Íslendingur


Íslendingur - 11.10.1957, Qupperneq 4

Íslendingur - 11.10.1957, Qupperneq 4
4 ÍSLENDINGUR Föstudagur 11. október 1957 Kemur út hvern föstudag. Útgefandi: ÍJtgájufélag Islendings. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jakob U. Pétursson, Fjólug. 1. Sími 1375. Skrifstofa og afgreiðsla í Gránufélagsgötu 4. Sími 1354. Opin kl. 10—12, 1—3 og 4—6, á laugardögum 10—12. Prentsmiðja lijörns Jónssonar li.f. Samræmið við íyrri yfirlýsingar Að því er Dagur og Tíminn skýra frá, á Eysteinn Jónsson fjármálaráðherra að halda því fram á flokksfundum, að mynd- un núverandi ríkisstjórnar með aðild kommúnista hafi verið í „samræmi við fyrri yfirlýsingar“, og leggur Tírninn einkum áherzlu á að sannfæra menn um, að Ey- steinn Jónsson hafi aldrei gefið út neinar yfirlýsingar, er komið gætu í hága við samstarf hans og kommúnista. Hvort Eysteinn Jónsson hefir gefið eða gefið ekki slíkar yfir- lýsingar persónulega, skiptir ekki aðalmáli. Hitt er skjalfest, að slíkar yfirlýsingar voru gefnar af hálfu Hræðslubandalagsins rétt fyrir síðustu kosningar. Nægir þar að henda á yfirlýsingu Har- aldar Guðmundssonar í útvarps- umræðunum fyrir kosningarnar, sem Dagur skýrir svo frá daginn fyrir kosningar: „Haraldur Guðmundsson lýsti því skilmerkilega yfir í lok út- varpsumræðnanna s. I. miðviku- dagskvöld, að hver sem úrslit kosninganna á morgun annars kunna að verða, komi það þó ALDREI TIL MÁLA, AÐ UM- BÓTAFLOKKARNIR, ALÞÝÐU- FLOKKUR OG FRAMSÓKNAR- FLOKKUR, MUNI SEMJA VIÐ KOMMÚNISTA (Ibr. hér), hvaða nafni sem þeir annars kunna oð nefnast á hverjum tíma, né eiga nokkra aðild oð samstarfi við þó eftir kosningar." Og við þessa yfirlýsingu bætir Dagur sjólfur: „Þjóðin mun vissulega hafa fagnað þessari skýlausu yfirlýs- ingu." Flestir munu hafa litið svo á, að þessi yfirlýsing annars aðal- ráðamanns Ilræðslubandalagsins væri gefin með samþykki og vit- und forráðamanna þess í heild, og því væri stjórnarmyndun þess með kommúnistum ekki í sam- ræmi við hana. Tíminn hefir nú síðar fært fram þá afsökun, að „engar yfirlýsingar af hendi Ey- steins Jónssonar eða Hermanns Jónassonar, sem útilokuðu sam- starf við Alþýðubandalagið“, hafi verið gefnar, og iná vel vera, að þeir hafi ekki gefið þær form- lega. Eigi að síður skýrir Tíminn svo frá í byrjun kosningabarátt- unnar í fyrra, að Eysteinn Jóns- son hafi sagt á fundi í Borgar- nesi: „Sérhagsmunaöflin verði sett til hliðar, og kreddutrúarmenn kommúnista gerðir óhrifalausir, þvi oS það er einnig nauðsynleg- ur liður í viðreisn þeirri sem verða þarf." í „samræmi“ við þessa „yfir- lýsingu“ og yfirlýsingu Haraldar Guðmundssonar setur Hræðslu- bandalagið „kreddutrúarmenn kommúnista“ við hlið sér við myndun ríkisstjórnar (til að gera þá áhrifalausa?), afhendir þeim forsetatign á Alþingi, formennsku í fjárveitinganefnd o. fl. o. fl. íslenzkum kjósendum er því alls ekki láandi, þótt þeir taki fullyrðingum og yfirlýsingum slíkra manna með hæfileguin fyr- irvara. Ótnurleg lýsing. — Tíminn kyss- ir á vöndinn. — Vel luggin fœða, eða hvað? — Meira útvarp jrá Þjóðleikhúsinu. Logi skrifar: „ÉG VAR AÐ LESA í Degi írá 2. þ. m. fréttir í stuttu ináli, sem þcir kalla þar, og er ritstjórinn þar að gefa lýsingu á „glæpalýff höfuðstaffarins samanlögðum“. Segir svo orðrétt: „Er þó af nógu að taka þar og engin vöntun á þjófum og mein- særismönnum, skjalafölsurum, op- inberum rónum, eiturlyfjasölum, kynvillingum og álitlegum hópi glæpa- og vandræðamanna í öðrum greinum.