku og gulu bdrur falda,
j bldtt og grænt í hvolfi alda;
tvinnar þræði þúsundfalda
þaral.ónið milt og stillt;
litaskrúðið er töfra-tryllt.
Hafið er spegill himintjalda.
Það er hægt að þrauka og líða
þrautanætur vetrartíða,
fangbrögð storma, forað hríða,
fyrir þessi stundargrið.
Vornóttin öllu færir frið.
Himinn og sær ein broshýr bliða.
Þó ég væri d hirnni hæstum
heimsins mundi ég sakna næstum,
er hann leiftrar litum glæstum
land og mar og himininn.
Himneskur er heimurinn,
þegar Jiann fagnar friði stærstum.
Grímsey í júní 1948.
Auglýsing
nr. 25 1948 irá skðniintunarstjúra
Samkvæmt heimild í 3. gr. reglugerðar frá 23.
sept. 1947, um vöruskömmtun, takmörkun á sölu,
dreifingu og afhendingu vara, hefir viðskipta-
nefndin ákveðið, að vefnaðarvörureitirnir í
skömmtunarbók nr. 1, sem bera númerin 51—150
og um ræðir í auglýsingu skömmtunarstjóra nr.
6/1948 og nr. 18/1948 skuli ha’da gildi sínu til 1.
september n. k. Jafnframt hefir viðskiptanefndin
ákveðið, að vefnaðarvörureitimir á' núgildandi
skömmtunarseðli, sem bera númerin 151—200
(báðir meðtaldir) skuli ekki taka gildi 1. ágúst
n. k. eins og ákveðið hafði verið með auglýsingu
skömmtunarstjóra nr. 18 1948, og verður síðar
ákveðið með auglýsingu, hvenær þeir seðlar öðl-
ast gildi. Öheimilt er því að afhenda nokkrar vör-
.ur gegn vefnaðarvöruseð’unum, sem bera númer-
in 151—200.
Reykjavík, 30. júlí 1948.