Íslendingur - 15.03.1984, Blaðsíða 4

4
%UndmQW
FIMMTUDAGUR 15. MARS 1984
Otgefandi:
Ritstjórl:
Auglýsingastjóri:
Ritstjórn, sími:
Auglýsingar, sími:
Áskriftargjald:
Lausasala:
Auglýsingaveró:
Prentun:
íslendingur hf.
Halldór Halldórsson (ábm.)
Kristín Ottesen
21501
21500
kr. 130á ársfjórðungi
kr. 10 eintakið
kr. 130 dálksm.
Tæknideild Islendings
og Dagsprent
Fjárhagsáœtlun
Akureyrarbœjar
Nú stendur fyrir dyrum lokaafgreiðsla é fjérhagséætlun
Akureyrarbæjar. Samstaða hefur náðst milli allra flokka um
þá fjárhagsáætlun sem fyrir liggur, og var forsenda þess að
sjálfstæðismenn stóðu að áætluninni með meirihlutanum sú,
að álagningarprósenta útsvara var ákveðin 10,6%.
Nú hefur komið fram tillaga frá fulltrúa Alþýðubandalags-
ins i bæjarráði um að hækka álagningarprósentu útsvara í
10,8%, og er þar með stefnt í hættu þeirri samstöðu sem
náðst hefur um fjárhagsáætlunina, en á þessari stundu er
ekki Ijóst hvort tillaga þessi feer meirihlutastuðning í bæjar-
stjórn.
Efnahagsþróun undanfarandi mánaða og sá mikli árangur,
sem náðst hefur í baráttunni við verðbólguna, gerir það að
verkum að nauðsynlegt er að lækka álagningarprósentu til
skattar gjaldenda hækki ekki að raungildi. Til þess að
varanlegur órangur náist í baráttunni við að koma verðbólgu
hér á landi á svipað stig og er í helstu viðskiptalöndum okkar
er nauðsynlegt að allir taki á sig nokkrar byrðar. Launafólk
hefur þegar tekið á sig verulegar byrðar í þessari baráttu og
þeir hljóta því að gera þá kröfu að hið opinbera geri slíkt hið
sama.
Þetta er ein af ástæðum fyrir lækkun álagningarprósentu
nú, og það skýtur því nokkuð skökku við þegar tillaga kemur
frá Alþýðubandalaginu - sjálfskipuðum talsmönnum launa-
fólks - um að hækka álagningu útsvara frá því sem nú er í
frumvarpi að fjárhagsáætlun fyrir Akureyrarbæ. En þetta
þarf þó ekki að koma þeim á óvart sem fylgjast með
framvindu þjóðmála. Fátt gremst Alþýðubandalaginu meir um
þessar mundir en sá árangur sem ríkisstjórnin hefur náð í
stjórn efnahagsmála á tæpu ári eftir að áhrifum Alþýðu-
bandalagsins í ríkisstjórn lauk, en á stjórnarárum þess ríkti
meiri upplausn í efnahagsmálum og hraðari verðbólga • en
áður hefur þekkst hér. Viðbrögð Alþýðubandalagsmanna við
nýgerðum kjarasamningum lýsa einnig vel hugaræsingi
þeirra, en ýmsir forustumenn þess hafa lagt sig alla fram um
að sprengja upp þá samninga, þar sem þeir telja það þjóna
vissum hagsmunum sinum betur að ringulreið ríki i efnahags-
málum fremur en sá stöðugleiki sem efnahagsstefna ríkis-
stjórnarínnar stefnir að.
Niðurstöður siðustu skoðanakannana sýna að ríkisstjórnin
nýtur mikifs stuðnings meðal þjóðarinnar og fer hann vax-
andi. Almenningur skilur nauðsyn þess að stöðugleiki ríki í
efnahagsmálum, og vill þess vegna styðja ríkisstjórnina til
góðra verka, en Alþýðubandalagið er sem fyrr eins og
nátttröll í islensku þjóðlífi.
Sparnaður í rekstri
Þegar frumvarp að fjárhagsáætlun fyrir Akureyrarbæ er
skoðað kemur i Ijós að kostnaður við rekstur á dagvistum
hækkar mun minna en rekstrarliðir gera almennt. Meðan
meðalhækkun rekstrarliða er um 25 af hundraði hækkar
rekstrarkostnaður dagvista um 7 af hundraði.
Ástæða þessa er þó ekki sú að dregið sé úr þeirri þjónustu
sem á dagvistum er veitt, heldur er ástæðan að gerð var
útekt á þessum rekstri með það fyrír augum að finna leiðir til
sparnaðar, og varð árangurinn þessi hlutfallslega lækkun.
Þetta vekur upp spurningar um, hvort ekki væri ástæða til
að gera slíkar úttektir hjá fleiri stofnunum bæjaríns með
sama markmið fyrír augum. Ekki er ólíklegt að i Ijós kæmi að
viða værí hægt að draga úr tilkostnaði án þess að þjónusta
skertist.
