Íslendingur - 20.03.1959, Side 5

Föstudagur 20. marz 1959
ÍSLENDINGUR
5
Noklcrir fulltrúar Akureyringa og Þingeyinga á 13. landsjundi Sjálfstœðisjlokksins.
13. Land§ííundair SJálfstæðisflokksins
Framhald af 1. síðu.
þar sem liann lét í ljós ánægju
sína yfir þeim einhug, er á fund-
inum ríkti og þakkaði fulltrúum
hina ágætu fundarsókn og árnaði
þeim og flokknum allra heilla.
Taldi hann, að hinir hlýju straum-
ar, sem um sig hefðu leikið á þess
um 13. Landsfundi flokksins væru
sér ógleymanlegir, og vænti hann
þess, að nú, með vaknandi vori
mætti vorhugur ríkja í hugum
landsmanna.
Kynningarhóf.
A sunnudagskvöldið héidu full-
trúar fundarins skilnaðarhóf í
Sjálfstæðishúsinu, Hótel Borg og
veitingahúsinu Lido, og var það
tækifæri notað til kynningar milli
fulltrúa úr hinum ýmsu landshlut-
um, en fundinn sóttu konur og
menn úr hverju kjördæmi lands-
ins. 011 gistihús höfuðstaðarins
voru yíirfull þessa daga, því að
auk landsfundarins liélt Fram-
sóknarflokkurinn þing sitt á sama
tíma.
Fundarstjórar Landsfundarins
voru: Bjarni Benediktsson, Ás-
mundur Olsen Patreksfirði,
Sveinn jónsson Egilsstöðum, Karl
Friðriksson Akureyri, María
Maack Reykjavík, Stefán Stefáns-
son Svalbarði, Páll Kolka Blöndu-
ósi, Þorgrímur Eyjólfsson Kefla-
vík, Guðlaugur Gíslason Vest-
mannaeyjum, og Pétur Ottesen
Akranesi.
Ánægjulegur fundur.
Þessi 13. landsfundur Sjálf-
stæðisflokksins var einkar á-
nægjulegur, en svo er komið með
hinum öra vexti flokksins og regl-
um þeim, er g.ilda um fulltrúakjör
þangað, að nægilegt húsrými er
ekki lengur finnanlegt í sjálfum
höfuðstaðnum fyrir fundina, og
virðist þá ekki annað fyrir liendi
en að hreyta reglunum um kjör
fulltrúa, þannig að fleiri félagar
Sjálfstæðisfélaganna verði að
haki hverjum fulllrúa en liingað
til hefir verið.
St j órnmálaályktunin
Framh. af 1. síðu
lifir þriðjungur landsins barna. Þó blasa þar við miklu
stærri og voldugri verkefni og möguleikar, þegar þjóðin fær
hagnýtt hina miklu orku í elfum lands og iðrum jarðar.
Bjargræðisvegina þarf að efla af megni og hagnýta þeim
til handa hin nýjuslu vísindi, tæki og tækni.
Almannavaldið þarf að gjöra tvennt jafnsnemma: Forð-
ast fjötra um atvinnulífið og gæta hófs um álögur. Orva þarf
framtak og athafnaþrá, freniur en úr að draga, og tryggja
jafnrétti og réttlæti um opinber gjöld og alla aðstöðu, svo
að allir sitji við sama borð.
Til þess að traustir séu hornsteinar efnahags og fjármála,
þarf fjárveitingavald ríkisins að sýna gott fordæmi: Hag-
sýni, hagsýslu og aðgát um útgjöld, enda er mikilsverður
sparnaður mögulegur á mörgum sviðum, svo sem með ein-
faldari skipan toll- og skattheimtu, afnámi ýmissa nefnda,
ráða og skriffinnsku. Og sjálfsagt er, að ríkisstjórn og Al-
þingi gangi á undan um milljónasparnað fyrir stórfellda
styttingu þingtímans á ári hverju með betri undirbúningi
þingmála.
Enn á ný vill Sjálfstæðisflokkurinn benda landsmönnum
öllum á nauðsyn þess að bera sáttarorð milli fólksins í sveit
og við sjó. Þó að hver stétt og hver sveit vilji sín mál fram,
verður sérhver íslendingur að halda augum sínum opnum
fyrir alþjóðarheill, sem ávallt verður að sitja í fyrirrúmi.
Skilningur og samúð milli stétta og héraða er lífakkeri ís-
lenzkri þjóð.
Um leið og taka ber tillit til samtaka stéttanna og hafa
við þau vingott samstarf, verður úrslitavald um meðferð
allra þjóðmála að vera í höndum handhafa ríkisvaldsins:
Alþingis, stjórnar og dómstóla.
Sjálfstæðismenn leggja nú sem fyrr ríka áherzlu á sam-
stöðu íslands og annarra vestrænna lýðræðisþjóða. Það er
sjálfsagt, að íslendingar eigi vinsamleg skipti við allar
þjóðir, en nánast verður samstarfið að vera við þær þjóðir,
sem búa við lýðræðislega stjórnarhætti og standa trúan vörð
um hugsjónir lýðfrelsis og mannréttinda.
ísland er að fornu og nýju lýðræðisland. En lýðræðið
krefst þess, að löggjafarþingin sýni rétta mynd af vilja fólks-
ins. Þar sem mjög skortir á, að svo sé hér, er það nú höfuð-
nauðsyn að jafna kosningaréttinn.
