Íslendingur


Íslendingur - 08.05.1959, Blaðsíða 6

Íslendingur - 08.05.1959, Blaðsíða 6
6 ÍSLENDINGUR Föstudagur 8. mhí 1959 ffædsi Mi*. Jon^oiiai' Framh. af 5. síðu. 5 þingmenn eða jafnmargir og nú eru. Norðausturlandskjördæmi nær yfir Eyjafjarðarsýslu, Akureyrar- kaupstað og Þingeyjarsýslur báð- ar. í þessu kjördæmi á að kjósa 6 þingmenn eða einum fleira en nú er. Austurlandskjördæmi nær yfir Múlasýslur báðar, Seyðisfjörð og Austur-Skaftafellssýslu. í þessu kjördæmi eru kosnir 5 menn eða einum færra en nú er. Suðurlandskjördæmi nær yfir Vestur-Skaftafellssýslu, Vest- mannaeyjar, Rangárvalla- og Ár- nessýslu. Þar á að kjósa 6 þing- menn eða jafnmarga og nú eru. Reykjaneskjördæmi nær yfir Gullbringu- og Kjósarsýslu og Hafnarfjörð. í þessu kjördæmi eru kosnir 5 þingmenn og eru það 3 þingmönnum fleira en nú er. Reykjavíkurkjördæmi. Þar eru kosnir 12 þingmenn í stað 8. Þá er sú breyting gerð frá því sem áður var, að tala landskjör- inna þingmanna er fastákveðin og ákvæði um landslista falla burt. Þetta er í meginatriðum efni þess stjórnlagafrumvarps, sem þrír stærstu stjórnmálaflokkarnir hafa komið sér saman um, og þar með tryggt að verði samþykkt á Alþingi. Þing verður svo rofið nú áður en langt um líður og kosningar fara fram í júní n. k. og gefst þá þjóðinni kostur á, að láta sitt álit í ljós með atkvæði sínu við kjör- borðið. Það hefði vissulega verið á- kjósanlegast, að algerð samstaða hefði náðst milli allra flokka um þetta stórmál, en Framsóknar- flokkurinn hefir ekki viljað ganga til samkomulags og hafið hat- ramma baráttu gegn þessari fyrir-. huguðu kjördæmaskipan. Að rök- semdum þeim, er hann færir fram, vík ég síðar. Hugmynd Hannesar Hafstein. Þetta kjördæmafrumvarp, sem nú liggur fyrir Alþingi boðar eng- ar nýjar eða áður óþekktar breyt- ingar. Hugmyndin um að skipta landinu í fá en stór kjördæmi kom fram laust eftir aldamótin og er höfundur hennar Hannes Haf- stein. 'y Auk þessara tillagna, sem nú efu fram settar i lagaformi, hafa komið fram'tillögur um að gera •V \ landið allt að einu kjördæmi og óinriig að, skipta því eingöngu í 'Ceinft}enriingsk.jördæmi. \ Sú hpgmynd að gera allt land- ið að einu kjÖrdæmi þlaut aldrei Aneíft. fýigi og er- ástæðulaust að rhjða hana. Hfnu er svo ekki að neita’. að ejnro.enningskjördæmin hafa .átt nokkru fylgi að fagna, þ. á. rii. innan Sjálfstæðisflokksins. Þegar breyta þarf kjördæma- skipuninni og enginn einn flokkur hefir meirihluta á þingi þarf að ná samstöðu við aðra stjórnmála- flokka og verða þeir þá að sjálf- sögðu að samræma sjónarmiðin og finna lausn sem allir geta unað i við. Ég skal fúslega játa, að fyrst er ég fór að hugleiða þessi mál var ég einn af þeim, sem aðhylltust frekar einmenningskjördæmi en fá og stór kjördæmi. En við nán-j ari íhugun þessara mála og í ljósi. þeirrar reynslu, sem þegar er fengin, virðast mér gallar ein- menningskjördæmanna svo aug- ljósir, að fá en stór kjördæmi séu miklu farsælli lausn þessara mála. | Það virðist alveg auglj óst mál að sama kosningafyrirkomulag verður að gilda um allt landið. Ef einmenningskjördæmi eru rétt- lætanleg í dreifbýlinu, þá eru þau það alveg eins í þéttbýlinu. Einn höfuðgalli einmenningskj ördæm- anna er sá, að svo getur farið, að gífurlegt ósamræmi myndist milli atkvæðamagns og þingmanna- fjölda, svo að meira en helmingur þjóðarinnar ætti engan fulltrúa á þingi. Slíkt óréttlæti mundi stór minnihluti aldrei þola til lengdar og grípa til einhverra örþrifaráða lil að rétta hluta sinn. Þing, sem væri þannig skipað i algerðu ó- samræmi við vilja meirihluta þjóðarinnar