“(!) Ég þykist vera nokkuð kunnugur í höfuðstaðnum, og mér cr næst að halda, að meinsærismenn, eiturlyfja- sglar og kynvillingar séu ekki sérlega fjölmennar stéttir þar og dreg mjög í efa, að ritstjóri Dags liafi lent í klóm þeirra né lesið sér til um mál þeirra í dómabókuin. Þó skal maður ekkert fortaka. EN TlLEFNf þessa lesturs er það, að manni skilst, að sunnanblöð hefðu verið að segja frá ungum manni að norðan, er sloppið hefði út úr illa mannheldum fangahúsum syðra. Og rétt er það, að fám dögum áður en pistill þessi er skrifaður, segja dag- blöðin frá livarfi tveggja fanga frá Litla-Hrauni. Ég hef íarið í gegnum frásagnir þriggja dagblaða af þeim at- burði, en aðeins eitt þeirra gcrir til- raun til að kynna annan fangann. En það blað er Tíminn. Fyrir því kom mér undarlega fyrir sjónir, er Tíminn tekur upp reiðilestur Dags, sem beint er gegn lionunt sjálfum. Mig minnir að slíkt væri kallað að „kyssa á vönd- Annað hljóð Eítir að kommúnistar höíðu verið leiddir til sætis í ráðherra- stólana árið 1956, breyttist tungutak Framsóknarhlaðanna mjög í þeirra garð. Nú sést vart styggðaryrði beint til þeirra í Degi. Allt öfugstreymi í efna- hagsmálum á nú að vera Sjálf- stæðismönnum að kenna, - þeim er gefin höfuðsök á þróun dýr- tíðarinnar á undanförnutn árutn, — á rofnum vinnufriði og öllu, sem aflaga fer í þjóðfélaginu. Kommúnistar eru nú skyndilega orðnir að hvítum englum, sem ritstjóri Dags sér varla sólina fyr- ir. 1 dálkum Dags hefir orðið mikil breyling, síðan hinu póli- tíska verkfalli kommúnisla og KraLa lauk vorið 1955. Að af- stöðnu þvx verkfalli skrifar Dag- ur á þessa leið:. „Sannleikurinn er só, að úrslit verkfallsins, sem voru fengin í strokknum með valdbeitingu en ekki skyn- samlegum samningum, urðu til þess að raska jafnvægi í þjóðar- búskapnum og hleypa af stað þeirri dýrtiðarskriðu, sem við sjóum enn ekki fyrir endann á." Og mánuði síðar segir sama blað í forystugrein: „Þegar sáningin hófst undir verkstjórn kommúnista, virtust ýmsir gera sér vonir um, að haustverkin mundu verða með öðrum hætti, og hirtu þá ekkert um veðurspár. En í stað sólskins- ins, sem kommúnistar lofuðu, hafa stórrigningar dunið yfir. Dýrtíð flæðir á ný yfir landið og sópar með sér því, sem menn héldu að þeir gætu hirt í hlöðu fyrir sig. Þannig Iilaut líka leik- ur þessi að enda, og engum mun hafa verið það Ijósara en komm- únistum. Enda réðu þeir mestu í því pólitíska glæfraspili, að nota þörf lægst launuðu verkamann- Sami skrifar: „ÉG VAR AÐ LESA í Samvinnunni nýjustu grein eltir Sigurð frá Brún, er hann nefnir Tíundasvik, og finnst niér hún vera eins konar kjarnorkukveð- skapur í óbundnu niáli. Segir þar ni.a. „.... Saga hans og margra ann- arra stórerfingja virðist benda til þess, að oftrú ríkra fjölskyldna á Framhald á 5. síðu. anna lil þess að hleypa af stað kauphækkunarskriðu handa öll- um stéttum. Sú pólitík var utan og ofan við efnahagsgetu þjóðfé- lagsins, og því er nú komið, sem komið er.“ Fyrir þann-verknað, sem Dag- ur lýsir í nefndri grein, hafa kommúnisfar nú hlotið fulla fyr- irgcfningu og umbun. Framsókn hcfir kastað öllum þcirra synd- um bak við sig og leitt þó til vegs og virðingar, öllum lýðræð- isþjóðum hins frjólsa heims til forundrunar. Hau§threiug:erDÍn^iii Flestar húsmæður gera hreint á haustin, og þó að sú hreingern- ing verði aldrei eins umfangs- mikil og erfið og vorhreingern- ingin, þá er hún eigi að síður mikilvæg og nauðsynleg. Á sumr- in eru gluggar og hurðir meira opið en aðra tíma ársins, og inn kemur ryk og flugur og setja sín merki á flest, sem inni er. Það er enganveginn nauðsynlegt að setja allt heimilið á annan endann, Jjó maður geri dálítið hreint að haustinu. Það er til dæmis hægt að laka eitl herbergi vel í gegn á þeim tíma, sem notaður er, til þess að gera hina vikulegu hrein- gerningu á allri ibúðinni, og fara ])á aðeins lauslega yfir hinn hluta íbúðarinnar í Jiað skipti. En hvernig sem við högum hrein- gerningunni, getur alltaf komið sér vel að hafa við hendina ráð- leggingar varðandi hreinsun ein- stakra hluta, svo sem gólfteppa, myndaramma, parkettgólfa og fleira, og fer hér á eftir nokkuð, sem að gagni mætti koma. Myndaramma er bezt að ryk- soga sérstaklega, ef þeir eru út- skornir eða ósléttir. Ef J)að er ekki hægt, eru þeir Jjurrkaðir vel með íundnum