Faxi - 01.02.1962, Page 6

22
F A X I
I „hófi" með Reynismönnum
Ræöa, flutt á árshátíð Knattspyrnufélagsins
Reynis í Sandgerði, 2. desember 1961.
Virðulega samkoma! Góðir Reynisfélagar!
Hér erum við samankomin í kvöld til að
halda árshátíð félags, sem hefir sett einna
mestan svip á félagslíf hér í Miðneshreppi og
Sandgerði. Þrátt fyrir það, að mér sé undir-
niðri dálítið gamansemi í blóð borin, langar
mig nú í kvöld að slá á aðra strengi og ræða
um félagslíf almennt — ekki sízt á þeim tíma-
mótum, sem nú eru framundan um þetta
samkomuhús, sem við erum nú stödd í. —
Ég segi við ykkur: Einstaklingurinn er frá
upphafi vega ekki einn síns liðs. Hann vex
upp í ákveðnum hópi. Hvert heimili er heild
út af fyrir sig — þar, sem einn lærir að taka
tillit til annarra og miða gjörðir sínar við
þarfir heildarinnar og skoða sjálfan sig sem
virkan aðila. Með öðrum orðum — hann ber
ábyrgð á því, sem fram fer, sóma heimilisins
og velgengni þess. —
Mér kemur í huga þessi vísa Guðmundar
Ketilssonar, sem var Skagfirðingur og næmur
maður:
, Þegar nafn mitt eftir á
allra þögn er falið,
Illugastaða steinar þá,
standið upp og talið.
í þessari látlausu vísu, kemur einmitt greini-
lega í ljós, að þau vilja oft gleymast, verkin,
sem unnin hafa verið með fórnfýsi í gær og í
dag. Ef steinarnir í þessu húsi stæðu upp og
töluðu, hvað myndu þeir þá segja? Þessari
spumingu getið þið svarað betur en ég, Reyn-
isfélagar.
Ef hver og einn félagi breytir við annan
eins og sá sé honum nokkurs virði, vaknar
með báðum hlýtt og bróðurlegt hugarþel, —
sem við öll þráum. —
Þetta sjáum við í félagasamtökum, sem
starfa að ákveðnu takmarki. Hið sameiginlega
áhugamál safnar þeim í félagið, og eru þá
stefna þeirra og tilfinningar líkar — en það
er einmitt góður grundvöllur til að samstilla
hugina. Vilji og hugur útaf fyrir sig er þó
ekki nóg til að skapa félagsanda. — Til þess
þarf einnig samvistir manna, samfundi og fé-
lagsheimili. —
I Hávamálum segir:
Veizt ef vin átt,
þann vel trúir,
far þú at finna oft
Hér er tekið fram skilyrði fyrir vináttu ein-
staklinga, að þeir hittist oft, segi hver öðrum
'hug sinn og skiptist á gjöfum — fórni ein-
hverju hver fyrir annan. Þörfina á þessu finna
menn líka í hverju félagi, sem lifir nokkru
lífi, ef svo mætti segja.
Hvert sem markmið félagsins er, þá er nauð-
synlegt að menn komi saman á fundi við og
við til að „skipta geði“ hver við annan,-----
með öðrum orðum — komast í sameiginlegt
skap.
Þessa staðreynd hafið þið fyrir augum, góðir
Reynisfélagar. Sannfærður er ég um, að sam-
Björn Dúason.
skipti ykkar við vinafélagið, Knattspyrnu-
félagið í Vági í Færeyjum, hefur verið félagi
ykkar mikil lyftistöng. Sömu sögu munu þeir
segja þar:
„— Geði skalt við þann
og gjöfum skifta."
Er það ekki skilyrðið fyrir vináttunni, að
skiftast á gjöfum, — fórna einhverju fyrir
vini?
Skemmtisamkomur, sem þessar, eru nauð-
synlegar hverju félagi, þær tengja hugi sam-
an, lyfta þeim á hærra stig. Hver félagsmaður
veit þá að hann heyrir heildinni til og verður
fúsari til að fórna einhverju fyrir hana og
það markmið, sem henni er sett.
Það er dauðasök hvers félags, að gera sam-
eiginlega fundi leiðinlega — eða þannig, að
ekkert samlíf verði, engin andleg hluttekning
félagsmanna — og það er ósamboðið mark-
miði góðs og göfugs félagsskapar, að skemmta
ekki mönnum við og við. —
En — hér er eins að gæta, sem mörg félög
stranda á, og það er, að meginþorri félags-
manna venjist ekki á að heimta allt af fáum
mönnum innan félagsins, sem þá oftast eru
þeir, er kosnir hafa verið í stjórn eða nefndir.
Slíkt eyðileggur allan félagsanda. —
Þegar ég var nemandi í skóla í Reykjavík
— hálfgerður sveitapiltur utan af landi, fannst
mér hálf afkáralegt að á skólafundi var sam-
þykkt, að við skólasystkin skyldum kaupa
sérstakar peysur, með ákveðnu skólamerki.
Ég leit á þetta sem eitthvað er tilheyrði yfir-
borðsmennski.i eða „snobberii". En ég varð að
viðurkenna síðar, að hugmyndin var dýpra
sótt.
Ungur maður eða ung stúlka, sem gengur
undir félagsfána, er vandari að breytni sinni,
heldur en þegar þau ganga leiðar sinnar ein.
Þetta þekkið þið, Reynisfélagar.
Ég hef veitt því athygli, að íþróttabúningur
ykkar ber hreina og fallega liti, — saurgið
hann ekki með slæmri framkomu á leik-
vangi. —
Ég hef stiklað á stóru hér í kvöld, en að
lokum langar mig til að segja þetta:
Lífsskilyrði félagsskapar er það eitt meðal
annars, að fá sem flesta til að taka þátt í
störfunum — leggja fram krafta sína „skipta
gjöfum við heildina". Því meira, sem hver og
einn vinnur fyrir hana, því tengdari verður
hann henni.
Og það eruð einmitt þið, félagarnir í Reyni,
sem verðið að varða veginn. Látið aldrei fé-
lagsmerkið ykkar falla ofan í sandinn.
Maður hver af manndóm sínum
er metinn — þegar lýkur saga. —
Gleðilega árshátíð — góða skemmtun. —
Björn Dúason.

Keflayík - Suðurnes
HEIMILISTÆKI:
Baðker — Salerni (sambyggð)
Blöndunartæki fyrir böð — Blöndunartæki fyrir eldhús
Handlaugarkranar
Kaupfélag Suðurnesja
Járn- og skipadeild
Keflavík - Suðurnes
ÚTGERÐARMENN:
Plastbelgir — Plastbaujur — Bambusstangir
Línubalar fyrirliggjandi
Kaupfélag Suðurnesja
Járn- og skipadeild
<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>