yrði máttlaust og hælt við að vald þingsins færðist þá úr höndum þess til einhvers konar nefnda og ráða í þjóðfélag- inu. Illvíg póliíík. Þá eru kjördæmin hér á landi svo lítil að hver veit um stjórn- málaskoðun annars og leiðir það til þess að barizt er einkum um vafaatkvæðin og þá hægt, ef vilji er til að beila óvöldum meðulum. Það er einnig alkunnugt, að í litl- um kjördæmum er kosningabar- áttan miklu harðari og illvígari og finnst víst flestum nóg fyrir af slíku í íslenzkri pólitík. Þegar úrslit kosninga velta á örfáum vafasömum atkvæðum, er hægt fyrir kjósendur að beita þingmennina þvingunum, svo að varla er hægt að segja, að þeir séu sjálfráðir gerða sinna, ef þeim er í mun að halda kjördæminu. Þetta kemur varla til greina í stór- um kjördæmum. Ýmislegt fleira mætti telja sem mælir á móti ein- menningskjördæmum en hér er ekki tími til þess. Með stórum og fáum kjördæm- um og hlutfallskosningu um allt land munu allir stjórnmálaflokk- ar, sem eitthvert verulegt fylgi hafa fá sem réttastan fulltrúa- fjöldaa hlutfalli við kjósenda- fjölda sinn og jafnrétti kjósenda hvar sem er á landinu aukast að miklum mun, og það er einkum þetta sjónarmið, sem ráðið hefur því að samstaða hefur náðst um kjördæinamálið. Réttlát kjördæmaskipan hlýtur alltaf að byggjast á því að allir menn hafi sem jafnastan kosninga rétt í hvaða flokki sem þeir eru og hvar sem þeir eru búsettir á land- inu. Eitt liið mesta vandamál í sam- bandi við breytingu á kjördæma- skipaninni er að finna réttlátt hlutfall milli áhrifavalds dreifbýl- isins og þéttbýlisins á skipan þingsins. 011 sanngirni mælir með því að dreifbýlið fái fleiri þingmenn en þéttbýlið, svo ólíkt betri er að- staða þeirra, sem í þéttbýlinu búa til að koma fram málum sínum. Þess vegna hefur sú leið verið farin að fækka ekki þingmönnum dreifbýlisins frá því sem nú er, en fjölga heldur þingmönnum. Með þessu er hlulur dreifbýlis- ins tryggður og rétLur þess til á- hrifa á skipan þingsins á engan hátt skertur frá því sem nú er hvað þingmannafjölda viðkemur. Eins og ég gat um áðan hóf Framsóknarílokkurinn harða bar- áttu gegn þessari kjördæmabreyt- ingu og fann henni æði margt til foráttu. Framhald í nœsta blaði. -------X-------- Raddir kvenna Framhald af 4. sícfu. fínt mulinni krít. Á húsgögn úr tekki er borin sérstök lekkolía eða línolía. Reyrfléttur í stólum eru ryksogaðar og síðan hreinsaðar með spritti. Munið að ryksoga aldrei sessur, kodda eða rúmfatnað með dún eða fiðri í. Munið einnig að bleyta ekki skúffur mikið að utan, því að þá þrútna þær í fölsunum. Ef skúffur eru stirðar, má bera kertavax eða talkúm á brúnirnar. Fyrir nokkuð löngu síðan var minnst hér í þættinum á það, að gott væri að lakka koparmuni með sérstöku lakki, sem heitir zaponlakk, til þess að spara sér fægingar. Fólk hafði spurt eftir (lakkinu hér í verzlunuin en fengið litla fyrirgreiðslu aðra en þá, að ^ það fengist alls ekki hér, ef það þá væri á annað borð til. Þetta lakk var fáanlegt fyrir nokkrum | árum, en einhverra hluta vegna var hætt að flytja það inn, en það J er ekki framleitt hér á landi, og er . það því ófáanlegt. í stað þess má með góðum árangri nota glært celluloselakk, að minnsta kosti á muni, sem notaðir eru innan húss. Munirnir eru fyrst fægðir mjög vel og síðan lakkaðir. Þegar lakk- ið fer að slitna, er það sem eftir er af því leyst upp með aceton, hlut- urinn fægður á ný og síðan lakk- aður. Kolfinna. Leikfélag Akureyrar: og Leikstjóri Baldvin Halldórsson fró Þjóðieikhúsinu. Leikfélag Akureyrar frum- sýndi sl. laugardagskvöld 4. verk- efni sitt á