afþurrkunarklút og síðan burstaðir með mjúkum bursta, séu þeir útskornir. Gyllta ramma er gott að hreinsa upp úr blöndu, sem er 1 hluti af vatni og 1 af ediki. Flugnablettum má oft ná með því að nudda rammann með sundurskornum lauk. Á póleraða ramma er borið hús- gagnabón og þeir fægðir á eftir með hreinum klút. Glerið í römmunum hreinsað með brennslusprilti, eða þvegið úr vatni með örlitlu af sulfojjvolta- legi t'. Afþurrkunarklútinn eða klútana, sem notaðir eru bæði daglega og við hreingerningar, er bezt að hafa íundna, þ. e. a. s., að eftir hvern Jivott eru klútarnir undnir upp úr efni, sem gerir það að verkum, að laust ryk festist við þá, í stað þess að þyrlast út í loftið, til Jiess eins að setjast á húsgögnin aflur, ef við handfjötl- um ekki klútana með ýtrustu var- úð, þegar við Jjurrkum af. Til Jjess að vinda klúlana upp úr, er gott að láta 1 msk. glyserin í 1 llr. vatns. Lampaskermar eru rygsogaðir, burstaðir eða Jxvegnir eftir J)ví úr hverju Jreir eru, ljósakrónur og lampastæði ryksoguð eða J)urrk- uð með íundnum klút, en munið að taka ekki bwði á ryksugunni og Ijósastœðinu í einu. Gólfteppin er bezt að viðra úti, sé þess kostur. Þó er J)að ekki nauðsynlegt, sé til góð ryksuga. Þá er teppið ryksogað vel á rétt- unni, síðan vafið upp og ryksog- að á röngunni jafnóðum. Áður en teppið er vafið saman, er hægt að hreinsa það með kvillajaberki. Það er gert á þann hátt, að 125 gr. af berki er soðið í 2 I. af vatni í 15 mín., vökvinn síaður frá og notaður til þess að þvo málaða fleti í hlutfallinu 2 dl. í 1 litla fötu af vatni. Berkinuin stráð á teppið (nota má meiri börk ef þarf) og það síðan burstað með honum. Ef mölur er í húsinu, þarf að viðra allt, sem hann get- ur farið í, sem allra bezt, einnig að ryksoga. Munið, að það er aldrci hægt að viðra of mikið, ef mölur hefir komizt í íbúðina. Á bókakili, sem eru' upplitaðir, er gott að bera agnarlítið bón. Það verður að gerast mjög fljótt, ])ví ella verða kilirnir flekkóttir. Parkett gólf (harðviðar gólf) er hreinsað með terpentínu til þess að ná af því gömlu bóni og blett- um. Nýtt bón borið á, en ekki of þykkt, og munið að bera alltaf lítið á út í hornin, og þar sem lítið er gengið. Korkgólf eru annaðhvort bónuð eða lökkuð. Venjulega er stroléið yfir ])au með klút, undnum úr hreinu vatni en í stór hreingerningu má bursta þau upp úr vægu sápu- valni með mjúkum hreingerninga bursta, ekki hörðum gólfskrubb, skoluð með hreinu vatni á eftir. Gúmmídúkar eru helzt aðeins þvegnir úr köldu vatni, og munið að bóna aldrei gúmdúka. Fægingu á kopar- og messing- hlutum er hægt að spara sér með því að lakka þá með zaponlakki, þegar eftir fægingu. Þá þarf að- eins að þurrka þá með þurrum klút, en ekki að fægja í langan tíma á eftir. Fari lakkið að slitna af á bletlum, má ná því, sem eft- ir er, með acetone, fægja síðan og bera á nýtt lag af lakki. Niðursoðið brúnkól. llafi mikið af hvítkálinu sprungið, er það ekki nothæft til J)ess að hengja það upp eða geynta í lengri tíma. Þá er mjög hentugl að búa lil úr Jjví brún- kál og sjóða J)að niður. í það er haft: 2 kg. hvítkál, 100 gr. smjör- líki, salt og pipar, 1 til 2 dl. vatn. Hvítkálið er hreinsað og skorið í jafnar ræmur, smjörlíkið brúnað og kálið brúnað þar í, þar til það cr jafn brúnt og farið að minnka á pönnunni, sett í pott. Þegar bú- ið er að brúna allt kálið, er sall, pipar og vatn sett á og soðið í 2 mín. Sett í vel hrein niðursuðu- glös. Þau mega ekki vera of full. Lokað og soðið í 15 mín. Næsta dag eru glösin soðin aftur í 10 mín. Svona kál er mjög gott með alls konar kjötréttum. Kolfinna. ÍSLENDINGUR fæst í lausasölu: í Blaðasölunni. í Borgarsölunni. í Blaða- og sælgætissölunni. í Eddu. í Verzluninni Hofi. í Villabúð. i

x

Íslendingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingur
https://timarit.is/publication/675

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.