Íslendingur - 05.08.1948, Blaðsíða 3

Fimmtudaginn 5. ágúst 1948
íSLENDINGUR
Sambaod ungra Sjálfstæðismanna
Vaxantii starfsemi nngra Sjáltstæðis
manna á Suðuriandi
Gunnar Helgason, form.
,,Heimdaliar“ kom hingað til
bæjarins um s. 1. helgi, ásamt
Gunnar Helgason,
form. Heimdailar.
á itlegum hópi Heimdellinga,
sem verið hafa á skemmtiferð
um Norður- og Austurland. —
Blaðið notaði því tækifærið ti!
þess að fá fréttir frá Gunnari af
starfsemi ungra Sjálfstæðis-
manna á Suðuriandi og þá sér-
staklega frá „Heimdalli“ félagi
ungra Sjálfstæðismanna í
Reykjavík. Fer hér á eftir frá-
sögn Gunnars:
„Að sumrinu liggur öl starf'-
semi niðri að mestu leyti og
önnur venjuleg félagsstörf. 1
þess stað hefir „Heimdailur“
efnt til kynnis- og skemmtiferða
um nærsveitir Reykjavíkur.
Fyrsta ferðin var farin um
Hvítasunnuna og þá farið um
Rangárvallasýslu og sögustaðir
skoðaðir. Á annan í Hvítasunnu
hélt félagið, ásamt ungum Sjálf-
stæðismönnum í Árnes- og Rang
árvallasýslu, samkomu að Laug-
arlandi í Holtum. Samkomu
þessa sóttu um 700 manns, víðs-
vegar að úr báðum sýslunum
Ágúst Hafberg,
lorm. ferðanefndar Heimdallar.
og fór hún í alla staði hið bezta
fram. Næsta ferð félagsins var
farin um Árnessýslu, komið við
á Laugarvatni, Guilfossi og
Geysi og ekið um Þingvelli. —
Þriðja förin var um Borgarfjörð
meö viðkomu á Hreðavatni,
Reykholti og Hvanneyri. Þá um
heigina var stofnað i Borgarnesi
félag ungra Sjálfstæðismanna i
Hýrasýslu, og sátu margir
Heimdellingar stofnfundinn,
ce:n var mjög fjölmennur. Hér
í blaðinu hefir verið minnst á
ferð I-Ieiindellinga um Norður-
og Austurland og þátttöku
þeirra í hátíðahöldum ungra
Sjá.fstæðismanna á Sigiufiroi.
„Heimdallur” mun gangast
íyrir fleiri skemmti- og kynnis-
ferðum núna á þessu sumri. —
Ferðir þessar eru nú orðnar
mjög vinsæll þáttur í félagslíf-
inu og jafnan verið mikil þátt-
taka í þeim.
Stjórn félagsins hefir nýlega
Sigurður Iíristinsson,
form. skemmtin. Heimdallar.
látið gera smekkieg félagsmerki
úr silfri, sem seld eru til félags-
manna fyrir kr. 10 stykkið.
Ennfremur er í undirbúningi að
gefa út fyrirlestra þá, sem flutt-
ir voru á stjórnmálanámskeiði
félagsins á s. 1. vetri. Verður
það rit fjölbreytt að efni og góð
heimild um gang stjórnmálanna
hin síðari árin.
Það má segja, að nú sé ríkj-
andi mikill áhugi meðal ungra
Sjálfsetæðismanna á Suðurlandi
fyrir því að efla sem mest fé-
lagsstarfsemi sína. Ungir Sjálf-
síæðismenn hafa víðast hvar
ar.nast að mestu leyti undirbún-
ing héraðsmótanna, sem haldin
hafa verið í hverri sýslu. Auk
þess hafa féiög þeirra haldið út-
breiðslufundi og gengist fyrir
samkomum. Nú er í undirbún-
ingi að halda seinna í sumar eða
í haust mót að Þingvöllum, þar
sem saman kæmu fulltrúar frá
ollum samtökum ungra Sjálf-
stæðismanna sunnan lands. —
Gert er ráð fyrir því, að mótið
stæði í tvo daga. Yrði þar rædd
íélagsstarfsemin og viðhorf
ungra Sjálfstæðismanna til
st jórnmálaástandsins. ‘ ‘
Einn af virðingamönnum
kommúnista hér á landi setti á
prent hér á árunum, að það væn
íiðeins smekksatriði, hvort
menn reki erindi nazista eða
kommúnista. Þetta var hárrétt
athugun hjá þeim góða manni
og næsta furðulegt, að einhver
annar skyldi ekki verða fyrri tii
að segja þetta, því að ,,logik“ er
ekki hin sterka hlið kommún-
ista. Þó gat það ekki leynst fyr-
ir þessum höfundi þeirra,
hversu margt er líkt með rauða
zarnum og bi’úna keisaranum,
meðan hann var og hét.
