Alþýðublaðið - 15.09.1923, Blaðsíða 3

*LÞY£>UBLÁIDIÐ_____________ f
Síffli 1257. Síffli 1257.
Baldursgata 10.
Kaupfélagið hefir opnað kjötbúð á Baldursgötu io,
og verður þar framvegis til nýtt Borgarfjarðarkjöt í
smásö'u og heilum kroppum. Einnig verða þar seldar
margar aðrar fyrsta flokks vöruteguqdir, svo sem:
Smjör og smjö*-lfki, rúllupylsur, désamjólk, fl. teg.,
síid og sardínur, niðursoðið kjöt, pressað og f Oxe-
carbonade, Pickles, Capers, lax, fiskibollur, grænar
baunir, Maccaroni, kjötteninga, sýróp, saft, kjötflot,
Husblas, niðursoðnir ávextir, margar tegundir og
bpzt verð í bænum. Þeir, sem búa sunnan til f Skóla-
vörðuholtinu, ættu að spará sér tíma og peninga
með því að lfta inn í búðina á
Síffli 1257. Baldursgðta 10. Sími 1257.
ÁljilðuhraBðBBrtii
iselur hin þétt hnoðuðu og vel bökuðu
rúgbrauð
úr hezta danska rúgmjolínu, sem hlngað flyzt, cnda eru
þaa viðurkend af neytendnm sem framúrskaraudi gúð
Með e.s. „Botníu“
kemur stórt >paití<
Victoria
hðndsnúnar vélar fiá 120 kr.
Reiðhjölaverksmiðjan „Fálkinn11.
Það tilkynnist hér meö heiðr-
uöum víðskiftavinum, að Mjóikur-
búðir okkar á Þórsgötu 3 og Lauga-
veg 49 eru fluttar á Pórsgötu 17
og Laugaveg 46.
Virðingarfylst.
Mjólkurfélag Reykjavíkur,
vinna neitt nema það, sem endi-
lega mátti til, skepnuhirðing, mat-
reiðslu og því likt. Og á hátiðun-
um var svo búið í haginn fyrir
sig næstu daga á undan, að lítið
sem ekk'ert þurfti að gera á þeim.
Peir, sem ekki fóru til kirkju,
lásu húslestra heima, og var það
oftast í Jónsbók, því að húo var
algengust á þeim tímum, enda
vildu margir ekki aðra iestra heyra,
þótt hún væri orðhvöss og segði
mönnum aldráttailaust til synd-
anna. Þessi bók ér að heita má
orðin fornmenjagripur og hending,
að hún sjáist á heimilum. Par
sem húslestrabækur eru til nú, þá
eru það nýtízku-guðsorðabækur,
er fela í sór efa á hinum forna
máttarkjai'na biblíunnar. Hvað
helgidagahaldinu viðvíkur, þá er
sú breyting á oiðin, að þeina
gætir lítið meira en hinna daganna.
Pað er eins og mönnura só kær-
ast að vanheiga hvíldar- og
hátíðis-daga sem mest nú á tim-
um, og þeir geti ekki mist af
tveim til þrem klukkustundum til
andlegra þarfa fyrir fégirnd og
veraldarhug, sem mest sýnist
gagntaka hugi manna. Súnnudagar
eru jafnt biúkaðir og rúmheigir
eða jafnvel fremur. En þó yfir
tekur, þegar menn geta ekki látið
aðalhátíðisdagana í friði, t d.
jóla-, páska- og hvítasunnu-daga,
pem frá fyrstu tímum kristninnar
HjálparstÖð hjúkrunarfélags
Ins >Líknar< er opln:
Mánudaga . . ,kl. n—12 f. h.
Þrlðjudagá ... — 5—6 *. -
Miðvikudaga . . — 3—4 e. -
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . ■ — 3—4 e. --
Hjólhegtaluktir
Góðar og ódýrar raf-
magnslaktlr fást í
• '
Fálkanum.
hafa mestrar helgi notið og varpað
öðrum dögum fremur háleitum
dýrðarblæ yfir hug og vitundir
manna á liðnuna öldum. Þriðji
dagur hátíðanna var fyrst af tek-
inn og gerður aö rúmhelgum degi.
En má ég spyrja? Hver persóna
þrenningarinnar er það, sem hlutað-
eigendum hefir ebki þótt þess verð,
að helgaður væri hinn niður feldi
Konur!
Munlð eltir að blðja
um Bmára smjörliklð.
Dæmið sjálfar um gæðln.
dagur? Því að eftir kenningunni
vitum við, að faðirinn, sonurinn
og heilagur ' andi eru jafnháleitar
persónur. En einhver þeirra er höfð
út undan. Eins er með föstudag-
inn langa, sem ég álít engu óhelg-
ari en aðalhátíðisdagana. fað er
ókristilegt og and&tyggilegt að sjá
menn nota þann dag til að svala
aurafýkn sinni og veraldlegri búk-