Faxi - 01.10.1981, Side 10

Æviminningar Kristins
Jónssonar - Framhald
Frostaveturinn mikli 1918
í byrjun ársins 1918 kom haf-
ísinn og svo miklar frosthörkur,
að elstu menn mundu ekki ann-
að eins. Mikill hluti af innri Faxa-
flóa fraus svo að ekki sá út yfir ís-
breiðuna. Ég man sérstaklega
vel eftir þeim stillum og blíðviðri,
sem var hér meðan ísinn varsem
mestur. Á legunni í Keflavík voru
innifrosnir 3 eða fjórir bátar. Ég
ásamt fleirum varð svo frægur
að ganga á ís út í Þorbjörn og
Hafurbjörn, tvo vélbáta frá
Grindavík, sem gerðir voru útfrá
Keflavík þessa vertíö.
Frostið var 18-24 stig ácelsíus
dag eftir dag. Þegar loks kom
austan bræla, tók ísinn að hreyf-
ast og reka til hafs. Þegar ísinn
var horfinn sást hvernig ísinn
hafði skafið þangið af klöþþum
og skerjum svo ekki sást vottur
af sjávargróðri fyrr en voraöi.
Sjófuglar ýmsir svo sem æðar-
fuglinn og svartfuglinn, hurfu
alveg um tíma. Þeir frusu fastir í
ísnum, og voru hundruðum
saman étnir af veiðibjöllu og
mávum.
Þegar öllum þessum ósköp-
um linnti og ísinn fjarlægðist,
var komiö nálægt vetrarvertíð og
menn farnir að hugsa til sjó-
róðra. Þessa vertíö, 1918, fór ég
aftur á Svaninn. Nú var ég ráð-
inn upp á hlut og fékk 1/24 hlut
úr afla bátsins. Þar að auki var ég
hækkaður í tign. Var gerður að
landformanni með loforði um
140 krónur i kaup fyrir vertíöina.
Þetta starf var síður en svo eftir-
sóknarvert, þvisú kvöð fylgdi því
að vekja alla landmennina á
hverjum morgni, sem unnið var.
Verst kom það sér þegar róið var
stanslaust dag eftir dag og vel
fiskaðist. Þá var oft stuttur
svefntími, stundum 2-3 tímar í
sólarhring. Var þá slæmt að
missa 3/4-1 klukkutíma af þess-
um takmarkaða svefntíma. Að
öðru leyti líkaði mér starfið
prýðilega.
í þá daga var sú kvöö, sem
fylgdi aflahlut, að hnýta öngla á
20-30 þúsund öngultauma og
hnýta4-5 þorsknetaslöngurfyrir
útgerðina, áður en vertíð
byrjaöi, án þess að fá greiðslu
fyrir. Mig minnir að þetta hafi
haldist þar til ég hætti að starfa á
Svaninum, 1924.
í ís fyrir Noröurlandi, á leið til
Austfjarða. - Dansað á fram-
þiljum meðan skipið sigidi
milli ísjakanna til lands
Einn góðan veðurdag um
vorið 1918, hitti ég vin minn,
Stefán Jóhannesson, þar sem
hann var mættur „undir Mið-
pakkhúsinu". Sagðist hann þá
vera á förum austur á firði,
óráðinn, en í atvinnuleit, eftirtvo
daga. Færi hann með föður sín-
um ásamt Guðjóni Eyjólfssyni
og Lilla frænda mínum (Guð-
mundi Jónssyni), og spurði
hann mig hvort ég væri ekki til-
búinn að slást í hópinn.
Vegna vonleysis um vinnu
heima, varð það ofan á að hætta
Bifreiðaeigendur
á Suðurnesjum
Aðalskoðun bifreiða í umdæminu er lokið.
Þeir, sem enn hafa eigi fært bifreiðir sínar til
skoðunar, mega nú búast við að þær verði
teknar úr umferð, hvar sem til þeirra næst.
Lögreglustjórinn í Keflavík,
Njarðvík, Grindavík og
Gullbringusýslu.
á austurferð í von um eitthvert
snatt.
Lagt var af stað á tilsettum
tíma með ,,(slandinu“, skipi frá
Sameinaða gufuskipafélaginu.
Skipið kom við í Keflavík og tók
þar hóp Sunnlendinga, sem fóru
í atvinnuleit, ýmist til Norður-
lands eða Austfjarða. ( þessari
ferð fór skipið vestur og norður
um. Það fór fyrst beint til (sa-
fjarðar. Þar var stansað í heilan
dag í besta veðri, og höfðum við
félagarnir mjög gaman af að
skoða bæinn og umhverfið.
Um kvöldið var lagt af stað til
Akureyrar. Fórum við þá niður í
lest að sofa. Ég sofnaði strax og
svaf prýðilega til næsta dags. En
þegar ég kom á dekk að skoða
mig um, þá brá mér hastarlega.
Skipið var á mjög hægri ferð í
dimmri þoku, og þegar ég leit út
yfir borðstokkinn, var allur sjór-
inn samfelld ísbreiða, svo langt
sem sást, og var skipið ýmist á
ferð aftur á bak eða hægt áfram
til að forðast stærstu jakana.
Þarna var blanka logn og sléttur
sjór, svo hættan var ekki svo
mikil, ef hægt var siglt. Þegar
sólin hækkaði á lofti hvarf þokan
eftir nokkurn tíma. Var þá tekin
stefna til lands og reynt að kom-
ast út úr ísnum, sem tókst með
aðgæslu, eftir einn og hálfan
tíma. Þá var hringt áfullaferðog
stímað í rúman klukkutíma, þar
til sást til lands.
Á meðan skipverjar voru að
bjástra við að koma skipinu út úr
ísnum, fengu farþegarnir leyfi til
að slá upp balli á framþiljum, og
var þar dansað af lífi og sál allan
tímann, þar til komið var upp að
landi í glampandi sólskini og
blíðviðri. Seinna frétti ég að
Kristinn Jónsson
þokan hefði skollið yfir áður en
komið var fyrir Rit og Straum-
nes og stefnan því tekin full
djúpt til að forðast þessa tanga.
Til Akureyrar komum við
seinni part dags. Við fórum
þaðan um kvöldið beinustu leið
til Seyðisfjarðar. Þar var þegar
lagst að bryggju, þéttskipaðri
fólki. Þegar landgangurinn var
kominn á bryggjuna, ruddist
skari af körlum upp á skipið og
æddi á milli manna og kvenna.
Sama spurningin hljómaði alls
staðar: ,,Ertu ráðinn?" Ef svo var
ekki var maður óðar tekinn á
eintal og farið að semja.
Ég var á vegum Stefáns og var
hann búinn að biðja mig að ráða
mig ekki strax, því hann væri bú-
inn að hitta mann, sem vantaði 5
menn, svo ég beið rólegur.
Annars hefði ég getað ráðið mig
í 30-40 staði, svo vareftirspurnin
mikií.
Keflavík
Utsvör
Aðstöðugjöld
Þriðji gjalddagi eftirstöðva útsvara og að-
stöðugjalda var 1. október sl.
Gerið skil á gjalddögum og forðist þannig
dráttarvexti og önnur óþægindi.
Innheimta Keflavíkurbæjar
FAXI - 130