Hér gerist þess ekki þörf að
bera saman feril þeirra kump-
ána í klækjatækni, það er
svo kunn saga.
Rauði zarinn hefir ,,frelsað“
mörg lönd. Um’eitanir til þess
voru byrjaðar hjá honum sum-
arið 1939. Þá vildi hann „frelsa“
Eystrasa'tslöndin, en fékk ekki
fyrir Bretum. Það varð til þess
að þeir pótentátarnir, sá rauði
og sá brúni, fengu áhuga á því
að ,,frelsa“ Pólverja. Létu þeir
nú hendur standa fram úr erm-
um, fóru um land þeirra með
brennum og barsmíð, með þeim
árangri, sem lýðum er ljós. Um-
boðsmenn zarsins á Islandi rétt-
lættu þessa ,,frelsun“ svo kröft-
uglega, að Þórbergur slapp frá
snörunni. En þeir höfðingjarnir
sátu á svikráðum hvor við ann-
an, og einn góðan veðurdag fóru
þeir að rjá. Þá var gott að leita
’iðsinnis úr vesturátt, þótt Bret-
ar þættu ekki viðmælandi tveim
arum fyrr.
Margur er bljúgur, er hann
biður, stendur þar, og sannaðist
það á bolsum. Þeir lofuðu bót
og betrun, að virða frelsi og
mannréttindi, láta niður falla
allt, sem áður þótti miður í fari
þeirra í samskiptum þjóðanna.
Þetta hreif. Rússar, sem fram
að þessu höfðu lagt nazistum til
ýmis'egt, er til þurfti til að
lumbra á Bretum, voru nú
komnir á þeirra hrepp. Rússum
Ungir Sjálfstæðismenn á
Norðurlandi þakka Heimdelling-
um fyrir komuna með þeirri
ósk, að hún megi verða upphaf-
ið að enn nánari kynnum og
samstarfi félaganna. Æskilegt
væri, að ungir Sjálfstæðismenn
héðan að norðan gætu sótt
Sunnlendingana heim á næsta
sumri. Mun það mál verða at-
hugað í vetur.
var borgið, því að stríðslokum
voru þeir meðal sigurvegar-
anna.
Þjóðviljinn á naumast nógu
sterk orð, er hann útmálar
skepnuskap og klæki nazista, og
er þó ritstjóri hans vel þekktur
orðabókahöfundur. En þegar
kommúnistar fremja nákvæm-
lega hið sama, er annað hljóð
komið í strokkinn. Þá þykir vel
fara á því að heyja taugastríð,
færa skoðanaandstæðinga sína í
fangabúðir, kúga nágranna-
þjóðir, reka menn í nauðungar-
vinnu og fremja flest það, er
þótti lýta nazista á þeirra ve1.-
mektardögum. Þarna hafa Rúss
ar ekki verið einir að verki. —
Þeir hafa hjálparkokka um öll
lönd, ssm framkvæma skipamr
þeirra, fimmtu-herdeildar-menn
ina, málalið innboi’inna manna,
sem eru í vinnumennsku hjá
fjandmanni lands síns. Þessi
samkunda er ógeðslegasta fyrir-
brigði stríðsáranna og það, sem
nazistum heppnaðist með vopna
beitingu, tekst kommúnistum
með fulltingi þessara dánu-
manna, sem tíðast ganga undir
nafninu kvislingar.
