Íslendingur - 01.03.1950, Side 3

Miðvikudagur 1. marz 1950
íSLENDINGUR
3
„V Ö R Ð U R"
félag ungra Sjálfstæðismanna — lieldur
SPILAKVÖLD að Iíótel KEA fostudaginn
3. þ.iri. kl. 9 e.h. Spiluð verður félagsvist.
Verðlaun veitt.
DANS á eftir til kl. '1. Hljómsveit leikur.
Nejndin.
Aðalfundur
Verzluiiarmaniiafélagsiiis á Akureyri
verður haldinn í húsi félagsins þriðjudaginn
7. marz n. k. kl. 20,30.
Fundarefni: Venjuleg aðalfundarstörf.
S t j ó r n i n.
ÁRSHÁTÍÐ
Skagfirðingafélagsins á Akureyri
verður að Hótel KEA laugardaginn 4. marz n. k.
og hefst kl. 8 e. h. - Aðgöngumiðar fást í verzlun
London á fimmtudao' og föstudag.
Nánar í gluggaauglýsingum.
Stjórnin.
Tveir vandaðir
STANDLAMPASKERMAR
og ný kvenkápa til sölu á Eyr-
arlandsveg 19. Sírni 561. —
Dömuskíðabuxur,
nýkomnar.
Vinnubuxur (karlm.)
Sfakkar
Ullarskyrtur (f. börn)
VinnuveUlingar
Verzlunin
LONDON
Skipagötu 6 • 5ími 359
Ritvél
(Orga Privat) til sölu.
Eyþór H. Tómasson.
Pvottapottur
til sölu í Brekkugötu 7. —
Auglýsið í Islendingi!
Reikningur Sparisj'óðs Akureyrar 1949
Rekstursreikningur
T e k j u r :
1. Fyrirfram greiddir vextir frá fyrra ári... 53170.41
2. Vextir af lánum ........................... 9003 7.80
3. Vextir af víxlum ............... .......... 121452.00
4. Vextir af verðbréfutn og bankainnstæðunr .... 20018.11
5. Ýmsar tekjur .............................. 1495.80
Kn 286174.12
G j ö 1 d :
1. Reksturskostnaður:
a) Laun starfsmanna og þóknun
til stjórnar og endurskoðenda 29600.00
b) Húsaleiga, hiti, ljós, ræsting,
símakostnaður, bækur og fl. 11667.24 41267.24
2. Vextir af sparisjóðsinnstæðum ........... 129421.15
3. Fyrirfram greiddir vextir til næsta árs .... 59825.73
4. Afskrifað af skrifstofumunum ............ 660.00
5. Eftirstöðvar lagðar i varasjóð........... 55000.00
Kr. 286174.12
Efnahagsreikningur Sparisjóðsins 31. desember 1949.
E i g n i r :
1. Skuldabréf fyrir lánunt ................... 1467050.00.
2. Óinnleystir víxlar.......................... 1997650.00
3. Innstæður í bönkurn ....................... 223053.50
4. Verðbréfaeign . . . ......................... 371500.00
5. Innstæða í Tryggingasjóði sparisjóða .... 5945.78
6. Skrifstofumunir og áhöld ...................... 1000.00
7. Sjóður 31. desenrber ........................ 167098.67
Kr. 4233297.95
Akureyri, 20. janúar 1950.
í stjórn Sparisjóðs Akureyrar:
O. C. Thorarensen. Brynjólfur Sveinsson. Þórarinn Björnsson.
Steingr. Jónsson. Sverrir Ragnars.
S k u 1 d i r :
1. Varasjóður ............................. 405000.00
2. Innstæður á sparisjóðum ................ 3768472.22
3. Fyrirfram greiddir vextir til næsta árs.. 59825.73
Kr. 4233297.95
Reikning þennan, ásamt verðbréfum og sjóði höfum við
endurskoðað, borið hann saman við bækur sjóðsins, og höf-
unr ekkert við hann að athuga.
Akureyri, 29. janúar 1950.
Haukur Snorrason. Heiðrekur Guðmundsson.
GREIPAR GLEYMSKUNNAR
kosti hélt hann áfram að vera óbreyttur læknir og sleit
sambandinu við sína gömlu vini og foringja, þegar
banii komst að því, að Italía átti að vérða konungs-
ríki. en ekki lýðveldi.
Eg gat þess áður að liann liefði haldið eftir nokkr-
um þúsundum punda. Börnin voru óðum að vaxa upp
og frændi þeirra taldi að jafnvel föðurlandsást hans
gæti þó leyft bonum að balda eftir nægilega miklu til
þess að Ijúka menntun barnanna og koma undir þau
fótum í lífinu. Pauline leit út fyrir að verða mjög
fögur og hafði hann því litlar áhyggjur af framtíð
hennar. Hún gæti fengið auðugan eiginmann og þá
væri benni borgið. Það var allt öðru máli að gegna
um Anthony, sem var að verða ákaflyndur og ein-
beittur unglingur.
