Faxi - 01.12.1980, Síða 27

ÖRN INGÓLFSSON:
Hingað áttum við erindi
Það fyrsta sem mér kom í
hug, þegar vinur minn Jón
Tómasson hringdi til mín og
mæltist til þess að fá frá mér
nokkrar línur í 40 ára afmæl-
isblað Faxa, var kvöld eitt í
janúar 1954. í suðaustan roki
og rigningu seint um kvöld,
kynntust við, ég og unnusta
mín, nú eiginkona, Keflavík í
fyrsta sinn. Þegar við stigum
út úr áætlunarvagninum sem
verðandi Keflvíkingar eða
brottfluttir Akureyringar,
mættu okkur svona um 1000
drullupollar af öllum stærð-
um og sennilega mjög mis-
djúpir líka. Einhvern veginn
leist okkur ekki mjög vel á
staðinn, svona í fyrstu.
Á Akureyri, þarsem gang-
stéttir og malbik tilheyrðu
daglega lífinu, voru drullu-
pollarnir í Keflavík andstæða
og ekki beinlínis aðlaðandi.
Ef satt skal segja, máég helst
ekki sjá svona polla, eins og
ég minntist á, öðruvísi en að
minnast atvinnuleysis ungs
fólks á Akureyri, og reyndar
BÁTSENDAORUSTAN
Framh. af bls. 243
félaga hans. Þeir bregða við og
koma til Básenda, en þar var Ro-
bert Legge neyddur til að skrifa
undir skýrslu, sem Þjóðverjar
sömdu um atburðina, en einnig
urðu þeir að afhenda allan vam-
ing sinn úr skipinu og greiða 40
lestir skreiðar í skaðabætur.
Skreiðina afhenda þeir þann 16.
maí, og fengu þeir þá að halda
skipi sínu og töldust lausir allra
HORFT UM ÖXL
Framh. af bls. 190
Tóftum í Grindavík, með allri
áhöfn, 10 mönnum. Þarna var
þungur harmur kveðinn að
bestu vinum okkar í Grindavík,
fólkinu á Húsatóftum.
Þarna drukknuðu mínir bestu
vinir og félagar, bræðurnir Árni
og Ólafur, synir Árna gamla á
Tóftum. Magnús bróðir þeirra
var með skipið. Hann hafði
kvænst um nýárið þennan vetur
og lét nú eftir sig konu og barn.
Hinir bræðurnir voru ókvæntir.
Þeir höfðu róið um morgun-
inn, eins og öll skip í Grindavík,
til þess að vitja um net sín, sem
legið höföu lengi óumvitjuð.
Hafði Magnús verið búinn að
koma að landi um daginn meö
fullt skip af fiski, en farið út aftur
til þess að leggja nýja trossu.
Sáu menn það seinast til hans,
að hann sigldi beitivind upp
undir land.
Þetta slys varö mér slíkt reið-
arslag, að mér féllust alveg
hendur og ég man að ég fór upp
á loft og lokaöi mig af góða
stund.
Um langan tima, mörg ár, gat
ég ekki hugsaö til þess að fara til
Grindavíkur eöa koma á þessar
slóðir.
Hér slitum vió nú tali aö sinni,
en ég vonast til a<5 vió hittumst
aftur heilir á næsta ári.
R.G.
mála fyrir þátttöku í orustunni
að Básendum. Eftir það sigldu
þeir burtu, en Erlendur lögmaður
Þorvarðarson lét tylftardóm
ganga um ,,skip það og góss, sem
rak á land við Básenda í bardaga
milli Ludtkins Smiths og Jóns
Willers" og dæmist það réttilega
fallið undir konung.
Þar með voru þessir atburðir
úr sögunni í bráð, en ýmsir aðrir
áttu eftir að gerast. Seint í apríl
kom skipið Thomas frá Lundún-
um að Rifi á Snæfellsnesi, en þar
lá fyrir Hamborgarfar á sama
hátt og við Básenda. Englend-
ingar gerðu út bát á fund skip-
stjórans á Hansaskipinu og báðu
leyfis að mega koma inn á höfn-
ina, en fengu synjun. Þá héldu
Engiendingar til Grundarfjarðar
og lágu þar í þrjár vikur og
veiddu og verzluðu. Að þeim
tíma liðnum kom þar skip frá
Brimum ásamt Hamborgarfar-
inu, sem lá við Rif. 1 þrjá eða
fjóra daga lágu Hansaskipin á
Grundarfirði og höfðust ekki að,
en þann 20. maí lögðu þau að
landi. Fjörutíu eða fimmtíu
manns gengu af skipunum og
héldu þangað, sem Englendingar
voru með búðir sínar. Þjóðverjar
réðust með alvæpni inn í búðirn-
ar, brutu upp kistur kaupmanna
og höfðu allt fémætt á braut með
sér. Síðan fóru þeir um borð í
enska skipið og tóku þaðan öll
vopn og skotfæri.
Hér er um beint rán að raíða,
en nú voru nýir og mikiu alvar-
legri atburðir á döfinni. Til er
staðfest afrit, en ódagsett, af
bréfi þýzkra skipstjóra og kaup-
manna í Hafnarfirði til ráðsins
í Hamborg. Þar segir, að Eng-
lendingar í Grindavík hafi tekið
fisk, sem Hansamenn höfðu
keypt og greitt. Þjóðverjar segj-
ast vilja, að ráðinu sé kunnugt,
að þeir ætli að ná fiskinum með
valdi og leggja líf og góss í söl-
urnar. Þeir æskja liðsstyrks og
bjóða ráðinu hluta í herfanginu.
Um Grindavíkurstríðið verður
fjallað í næsta blaði.
einnig á ýmsum stöðum öðr-
um á landinu, og þeirrar
geysilegu atvinnu sem hér
var að hafa, og þann stórhug
sem var í öllum hér á þessum
árum.
Innfæddir Keflvíkingar
tóku vel á móti vinnufúsum
höndu, og létu sig í engu
skipta þó veraldlegur auður
aðkomufólksins væri ekki
mikill að vöxtum, kannski
svonaein og ein snærisbund-
in taska, og eitthvað smádót í
hvítum poka. En þar sem at-
vinnan er, þar er framtíðin.
Vissulega hefur það sann-
ast á fletöllu því aðkomu-
fólki, sem hingað flutti og
festi hér rætur, og horfir nú á
eftir börnum sínum út í at-
vinnulífið, sem innfæddum
Keflvíkingum, að við áttum
erindi hingað.
Sennilega er það svo með
okkur flest, svona í hita dags-
ins, að við gleymum að þakka
Skaparanum fyrir þau góðu
örlög sem biðu okkar að-
flutta fólksins hér í Keflavík.
Oft dettur mér i hug janúar-
kvöldið góða, fyrirtæpum 26
árum, þegar ég virði fyrir mér
Keflavík í dag og sé þau ham-
skipti sem orðið hafa. Svovil
ég nota tækifærið og óska
Faxa til hamingju með af-
mælið og þakka vinar-
bragðið. Gleðileg jól!
Suðurnesjamenn
GLEÐILEG JÓL!
GOTT OG FARSÆLT
KOMANDI ÁR!
Verslunarmanna-
félag Suðurnesja
Hafnargötu 28 - Keflavik - Simi 2570
FAXI - 191