Það verður að telja næsta ósennilegt að dagvistirnar séu
einu stofnaninar þar sem hægt er að auka hagkvæmni í
rekstrí. Miklu fremur er það líklegt að slíkt sé hægt að gera
hjá flestum stofnunum bæjarins.
Það ætti því að verða eitt af forgangsverkefnum bæjaryfir-
valda að láta slíka úttekt fara fram, og e.t.v. að fá til þess
utanaðkomandi aðila, án þess þó að veríð sé að vantreysta
forstöðumönnum bæjaríns til þessa verks, en það er engum
greiði gerður með að vera dómarí i eigin sök, ef svo mætti að
orði komast.
Það er full ástæða til að hvetja til þess að það fordæmi,
sem sýnt hefur veríð með sparnaði i rekstrí dagvista verði til
eftirbreytni, fyrir aðrar stofnanir bæjarins. -| -| 03 84
B.J.A.
Minning
Hjörtur Fjeldsted
Fæddur 8. desember 1930
Dáinn 4. mars 1984
Fáein kveðjuorð
Þann 4. mars s.l. andaðist í
Sjúkrahúsi Akureyrar okkar
góði vinur Hjörtur Fjeldsted,
langt um aldur fram, aðeins 53
ára gamall. Ekki ætlum við
okkur að rekja æviferil hans
hér, en Iangar með þessum
fátæklegu orðum að þakka
fyrir þau ár sem við vorum
honum samferða.
Kynni okkar hófust fyrir
rúmum 12 árum, þegar við
fluttum til Akureyrar, hafa þau
kynni ætíð haldist síðan, og
óhætt er að segja að þar hafi
aldrei fallið skuggi á, því Hjört-
ur var sannur vinur og félagi.
Hjörtur var kvæntur heiðurs-
konunni Guðrúnu R. Sigurðar-
dóttur, Heiðu eins og hún
ávallt er kölluð meðal vina
og eignuðust þau þrjú mann-
vænleg böm, Ingveldi, Guð-
rúnu og Hjört. Hafa þau öll
stofnað eigið heimili og eru
foreldrum sínum til sóma á
allan hátt. Barnabömin eru
tvö, Guðrún, 12 ára, sem verið
hefur sólargeisli afa og ömmu
alla tíð, og Hjörtur Þór á öðru
ári, sem allfof stutt fékk að
njóta hlýjunnar hjá afa.
Hjörtur var alltaf reiðubúinn
að hjálpa öðrum og ætlaðist
aldrei til neins í staðinn. Við
minnumst þess með þakklæti
þau fjögur ár sem við bjuggum
fjarri og þurftum á því að
halda að dvelja í bænum, tóku
þau öll okkur opnum örmum
eins og viö værum ein af Qöl-
skyldunni.
Nú þegar leiðir skilur um
sinn viljum við færa Hirti
þakkir okkar fyrir alla tryggð
hans og vináttu.
Heiðu, börnunum og
aldraðri móður hans sendum
við okkar bestu samúðar-
kveðjur. Megi góður Guð
styrkja ykkur í ykkar miklu
sorg.
Ása og Ásgrímur.
Karlmennska og æðruleysi em
eðliskostir sem áður voru í há-
vegum hafðir og mættu enn
metast meir en verið hefur í
tízku um sinn. Því kemur mér
þetta nú í hug, að ég kveð
þann mann, sem ég hef þekkt
einna æðrulausastan dreng-
skaparmann um dagana.
Kynni okkar voru ekki löng, en
milli hans og föður míns vom
löng og kynni og góð, þar sem
Hjörtur hóf með honum sinn
sjómannsferil fyrir nærri fjöru-
tíu árum á skipum afa síns og
nafna. Framan af ævi stundaði
Hjörtur sjó - lengst af á tog-
urum Akureyringa. Hann var
duglegur og óvílsamur þar sem
í öðru, sem hann tók sér fyrir
hendur. Eins og títt er um
atorkumenn og framkvæmda'
langaði hann að fást við sjálf-
stæðan rekstur og hóf rekstur
Skipaþjónustunnar fyrir 17
árum, sem hann átti síðan og
stýrði til dauðadags og hafði
gert að myndarlegu fyrirtæki.
Það er þeim mun meira afrek
sem hann gekk aldrei heill til
skógar undanfarin ár. Má segja
að hann hafi barizt í návígi við
dauðann nú um nokkurra ára
skeið. En honum var margt
betur gefið en vol og víl.
Ég hitti hann á götu
nokkrum dögum fyrir andlát
sitt - hressan og glaðan að
vanda - þótt hann væri þá að
koma úr erfiðri sjúkdómslegu.
Hann var staðráðinn í að
standa meðan stætt væri og við
höfðum uppi gamanmál um að
gera okkur glaða stund í næstu
viku með þessum venjulega
formála okkar - ef við verðum
báðir uppistandandi. Það er
sálarbót að slíkum mönnum.
Nóg er um sorta, víl og volæði
í velferðinni og þeim mun
meiri hressing af slíku fólki
sem Hirti Fjeldsted, sem aldrei
lét erfíðleikana smækka sig, en
stóð af sér alla sjói nema þann
sem hvern og einn okkar ber
að síðustu burt héðan.