Það var ætlun Ceneris, að þegar Anthony yrði full-
veðja, þá skyldi bann skýra bonum frá afbroti sínu,
gera grein fyrir því, til hvers peningunum hefði verið
eylt, biðja hann fyrirgefningar og þola refsinguna fyrir
hinn sviksamlega verknað, ef til þess þyrfti að koma.
En hann dró á langinn að minnast nokkuð á þetta,
meðan nokkrir peningar voru til. Anlhony, sem sýndi
frelsis- og viðreisnarhugsjónum frænda síns engan
áhuga, var fullviss um fjárhagslegt sjálfstæði sitt. Þar
sem hann treysti því fullkomlega, að er hann yrði full-
veðja, myndi hann fá full umráð yfir miþlum auðæf-
um, sóaði hann fé á báða bóga, svo Ceneri sá að brátt
myndu peningarnir með' öllu ganga til þurrðar.
Meðan Ceneri gat fullnægt kröfurn Anthonys veigr-
aði hann sér við því að gefa hina erfiðu játningu. Hann
fékk sörnu hugmyndina, sem Macari hafði stungið upp
á við mig, að snúa sér til ítölsku stjórnarinnar og reyna
að fá eitthvað endurgreitt af fénu, en þar sem gera
varð kröfuna í nafni Anthonys, varð hann fyrst að fá
að vita alll saman.
Eftir því sem nær dró þeirri óbeillastundu, að fjár-
þurrðin yrði augljós, þá kveið Ceneri henni æ meira.
Hann hafði gefið skaphöfn Anthonys góðan gaurn og
varð þess þá fullviss, að er hann kæmist að svikunum
myndi hann einskis óska frekar, en að koma fram full-
um hefndum. Ceneri sá því ekkert annað fram undan,
en að hann yrði að þola verðskuldaða hegningarvinnu.
Ef hann slyppi við að verða dæmdur eftir enskum lög-
um, þá væri liægf að beita lögum hans eigin lands
gegn honum.
Mér virðist svo, að fram til þessa liafi hann ekki
framið neinn þann glæp, sem liann gat ekki borið fram
föðurlandsást sína til afsökunar fyrir, en nú fór löng-
unin til þess að komast undan refsingu að verða æ
ákafari hjá honum, svo hann ákvað að reyna að kom-
ast undan því að þola afleiðingar verka sinna.
Honum hafði aldrei þótt neitt verulega vænt um
börnin. Þau voru of lík föður sínum, til þess að liann
gæli fengið mikla ástúð á þeim, og er fram liðu stund-
ir mun hann hafa fundið til þess í æ ríkara mæli, að
þau myndu um síðir ákæra hann fyrir það ranglæti,
sem hann hafði beitt þau. Hann leit niður á Anthony
fyrir hið léttúðuga líferni hans, líf án metnaðar og
markmiðs, fullkomna andstæðu við hans eigið líferni.
Hann trúði því í einlægni, að hann væri að vinna göf-
ugt starf, að ráðabrugg lians og samsæri flýttu fyrir
því, að frelsið yrði ríkjandi um allan heim. I hinum
þrönga hring leynifélaga sinna var hann býsna mikil-
vægur. Ef bonum yrði varpað í fangelsi, myndi bans
vissulega verða saknað af ýmsum. Hafði hann þá ekki
fullan rétt til þess að meta hinn háleita tilgang sinn
meira, en liið þýðiirgarlausa líferni frænda síns?
Þannig ályktaði hann og taldi sjálfum sér trú um,
að vegna heilla mannkynsins mætti hann neyta flestra
bragða til þess að bjarga sjálfum sér.
Anthony March var nú orðinn tuttugu og tveggja
ára. Þar sem hann treysli frænda sínum og hafði til
þessa fengið þörfum sínum fullnægt, þá hafði hann
fram til þessa tekið gildar afsakanir þær, sem Ceneri
hafði borið fram fyrir því, hve það dróst að fá hon-
um full umráð yfir fé sínu. Hvort sem grunsemdir
hafa verið vaknaðar hjá honum eða ekki, þá var harin
nú orðinn býsna órólegur og krafðist þess, að hann
fengi þegar full umráð eigna sinna. Ceneri, sem nú
þurfti að fara til Englands, friðaði hann með því, að
hann skyldi gefa honum fulla skýringu, meðan þeir
dveldu í London.
Vissulega varð nú skýringin að koma, þar sem Ant-
liony hafði nú riær eytt hverjum eyri, sem eftir var af
föðurarfi hans.
Víkjum nú sögunni að Macari. Hann hafði nú árurn
saman verið gagnlegur hjálparmaður Ceneris og naut
fulls trausts hans. Hann mun þó ekki liafa tekið þátt
í samsærum af sömu háleitu hugsjónunum og ósér-
plægninni og Ceneri, heldur stundaði hann það sem
hverja aðra atvinnu, sem hann gæti haft góðar tekjur
af. Hann gekk að vísu liraustlega fram í bardögum, en
það stafaði af hinni meðfæddu bardagafýsn hans, því
að hann barðist vegna ánægjunnar.
Þar sem liann liafði þannig mikið við Ceneri saman
áð sælda, var hann tíður gestur í húsi hans og sá þá
oft Pauline. Hanri varð ástfanginn í henni meðan hún