Faxi - 01.06.1965, Blaðsíða 3

mætti segja. að þessi bær og byggðarlög
hér umhverfis þyrftu aS vera útverSir nor-
rænnar menningar í vestri“.
Unga fólkiS á sjálfsagt erfitt meS aS
skilja, hvaS kjör skólanna voru kröpp á
fyrri tímum, og hvaS menntavegurinn var
illa rudd og fáförul gata á æskuárum
pabba og mömmu, afa og ömmu. Breyt-
ingarnar hafa veriS svo miklar og örar.
En sambandiS milli kynslóSanna verSur
tæplega á annan hátt betur styrkt og fljót-
legar kynnt en meS sögulegum sýning-
um. Ætti þaS aS geta vakiS áhuga fólks
fyrir aS kynna sér nánar söguna og orSiS
hvatning til þess aS leggja nauSsynlegri
framþróun liS, svo aS kafli kynslóSarinn-
ar sem tekur viS þessum málum verSi sem
glæsilegastur.
FræSslumálastjóri, Helgi Elíasson, baS
mig aS bera ykkur kveSju sína, þakkir
og hcillaóskir, en hann gat því miSur
ekki mætt hér í dag vegna embættisanna,
sem ekki varS frestaS.
Ég mun vera einskonar sakamaSur viS
þessa sýningu og skal nú játa hér brot
mitt; en þaS er aS ég gægSist hér inn áSur
en sýningin var opnuS. Duldist mér þá
ekki, aS mikil störf og vinna liggur aS
baki þessari sýningu.
Vænti ég, aS fleiri geti notiS þeirra verka
en þeir einir, sem sýninguna sjá. A ég þar
viS, aS hún gæti komiS aS góSum not-
Frá skólasögusýningunni í Keflavík.
Ljósmynd: Heimir Stígsson.
Ræða Bjarna M. Jónssonar nómsstjóra
við opnun sögulegu skólasýningarinnar
sé réttleg fundin““ og þá ekki síSur til
athafna, uppeldis og menntunar.
Þetta héraS hefur átt því láni aS fagna
aS fóstra og eignast ágæta skólamenn, sem
hafa beint eSa óbeint fetaS í fótspor Jóns
Þorkelssonar og beitt sér fyrir aukinni og
bættri alþýSumenningu á vegum barna-
skólanna og almenningsskóla. En mennt-
un og söguþekking hefur veriS og mun
sjálfsagt verSa aSalvopniS — eSa kannske
eina vopniS í baráttunni fyrir sjálfstæSi
þjóSarinnar og bættum lífskjörum.
Á tímum hinna öru breytinga á aSstöSu
og lífskjörum er söguleg þekking nauS
synjamál, svo aS sambandiS milli kynslóS-
anna rofni ekki, og nútíminn „heiSri föS-
ur sinn og mó8ur“. FjarlægSir vernda ekki
lengur þjóðerni og tungu fámennra þjóSa.
En eftir aS þær slepptu verndarhendi sinni
af þessu landi, hafa öldur erlendra áhrifa
mætt hvaS mest á skaga þessum.
Fyrir allmörgum árum ferSaSist ég meS
fræSslumálastjóra sySstu héraSa Danmerk-
ur. HafSi ég þá orSk á, hvaS Danir hefSu
gert mikiS í skóla- og menningarmálum
fyrir þessi sySstu héruS landsins og meira,
aS mér virtist fyrir þau en aSrar sveitir.
SagSi hann þaS rétt vera, „því aS þeir teldu
þessi héruS útverSi norrænnar menningar
í su3ri.“ — Hygg ég, aS meS sama rétti
Háttvirti bæjarstjóri Keflavíkurkaup-
staSar, og forstjóri þessarar merku sýn-
ingar.
HeiSruSu getstir og heimamenn.
Eg þakka forráSamönnum þessarar sýn-
ingar fyrir þá vinsemd og heiSur er liafa
Bjarni M. Jónsson.
boSiS okkur hjónunum aS vera viSstödd
opnun sýningarinnar.
Ég vil jafnframt nota tækifæriS til þess
aS þakka forráSamönnum Keflavíkurbæj-
ítr, fræSsluráSi og skólastjóra barnaskól-
ans fyrir hversu vel þeir tóku málaleitun
minni um aS efnt yrSi hér til sögulegrar
sýningar um framþróun kennslumála í
Ejalarnesþingi hinu forna í þakklætis- og
heiSursskyni viS minningu gefanda Thor-
killiisjóSsins, Jóns Þorkelssonar skóla-
nieistara — og hafa sýninguna opna um
sama leyti og minnismerki hans verSur
afhjúpað í Innri-Njarðvík.
Þá vil ég þakka forstjóra sýningarinnar,
fiunnari M. Magnúss rithöfundi, fyrir að
taka að sér að annast um þessa sýningu.
Þekki ég engan honum færari að hafa
slíkt verk á hendi. Sannaði hann glögg-
^ga færni sína á þessu sviði sem forstöðu-
niaður sögulegu skólasýningarinnar fyrir
Reykjavíkurborg 1962.
1 horkilliisjóðurinn cr, eins og margir
vita, stærsta gjöf sem nokkru sinni hefur
verið gefin til barnaskólahalds á Islandi.
Er það cftirtektarvert að rektor Skál-
holtsskóla gefur ekki cigur sínar til æðri
menntunar, — þótt honum findist þar
niargt á skorta — heldur til barnaskóla-
halds í átthögum sínum.
>,Varðar mest til allra orða, undirstaðan
F A XI — 79