Faxi - 01.04.1966, Síða 3

Oft sátum við hjónin í dýrlegum fagn-
aði á þessu góða heimili og nutum þar
ógleymanlegra viðræðna og geslrisni og
fórum þaðan jafnan ríkari af þeim verð-
mætum, sem hvorki mölur né ryð fá
grandað.
Björn Þorgrímsson var trúr í lund og
vinfastur. Samband lians við heimahérað
og sveitunga rofnaði aldrei. Uppeldisbróð-
ir hans, Þorgrímur St. Eyjólfsson, sem
þekkti hann öðrum betur, lýsir þessum
skapeinkennum glöggt í ágætri minning-
argrein um Björn í Morgunbalðinu þann
15. apríl, en þar segir hann svo:
„Alla ævina meðan heilsan leyfði var
hann vakinn og sofinn í að greiða götu
sinna gömlu sveitunga og lagði oft hart að
ser við það, án þess að nokkur gæti orðið
annars var en hann gerði slíkt í eigin þágu.
Títt var að Hornfirðingar, eins og aðrir
landsmenn, leituðu sjúkrahúsvistar í
Hcykjavík. Var sem Björn hefði sagnar-
anda, þegar þeir áttu í hlut, svo fljótur var
hann að hafa upp á þeim og þrávitja þeirra
ng stytta þeim stundir í erfiðum kringum-
stæðum.------------Oll framkoma hans
við fornvini og afkomendur þeirra var slík,
að hann málti teljast ólaunaður „ambassa-
dör“ Hornfirðinga. Mátu þeir hann mikils
°g órjúfandi vinátta var milli margra
þeirra og hans og heimilis hans. Eg hef
engum kynnzt sem jafnoft beindi hug
°g tali að horfnum æskuslóðum og vinum,
°g sem samhliða glæddi frásögnina slíkri
heiðríkju að unun var. Skopleg atvik gátu
oft dregizt inn í myndina og var þá ekki
verið að fegra sjálfan sig fyrir áheyrend-
um.“
Utför Björns var gerð frá Dómkirkjunni
1 Reykjavík, föstudaginn 15. apríl, að við-
stöddu miklu fjölmenni.
br. Óskar ]. Þorláksson liélt útfararræð-
nna og jarðsöng, en kveðjuorð flutti sr.
Ounnar Benediktsson, sem er ættaður af
somu slóðum og Björn, og hafði í æsku
notið góðvildar þ eirra hjóna og gestrisni,
er hann í fyrsta sinn hélt úr föðurhúsum
dl námsdvalar í Reykjavík. Dró hann
UPP fagra og litríka mynd af hinu lignar-
^ega æskuhéraði þeirra, Hornafirðinum,
l’ar sem Borgir, læknisbústaðurinn og
hernskuheimili Björns, lá baðað töfrum
nainninganna.
Síðustu æviár Björns voru róleg og kyrr-
lát. Eftir annasaman og umsvifamikinn
starfsdag naut hinn gamli örn næðis og
hvíklar. Frá barnæsku hafði hann átt til
að bera ríkar námsgáfur. Þótt atvik höml-
"----------------------:—:-----------
FAXI
Útgefandi: Malfundafélagið Faxi, KcflaviU.
Kitstjóri og afgrciðslumaður:
Hallgrimur Th. Björnsson.
Blaðstjórn:
Hallgrimur Th. Björnsson,
Margeir Jónsson, Kristinn Hcyr.
(Ijaldkcri:
Guðni Magnusson.
Auglýsingastjóri:
Gunnar Sveinsson.
Vcrð blaðsins i lausasölu Urónur 15,00.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
V--------------------------------------
uðii því að Iiann gengi langskólaveginn,
tileinkaði hann sér þó m. a. mörg tungu-
mál, sem voru honum meira og minna
tiltæk, en í bók náttúrunnar var hann
lærður maður og fjölfróður, sem yndi var
á að hlýða, þegar honum, gömlum og
sjónvana tókst hvað bezt að lýsa og draga
upp lifandi og sannar myndir af landinu
okkar og lífverum þess, stórum og smá-
um.
Fram til hinnstu stundar bætti hann við
andlegan þroska sinn og á banadægri, þcg-
ar honum var fyllilega ljóst að hverju
stefndi, var hann æðrulaus og þakklátur, —
beið þess, sem verða vildi, rór í huga og
sáttur við guð og menn. Þannig bar við-
skilnað Björns að og þannig verður vin-
um hans ljúft að minnast þessa góða og
hjartahlýja drengs. — Blessuð veri minn-
ings hans.