Verður stríð, ef Rússar halda
áfram að „frelsa“ þjóðir? Því
get ég ekki svarað. En hitt ligg-
ur í augum uppi, að svo lengi
sem einræðisherrar ráða ríkj-
um, getur dregið til ófriðar. —
Þeir hafa ■ sterk tök á þegnum
sínum. Ritskoðun er þar að jafn
aði og fréttaf'utningur einhliða.
Fó.kinu er haldið í fáfræði og
einangrun, en ,,þing“ er kallað
saman og látið leggja blessun
sína yfir allt, ef á þarf að halda.
Og ekki má gleyma hreinsun-
um, ef einhver vil’ist af línunni.
Sagan getur endurtekið sig. —
Bretar og Frakkar tóku ábyrgð
á landamærum Póllands, er þau
voru ákveðin. Þeir virtu ábyrgð
ina og af varð styrjöld. Bx’etar
og Bandaríkjamenn hafa í At-
lantshafssáttmálanum gefið yfir
lýsingu um rétt þjóðanna og
styi’jaldai’markmið sitt. Ef þeir
horfa aðgerðalausir á hamfai’ir
Rússa, hvernig þeir með hjálp-
arkokkum sínum,- fimmtu-her-
deildarmönnum, bö’sótast gegn
öllu, sem fi'jálsir menn meta
öilu hærra, og koma í veg fyrir
að þeir geti rækt skuldbindingar
sínar, eru þeir oi’ðnir sekir um
svik. Fullvíst er þó: Vesturveld-
in í'eyna til þrautar að ná sam-
komulagi við hina óbi’gjörnu
vopnabræður sína, því að for-
ustumenn þeirra eru þolinmóð-
ir.
Leiklist er í hávegum höfð
með Rússum. Það var tjón, aö
íslenzkum leikai’a gafst ekki
tækifæri til að sjá iist þeirra,
sem hann hafði þó áformað. —
Tjaldið rann ekki upp. En við
þekkjum hina pólitísku leiklist
þeirra, hún stendur ekki að baki
kúnst brúna keisarans sáluga,
þegar honum tókst bezt upp.
Um rauða zai’inn má segja
það, að víða standi fé hans fót-
um. Hann hefir leikflokka víða
um lönd. Þeir nota alls staðav
sömu leiktjöld og viðburðarásin
er hin sama. Þar eru sett á svið
„samsæri“ og „sjálfsmoi’ð",
„skemmdarstai’fsemi“, „vopnuð
uppi’eisn undirbúin með aðstoð
erlendi’ar sendisveitar“ o. s. frv.
(Al’t gamlar lummur). Eftir
þessi ósköp hefst hi’einsun.
„Svikarar“ eru réttaðir og þing-
menn sviptir umboði. Þeir, sem
l'yrir þessu standa, kallast ekki
kommúnistar, því að ekki rná
nefna snöru í hengds manns
húsi. Nei, þeir heita Þjóð'egi
verkamannaflokkurinn, Fi’elsis-
fiokkux’inn, Sameiningai’fiokkur
alþýðu — sósíalistaflokkurinn
og öðrum þvílíkum nöfnum, eft-
ir hentisemi á hvei’jum stað.
Þetta hefir heppnazt vel, sér í
lagi ef rauði herinn er á næstu
grösum, því að þá brestur lxand-
langara hans síður óskamm-
íeilni og dii’fsku.
Heimsyfii’ráð er yfirlýst loka-
takmai’k kommúnista, um þaðn
munu hafa gengið margar játn-
ingar þeiri’a sjálfra, og þeii’ra
póiitísku kreddur er viðamikið
fi’æðikei’fi, sem ekki er hægt aö
leyna. Við verðum að athuga
það vel, að okkar kommúnistar
eru jafn hollir trú sinni og yfir-
boðui’um og kommúnistar ann-
ari’a landa. Ef „bylting án
blóðs“, sem hér hefir vei'ið lýst,
heppnast ekki, verður friðrof af
hálfu kommúnista.
Um þessar mundir eru Rúss-
ar, sem ei’u kjarni hins komm-
únistiska veldis, að kúga hina
ofsóttu finnsku þjóð, og tauga-
stríð er hafið gegn Skandinavíu
og Danmörku. íslendingum er
ekki gleymt. Lendur maður
Framhald á 6. síðu.
★
BJARNI JENSSON, stud. jur.
SMf KKSATRIÐI