Ný kjördæmaskipun þarf að komast á, sem gerir það allt
í senn, að ganga til móts við þarfir þéttbýlisins, að tryggja
slrjálbýlinu í heild fleiri fulltrúa en áður, að tryggja rétt-
læti og jöfnuð milli stjórnmálaflokka í landinu, að veita
meiri hlutanum hans óumdeilda rétt til að ráða, og að
,/Við IjóbnlwAn'
ný kvæðabók eftir prófessor Richard Beck
í Grand Forks.
RICHARD BECK prófessor er
löngu þjóðkunnur rithöfundur.
Enda þótt hann hafi einkum feng-
izt v.ið fræðistörf og ritverk hans
séu að mestu leyti um þau efni,
hefir hann frá unga aldri fengizt
við ljóðagerð að gömlum og góð-
um íslenzkum sið. Ljóð eftir hann
hafa víða birzt í blöðum og tíma-
ritum, og dálítið ljóðakver, Ljóð-
mál, gaf hann út 1929.
Hann hefir nú safnað saman og
gefið út úrval kvæða sinna, prent-
aðra og óprentaðra og kemur sú
bók á markaðinn eftir nokkra
daga, undir nafninu VIÐ LJÓÐA-
LINDIR. Er hún alls 132 bls. þétt-
prentaðar, og hefir minnstur hluti
hennar áður birzt á prenti hér
heima. — Ljóð Richards Beck
eru lipur og smekkvíslega kveðin.
Bera þau vitni mannúð og hlýjum
tilfinningum höfundar, en dýpst
og innilegust eru þau ljóðin, þar
sem hann minnist íslands eða
manna af islenzkum stofni. Má
segja, að kvæðabókin sé ástaróð-
ur höfundar til íslands, en hann
hefir nú um áratugi verið einn
skeleggasti útvörður íslenzkrar
menningar í Vestur-heimi.
Afgreiðsla bókarinnar er hjá
Árna Bjarnarsyni Akureyri, sími
1852.
X-
Lnðvík XVI.
í setningarræðu sinni ó Lands-
fundi Sjólfstæðisflokksins vék Ól-
afur Thors að loforði vinstri
stjórnqrinnar um 15 nýja togara.
Vitnaði honn í upplýsingar Þjóð-
viljans fró 16. febrúar í fyrra, þor
sem skýrt er fró því, að þessir 15
stóru togarar verði smiðaðir i
Bretlandi og Vcstur-Þýxkalandi
og nefnd sé farin utan til að
ganga fró samningum. I fram-
haldi of þessu sogði Ólafur Thors:
„Ég skýt því hér inn til gamans,
að í siðustu róðherratið ótti ég
þótt í að grciða fyrir byggingu
tveggja nýrra togara, þ. ó. m.
eins til Norðfjarðar, og ó ég
þokkarskeyti fró flokksbræðrum
Lúðvíks Jósefssonar fyrir góðan
stuðning við öflun þcssa ógæta
skips. Afrek mín eru litil i þess-
um efnum. Þó eru tveir mcira en
enginn, þótt ekki þurfi af þvi að
leiða, að ég sé meiri en Lúðvik,
hvorki í grobbinu né öðru. Ég skal
svo ekki miklast af hinum 32 ný-
sköpunartogurum, sem fyrir frum-
kvæði okkar Sjólfstæðismanna
voru byggðir fyrir íslendinga.
Lúðvik „tryggði" kaup ó 15
togurum. Nú er spurt: Hvernig
tryggði Lúðvík þetto? Hvar eru
þessir 15 stóru togaror Lúðvíks?
Enn vito menn ekki til, að Lúð-
vík I. sé kominn, hvað þó Lúðvik
XV. Ofan ó bætist svo só mikli
þjóðarskaði, að fallöxi örlaganna
hefir i bili höggvið róðherrastól-
inn undan Lúðvik XVI.".
---------□-----------
Hent á lofti
Alþýðublaðið hendir gaman að
óheppilegri prentvillu í einu dag-
blaði höfuðstaðarins (Alþbl. 17.
febr.), þar sem stafur hafði fallið
úr orði, svo að þar stóð „veitinga-
saur“ f. „veitingasalur“. En þrem
dögum áður hefst forustugrein Al-
þýðublaðsins svo:
„Dagblöð í togarahöfnum Freta
(lbr. hér) og nágrenni þeirra hafa
gert sér tíðrætt um dóminn yfir
skipstjóranum á Valafelli ....“
Hvorug er villan svo sem góð!
tryggja um leið viss réttindi minni lilutans, en það er einn
meginkostur hlutfallskosninga.
Til enn frekari tryggingar þessum umbótum í lýðræðis-
átt þarf við fyrsta tækifæri að ákveða í stjórnarskránni, að
dómstólar landsins, en ekki þingið sjálft, skuli dæma um
lögmæti alþingiskosninga.
íslendingar:
Stöndum saman um þau stefnumál, sem hér hefir lýst
verið, og þau framfara- og menningarmál önnur, sem lands-
fundurinn hefir gert ályktanir um. En fyrst og fremst setja
Sjálfstæðismenn traust sitt á æsku þessa lands, sem með
góðum gáfum, djörfung og dug sækja fram til vaxandi vel-
megunar og menningar með frelsi og framtak að leiðar-
stjörnum.