yfirstandandi leikári: Vakið og syngið eftir bandaríska leikritahöfundinn Clifford Odets, sem m. a. hefir skrifað leikritin Brúna til mánans og Vetrarferð. Þjóðleikhúsið sýndi L. A. þá vinsemd að ljá því einn af leikur- um sínum og leikstjórum, Baldvin Halldórsson, til að setja þenna leik á svið, og á það þakkir skild- ar fyrir. Leikur þessi gerist :í Bandaríkj- unum á dögum heimskreppunnar, og eru leikendur 9 talsins: Berg- ers-fjölskyldan, heimilisvinir og ættingjar. Myron Berger, eiginmann hinn- ar taugaveikluðu og geðríku konu Bessie, leikur Jóhann Ogmunds- son. Fer hann snoturlega með það hlutverk og er í öllu samkvæmur sjálfum sér, en frúna leikur frú Matthildur Sveinsdóttir. Tekst henni vel að sýna hina taugaæstu konu, sem allir verða að sitja og standa fyrir, jafnt eiginmaður, börn og fjarskyldari ættingjar. Frú Matthildur er löngu orðin sviðvön og hefir sýnt margt vel á undanförnum árum, en leikur hennar í hlutverki Bessie mun vera með því bezta, er hún hefir sýnt. Júlíus Oddsson leikur föður liennar, Jakob, mann sem er orð- inn aldinn að árum, en skilur þó æskuna og vill veg hennar sem beztan. Mann, sem hefir daðrað viðtýMarxismann og hyggur hann kuuna lausn á vanda þjóðfélags- málanna. Júlíus leikur hlutverk sitt af alúð og skilningi. Dóttur Bergers-hjónanna leikur nýlið.i, Bryndís Kristinsdóttir. Þetta er all-örðugt hlutverk fyrir byrjendur, — langar, þegjandi „senur“, og kemst hún furðu vel frá hlutverkinu. Má ætla, að hún geti orðið liðtækur leikkraftur, er stundir líða. Soninn, Ralph Berger, leikur Ilálfdán Helgason, sem einnig er nýliði á sviði hér. Leikur hans er daufur og þróttlítill, en hlutverk- ið gefur lilefni til nokkurra átaka í orðuni og fasi. Sama má segja um leik annars nýliða, Gunnars Berg. En þar er e. t. v. ekki þörf skerpu í leik, þar sem manngerðin er rola af höfundarins hálfu. . Þá fer Jón Kristinsson með hlutverk heimilisvinarins, Axel- rod. Þetta er nokkuð óvenjuleg persóna, að íslenzkum skilningi, og skal því ósagt látið, livort túlkun hennar er eins og hún á að vera. En margt segir Jón vel, enda skýr og góð framsögn. Þá leikur Emil Andersen Morty fraénda, purkunarlausan féhyggju- mann. Fer hann dáindis laglega ineð hlutverkið og ininnir nokkuð á íslenzka fjármálamenn, sem við höfum áður litið. Loks leik- ur Jón Ingimarsson vinnumann hússins, lítið hlutverk, sem ekki verður gert mikið úr, en við það hefir hann lagt talsverða rækt, svo að hann hverfur síður en svo í skugga fyrir hinum, sem lengur eru á sviðinu. Leikur þessi, eins og margir aðrir amerískir leikir, fellur ekki sem bezt að íslenzkum hugsunar- liætli og staðháttum. Þó er víst, að hann hefir nokkurn boðskap að flytja, sem vekur mann til um- hugsunar, er frá líður. Sviðsetn- ing hefir tekizt vel, og leiktjalda- teikningar Magnúsar Pálssonar falla vel við efni leiksins. Þýðing- una á leikritinu gerð.i Ásgeir Hjartarson, og er hún snurðulítil. Að lokinni frumsýningu var mikið klappað fyrir leikendum og þeim færðir blómvendir. Þá var leikstjórinn kallaður fram, en for- maður Leikfélagsins, Jóhann Og- mundsson, ávarpaði hann og þakkaði honum áhuga og dugnað í starfi sínu hér. Leikstj órinn, Baldvin Ilalldórsson, ávarpaði síðan leikhúsgesti nokkrum orð- um og lýsti ánægju sinni yfir sam- starfinu við leikendur. #-------------------------m Pey§ur úr uli og ban-Ion, í miklu úrvali. Blúsiur meS ersnum og errr.aSausar. Markaðurinn

x

Íslendingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingur
https://timarit.is/publication/675

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.