Við hjónin vottum konu hans og öðr-
um aðstandendum innilega samúð.
Hallgrímur Th. Björnsson.
Nýtt hílastæði.
Vegfarendum í Keflavík skal á það bent,
að búið er að staðsetja gott bílastæði á opna
svæðinu á milli Tjarnargötu og Skrúðgarðs-
girðingarinnar. Er þetta til mikils hagræðis
fyrir þá, sem um miðbæinn aka og þurfa að
fá sig afgreidda þarna í nágrenninu, t. d. í
apótekinu eða í nærliggjandi verzlunum og
bönkum, en yfirleitt hefir verið mjög erfitt
að „parkera“ bílum á þessu svæði, sakir
þrengsla.
Þetta nýja bílastæði rúmar margar bif-
reiðir, enda nær það alla leið frá Sólvalla-
götu með fram Tjarnargötu að húsi Garðars
Olafssonar tannlæknis.
Það sem á skortir, til þess að fólk almennt
átti sig á þessu nýja bílastæði er, að um-
ferðarnefnd bæjarins láti setja þarna upp
viðeigandi skilti, t. d. eitt við Sólvallagötu
og annað við Tjarnargötuna.
Höggvið í sama
knérunn
Að höggva tvisvar í sama knérunn,
þótti hinn mesti ódrengskapur til forna,
enda hlaut sá verknaður jafnan þungan
dóm Sögunnar. Fyrir um það bil 8 árum
gcngust nokkrir Keflvíkingar fyrir undir-
skriftasöfnun til bæjarstjórnar með beiðni
um að fram yrði látin fara atkvæðagreiðsla
um opnun vínbúðar í Keflavík. Var þá
álit manna, að bæjarstjórn hefði rasað um
ráð fram, er hún samþykkti, að verða við
óskum bréfritara, án þess áður að ráðfæra
sig við undirnefndir sínar, t. d. barna-
verndarnefnd og áfengisvarnarnefnd, sem
fyrst og fremst gegnir því mikilvæga hlut-
verki, að vera bæjarstjórn ráðgefandi í
svona málum og öðrum þeim skyldum.
Hér við bættist svo, að bæjarstjórn þurfti
alls ckki að sinna þessum undirskriftalista,
þar cð á honum voru miklu færri en til-
skilið var, samkvæmt lögum. Þessi fram-
ltoma bæjarstjórnar var þá harðlega vítt
af ýmsum viðkomandi aðilum, cnda talið
ósennilegt, að slík vinnubrögð af hennar
hálfu yrðu viðhöfð öðru sinni.
Atkvæðagreiðslan fór þá fram þann 30.
nóvember 1958, eftir talsvert mikið um-
stang og óþarfa tilkostnað af bæjarins
hálfu. Var tillagan um opnun vínbúðar
þar felld með talsverðum meirihluta
manna og kvenna, sem þá báru gæfu til
að bægja frá byggðarlagi sínu skömm og
skaða. En Adam var ekki lengi í Paradís.
Oðru sinni er níi vegið í sama knérunn.
Vínbiiðardýrkendur urðu að láta í minni
pokann 1958, en þeir virðast ekki af baki
dottnir, blessaðir karlarnir. Og enn tekst
þeim að smala á undirskriftalista sinn um
170 manns. Þeir skila svo lista sínum til
bæjarstjórnar, sem viðhefur nákvæmlega
sömu vinnubrögð og fyrr, læmr sig engu
skipta þótt „listamenn“ þyrftu að ná töl-
unni 800 til þess að verða teknir til greina
og sniðgengur nefndirnar sem áður. Ræðir
málið sem sé ckki við neinn utan stjórnar,
svo mikið liggur á að afgreiða mál vín-
búðarbeiðenda. Er nú að furða þótt mönn-
um blöskri vinnubrögðin! En hvað um
það. Ur því sem komið er verða sjálfsagt
greidd atkvæði um þetta mál á kosninga-
daginn í vor. Megi gifta Keflavíkur þá
enn á ný verða þess umkomin, að tillagan
um opnun vínbiiðar hér verði kolfclld.
H. Th. B.
FAXI — 51