Íslendingur - Ísafold - 13.05.1970, Blaðsíða 2

■ fSLENDINGUR-ÍSAFOLD - MIÐVIKUDAGUR 13. MAf 1970.
r-
A
FÖRNUM
var höfð að skálkaskjóli, tafið
eitthvað fyrir nauðsynlegum
úrbótum, en þá jafnframt opn
að augu almennings fyrir þörf-
inni á betra aðhaldi við það
fólk, er um þessar mundir hef-
ur tekið að sér landkynningar-
starfsemi fyrir okkur meðal
misfafniega vinveittra „frænd-
þjóða.“
ER SVARIÐ RÖKRÆNT?
I tilefni af hátíðisdegj vcrka
fólks (sem nú er orðinn há-
tíðisdagur ailra stétta) spyr Vís
ir formann Trésmiðafélags
Reykjavíkur ásaxnt fleirum,
hvaða mál þeir telfi skipta
mestu um þær mundir. For-
maðurinn (Jón Snorri) svarar:
„Þau mál, sem upp úr standa
bjá okkttr 1. maí eru því: mik-
il kauphækkun og atvinnuör-
yggi, enda er þetta undirstaða
aíls annars."
Hér virðist formaðurinn
telja, að hvort tveggja geti far
ið saman. En svarið er ekki
rökrænt. Því hærra, sem kaup
gjaldsboginn er spenntur, því
hættara verður hinu: AT-
VINNUÖRYGGINU. Atvinnu
öryggið er því aðeins tryggt, að
atvinnufyrirtæki séu ekki löm-
uð eða blátt áfram drepin með
óraunhæfum launagreiðslum.
Allir skyni bornir menn vita,
að afkoma þjóðarinnar veltur
á þvi, að atvinnuvegimir þró-
ist og geti á hverjum tíma bætt
við sig því vinnuafli, sem hlýt-
ur að fara árlega vaxandi hjá
þjóð, sem er í vexti. Forráða-
menn verkalýðssamtakanna
hafa í seinni tíð komizt að
raun um, að atvinnuöryggið
eigi að ganga fyrir síhækkandi
kaupi. Þeir hafa með því að
kynna sér lögmál efnahagslífs-
ins, séð, að verðlag á fram-
leiðslu okkar á erlendum mörk
uðum hefur úrslitaáhrif á gang
atvinnuveganna og þá um leið
hag þjóðarbúsins. Og ekkert
getur lamað framleiðsluat-
vinnuvegina fremur en óraun-
hæft kaupgjald. Fækki atvinnu
fyrirtækjum vegna þess, að
kaupgjaldsboginn hefur verið
of hátt spenntur, er atvinnu-
öryggið úr sögunni og atvinnu-
Ieysisvofunni boðið heim á ný.
Skynsamleg krafa verkalýðs-
félaganna er því þessi: At-
vinnu fyrir alla, sem geta unn-
ið og vilja vinna, og síðan:
Kaupgjald miðað við það, sem
atvínnuvegir okkar frekast
þola. án þess að saman dragist.
— Þetta kaupgjald ættu hag-
fræðinear að geta nokkurn veg
inn reiknað út, tilnefndir af
atvinnurekendum og forráða-
mönnum ASf.
ATVINNULEYSIÐ ÚR SÖG
UNNI f BILI
Atvinnuleysið, sem vart
varð á þeim árum, er efna-
hagsleg framsókn okkar lenti í
öldudal, mun nú með öllu úr
sögunni, og sums staðar er
kvartað um skort á vinnuafli.
Skráningu er þó enn við hald-
ið, en þar mun að mestu um
að ræða fólk, sem árin fyrir
atvinmileysistryggingarnar
hefðu aldrei látið skrá sig. Því
má álylcta, að atvinna sé í eðli-
VEGI
BARIZT FYRIR
ANDSTÆDINGUM
I 1. maí-hátíðabtaði AM-
ens kvartar ritstjórinn undan
því, að við sem skrifum þenn-
an þátt, séum í vondu skapi.