Hjörtur var dulur um sjálfan
sig og eigin hagi. Hann hafði
þann skemmtilega kost að
þykja flest merkilegra sem aðra
henti en sjálfan hann. Hann
var fjölfróður og greindur og
hafði merkilega víða komið við
1 bókum, fljótur að nema og
komast til botns í því, sem
hann fékkst við. Á umliðnum
tíu árum áttum við margt
saman að sælda í dagsins önn
og á gleðistundum. í minum
vinahópi er því skarð fyrir
skildi en dauðinn er umskipti -
slík var okkar beggja trú. Sorg
og söknuður Guðrúnar Heiðu -
konu hans - sonar og dætra er
mikil.
Guð gefi þeim styrk í sorg
þeirra. Eg votta þeim sem og
öðrum aðstandendum hans
dýpstu samúð og bið vini mín-
um Guðs blessunar í eilíföinni.
Bárður Halldórsson.
Mig setti hljóðan og mér fannst
stórt tóm hafa myndast, er ég
frétti lát æskuvinar míns,
Hjartar Fjeldsteð forstjóra á
Akureyri. Hann andaðist við
sólris hinn 4. mars, aðeins 53
ára gamall. Lát hans átti þó
ekki að koma neinum, er
þekkti hann, á óvart, því sjúk-
dómur sá, er leiddi hann til
dauða, haföi þjáð hann árum
og áratugum saman.
Á sjúkrahúsinu þurfti hann
að dvelja oft hin síðari ár,
stundum mjög sjúkur. En strax
og heim var komið hóf hann
vinnu sína á ný með sama
áhuga og krafti og ætíð áður,
því atorka var eðli hans.
Hjörtur Fjeldsteð fæddist 8.
desember 1930. Móðir hans
er Ingveldur Hjartardóttir
Fjeldsted og faðir hans Gunn-
laugur Jónsson, nú látinn og
voru þau ógift. Móðir
drengsins dvaldi erlendis öll
hans æsku- og unglingsár og
kom það í hlut afa hans og
ömmu, Hjartar Lárussonar
Fjeldsteds skipstjóra og út-
gerðarmanns á Akureyri og
Guðrúnar konu hans að ala
hann upp. Varð drengurinn
brátt augasteinn þeirra og eftir-
læti. Öll bjuggu þau á Stóru-
völlum, en það hús stóð vestan
Akureyrarkirkju og var kirkjan
byggð á lóð sem þau heiðurs-
hjón gáfu. Við Stóruvelli var
Hjörtur jafnan kenndur í vina-
hópi og kallaður Lilli á Stóru-
völlum.
Við Lilli á Stóruvöllum
gengum saman í bamaskóla og
gagnfræðaskóla og þá hófst sú
vinátta okkar, sem aldrei bar
hinn minnsta skugga á öll þau
ánægjulegu ár, sem við áttum
saman, sem börn og unglingar
og síðan sem fulltíða menn.
Við upphaf náms í Gagn-
fræðaskólanum andaðist
amma hans og var það þeim
nöfnum báðum mikið áfall.
Þremur árum síðar andaðist
Hjörtur Fjeldsted eldri. Varð
það Lilla erfið lífsreynsla því
samband þeirra nafnanna
haföi verið einstaklega fagurt.
Hjörtur Fjeldsted eldri var
ungum nafna sínum ekki
aðeins sem faðir, heldur einnig
vinur og félagi.
Eftir lát gamla mannsins
flutti Lilli heim til mín og
foreldra minna og eitt gekk yfir
báða þangað til við stofnuðum
okkar eigin heimili þegar sá
tími kom. Á ég margar fagrar
og skemmtilegar minningar frá
þeim árum.
Ekki völdum við sama lífs-
starfið, ég fór í iðnnám en Lilli
í Stýrimannaskólann, lauk
þaðan meira stýrimannaprófi
1952 og stundaði sjóinn mörg
næstu árin, sem háseti, stýri-
maður, skipstjóri og útgerðar-
maður. En milli skipa og ver-
tíða vann hann oftast við
veiðarfæragerð, en á því sviði
aflaði hann sér góðrar þekk-
ingar.
Árið 1967 stofnaði hann
fyrirtækið Skipaþjónustuna,
sem er umboðs- og heild-
verslun, sem annast hverskonar
vinnslu á vírum og tógum og
alla fyrirgreiðslu til skipa. Þar
hygg ég að Hjörtur Fjeldsted
hafi verið á réttri hillu því
hverskonar viðskipti voru
honum eðlileg og mjög að
skapi.
Hjörtur Fjeldsted forstjóri
var stór 1 öllu sem hann tók sér
fyrir hendur og höfðingi að
allri gerð. Svo vandvirkur var
hann, að hann vildi ekkert láta
frá sér fara fyrr en hann gat
ekki betur gert.
Fyrir augum þeirra, sem
ekkert þekktu hann, gat hann
virst kaldur, en það var brynja.
Undir henni sló heitt hjarta.
Hann mátti ekkert aumt sjá, án
þess að reyna að bæta úr því
Framhald á hls. 6