Og okkur skilzt jafnvel, að það
eigi að vera honum afsökun
fyrir því að svara engu því,
sem til hans er beint. f stað
þess býr hann til hinar fárán-
legustu ályktanir af því, sem
við höfum sagt, svo sem að við
höfum „viðurkennt, að Lárus
fónsson sé í baráttusæti í-
haldsins“(!) Væntanlega hefur
s.j. enn tóm tíl að finna þess-
um orðum sínum stað, eða er
ályktunargáfa reynds skóla-
stjóra komin á villugötur?
Barátta s.j. virðist nú hafa
beinzt að baráttu FYRIR allt
öðrum listum en honum er ætl
að að berjast fyrir. Og svo
langt er gengið, að með fá-
heyrðum endemum hefur hann
gert efsta sæti A-listans að
baráttusæti. Slíkt mun fátítt.
En í fullri vinsemd viljum við
benda s.j. á, að nýlega mun
Blaðamannafélag íslands hafa
samþykkt eitthvert plagg, sem
það kallar „siðareglur blaða-
manna“ eða eitthvað í þá átt.
Refsilöggjöfin hefur, kannski
sem betur fer, verið nokkuð
milduð frá því er gömlu rit-
stjórarnir við ísafold og Þjóð-
ólf leiddu saman hesta sína, en
við viljum ráðleggja s.j. að
verða sér úti um fyrrnefndar
siðareglur, áður en hann setur
saman fleiri greinar fyrir
„skjólstæðinga" sína, samanb,
hið einstæða „Svar frá Hauki“
er hann birti nýlega. Auðvitað
situr það ekki á okkur að
reyna að koma í veg fyrir að
ritstjórinn berjist fyrir and-
stæðingum sínum, — það er
a. m. k. vinsamlegt, en kann-
ski ekki til þess ætlazt af hon-
um.
SAGNRITARI SETUR UND-
IR SIG HAUSINN
Fyrir síðustu mánaðamót
sendir sagnritarinn Þorsteinn
Thorarensen þjóð sinni tóninn
í SAM-stíI í dagblaðinu Vísi.
Virðist maðurinn hafa ærzt yf-
ir því, að hér heima hefur inn-
rás 11-menninganna í sendi-
ráðið í Stokkhólmi ekki verið
nógsamlega virt og þökkuð. —
Fer hann hörðum orðum um
sefjandi og öfgafullt „haturs-
andrúmsloft, sem hér virðist
ríkja í garð rslenzkra náms-
manna, sem stunda nám á
Norðuriöndum.” Tehtr hann
þá sjaldan hafa næringu og
verði að nátta sig í görðum
vegna dýrtiðar (emu sinni átti
ísland að vera dýrasta land í
heimi), og sé því engin furða
„þó smá sprengjng verði í svo
sem einu sendiráði, það virðist
eina leiðin til þess að láta taka
eftir sér.‘,
Já, víst hafa 11-menningarn
ir áorkað því, að eftir þeim
yrði tekið, enda munu fhigrit-
in, símskeytin, kvikmyndatök-
urnar og viðtölin við sænsku
blöðin hafa gert það. Þó er
það aðeins tiltölulega fámenn-
ur hópur fslendinga heima,
sem hrífst af aðgerðunum, og
hann á Iægsta menningarstigi,
er þjððfáni þeirra er svivirtur
og dreginn niður af stöng fyrir
rauðri dulu. Til þess höfðu
þeir og feður þeirra of lengi
barizt fyrir því að fá þjóðfán-
ann viðurkenndan.
ENDURSKOÐUNAR ÞÖRF
Það er heimskulegt af
mönnum eins og Þ. Th. að lát-
ast hneykslaðir yfir þvi, að ís-
lenzk stjórnvöld skyldu ekki
þegar í stað senda 11-menning
unum í Stokkhólmi stórar fjár
fúlgur fyrir frammistöðuna við
sendiráðið og í sænsku blöð-
unum. Einmitt sá atburður
Ieiddi það að sjálfsögðu af sér,
að hinkra þurfti við til að afla
frekari gagna og upplýsinga
um notagildi þess „náms,“ er
sumir ungiingar okkar virðast
stunda á Norðurlöndum á
kostnað þjóðarinnar og haga
úthlutunum styrkja og lána í
samræmi við það. Sú endur-
skoðun þarf þegar að hefjast.
Þjóðin óskar ekki eftir að
kosta hóp ungra manna og
kvenna erlendis til undirbún-
ings þjóðfélagsbyltingu á fs-
landi, svo sem nú virðist fram
komið. Hún vill enga styrki
veita þeim, sem hafa ímyndað
nám að yfirvarpi en verja tíma
sfnum til að rægja föðurland
sitt, grafa undan trausti þess
eða stunda hipna-lff með und-
irmálslýð erlendra borga. Þeg-
ar sú nauðsynlega greining hef
ur verið gerð, ætti elcki að
standa á því, að ungt efnis-
fólk, sem stundar gagnleg
fræði af áhuga, hljóti þann
námsstyrk, er viðhlítandi megi
teljast. Sennilega hefur uppá-
tæki ll-menn?nganna í Stokk-
hólmi, þar sem námslánaþörf
legu horfi, — flestir þeir, sem
unnið geta eigi kost á vinnu í
einhverri mynd, án þess að
vera ofboðið með hóflausri eft
irvinnu, eins og tíðkaðist á ár-
um „velgengninnar." Viður-
kennt er, að hagur atvinnuveg
anna sé batnandi, þar sem s.am
an fer hækkandi verð á sum-
um út flutn ingsafurðum okkar
og á yfirstandandi vertið 6-
venju góður afli. En jafnframt
er rétt að gefa því gaum, að
við hfum nú ekki lengtrr á von
um síldarævintýri. Jafnframt
hefur verið viðtirkennt, að nú
sé tími til, að launastéttirnar,
sem tóku að þvi leyti þátt í
htmt erftða árferði þjóðarinnar
á árunum 1967 —69, að kaup-
geta iauna þeirra rýmaði. fái
sína htutdeild i batnandi þjóð
arhag með hæfilega hækkuðu
kattpt. Því veltur á miklu, að
stéttarfélög htusti á. hvern auk
inn hlut þau geti hermtað sín-
um félögum til handa, án þess
að atvinnuvegunum sé á ný
stefnt í voða, — og hagi síðan
kröfum sínum í samrxmi við
það. Athugum, að hátt kaup
og atvinnuöryggi fer ekki æv-
inlega saman.
NÁTTÚRUVERND
Mikið er talað um náttúru-
vemd og náttúruverndarnefnd
ir kosnar svo að segja í hverj-
um hreppi. Og rétt upp úr því
gerast þau náttúruundur, að
einhver náttúrubörn, sem
Hekla geymdi undir væng síh-
um, taka tií að spúa eldi allt í
kringum sig. Við vitum, að
Hekla og aðrar kynsystur henn
ar í iðninni hafa viða valdið
náttúruspjöllum, sem erfitt er
að græða, svo sem Etna, Katla
og Askja. En það, sem mesta
furðu vekur nú, eru fréttir um,
að glápendumir á Heklueld-
ana valdi meiri landspjöllum
en öíl þessi nýju eldvörp, og
að jafnvet þurfi að koma til
styrkur frá hinu opinbera tfl
græðslu á landsspildum, sem
Hektu hefði atdrei komtð tit
hugar að skemma. — J —
GOLF ■ FRÉTTIR .
BJÖRGVIIM ÞORSTEIIMS-
SON SIGRAOI í FLAGG-
KEPPIMI GOLFKL. AK.
Sl. laugardag fór fram á vegum
Golfklúbbs Akureyrar svonefnd Flagg
keppni, og var það fyrsta keppni
Idúbbsins á þessu sumri. — Leiknar
voru 18 holur með fullri forgjöf. —
Sigurvegari varð Björgvin Þorsteins
son, annar Hermann Benediktsson og
þriðji Þórarinn B. Jónsson.
Björgvin er með efnilegri golfleik-
urum landsins um þessar mundir, og
má margs af honum vænta í fram-
tíðinni, ef hann lieldur áfram æfing-
um, en hann er aðeins 17 ára gamafl.
Nk. laugardag, 16. maí, ld. 13.30
hefst keppni á golfvellinum, svonefnd
Mickey’s Cup, sem leikinn er með
3A forgjafar. — Leiknar verða 18
holur á laugardag og 18 holur á
sunnudagsmorgun kl. 8.30. — Kepp-
endur mæli 15 mínútum fyrir aug-
iýstan tíma.