Faxi - 01.10.1981, Blaðsíða 18

c. Auk þessa skal velja gjald-
kera einn, er skal heimta inn
tekjur félagsins og greiða úr
félagssjóöi gjöld þess.
d. Svo skal og velja einn endur-
skoðanda reikninganna; skal
hann yfirlíta reikning þann
yfir tekjur og gjöld félagsins,
er árlega skal leggja fram á
alshrejarsamkomu félagsins.
e. Loks skal einn ritari kosinn;
skal hann á félagsfundum
rita í gjörðabók félagsins það
er á fundunum gerist, og rita
þaö sem þarf, f skotbókina.
2. gr.
Úr því félagið er á komið, og
hefir samþykkt lög sín, getur
enginn komist í félagið nema að
minnsta kosti 2/3 (tveir þriðju
hlutar) þeirra félagsmanna, er
þá eru áfundi, og atkvæöi greiða
gefi honum atkvæði sín.
Æski einhver að ganga í félag-
ið, nefnir hann það við einhvern
félagsmanna, en sá félagsmað-
ur ber hann upp á fundi og veröa
þá á næsta fundi greidd atkvæði
um það, hvort hann skuli í félag-
ið taka eður eigi.
3. gr.
a. Árgjald félagsmanna, skal
svo sem fyrri hefir verið, vera
4 rd.; skal þaö vera goldið
innan nýárs, og gefur gjald-
keri viðurkenningarblað
hverjum þeim, er greiðir ár-
gjald sitt; en félagsmönnum
hefir komið saman um, að
skuldbinda sig til þess, að
gjalda þetta áriö 1 ríkisdal
meira en árgjaldinu nemur;
svo skulu allir þeir, er ný-
lega eru í félagið gengnir,
eður þeir, erframvegisganga
í félagið, borga í sjóð félags-
ins 48 sk.; er það inntöku-
gjald.
b. Hafi félagsmaður eigi goldið
árgjald sitt fyrir hinn til tekna
tíma, skal hann talinn utan
félags.
4. gr.
Fyrst um sinn er svo ákveðið,
að á ári hverju skuli þrisvarsinn-
um skotið að spæni, 1. skipti 6.
dag janúarm., og hin 2 skiptin á
tímabilinu milli 14. maí og 31.
október, eftir atvikum og sam-
komulagi. Skyldu félagsmenn
vilja efna optar til skota að spæni
eöur hafa fugl að skotspæni,
skulu félagsmenn borga kostn-
að þann, er af því leiðir, sérstak-
lega, og skal stjórn félagsins
gjöra þær ákvarðanir þar um, ei
þurfa þykja.
5. gr.
( hvert skipti sem skotið er,
skulu vinningarnir vera 8-10,
eða þá færri eptir tölu félags-
manna. Vinningarnir skulu vera
munir úr silfri, prófuðu í Kaup-
mannahöfn. Þó mega 2 góðir og
gagnlegir munir vera úr öðru
efni en silfri, eftir þvi sem stjórn
félagsins nákvæmar kemur sér
saman um.
II. Um skotin.
1. gr.
Hver félagsmaöur hefir að-
eins 1 tölustaf (Numer), og falla
4 skot á hvern tölustaf.
Þegar allir hafa skotiö, fær sú
skytta 1. (fyrsta) vinning, sem
hefir hæstu upphæð í sínum
samanlögðum 4 skotum; á
næstu upphæð fellur 2. vinn-
ingur, o.s.frv.
2. gr.
Eftir að 2 eður fleiri hafa í 4
skotum fengiö jafna upphæð,
skjóta þeir einu skoti hver til
skotspónsins, og skytta sú, er
hæfir skotspóninn næst mið-
depli, fær vinning þann, er um
var að tefla, og sú skytta, er
skaut honum næst, næsta vinn-
ing o.s.frv.
3. gr.
Engin skytta má láta hvell-
hettu á hvellpípu (Piston) sína
fyrri en hann er kominn að
stólpa þeim eður undirstöðu, er
byssan hvílir á meðan skotið er;
og skal sú skytta, er brýtur hér á
móti, greiða 32 sk. sekt í félags-
sjóð í hvert skipti sem honum
yfirsést. Að öðru leyti skulu
skytturnar gæta allrar varúðar,
er þeir hlaða kúlubissur sínar,
og á meöan verið er að skjóta,
mega menn alls eigi reykja
tóbak nálægt skotsvæðinu eða í
skothúsi félagsins.
4. gr.
Ef skytta sprengir í 3 skipti
hvort eftir annað hvellhettu á
bissu sinni án þess að skotið fari
úr bissunni, hefirhann misst það
skot. Leyft skal honum vera, áð-
ur en hann sprengir hvellhett-
una í 2. eður 3. skipti, að ganga
burtu frá skotstólpanum, til
þess, að athuga hvers vegna
hann eigi fær skotið, og koma
bissu sinni í lag.
5. gr.
Nú hefir skytta gengið að skot-
stólpanum, en er óvarkár, svo að
skotiö fer úr bissunni áður en
hann hefir miðað bissunni þarer
hann vildi, þá skal honum sjálf-
um vera þar um að kenna, og
skal talið sem hann skotið hafi.
Enginn má trufla þann, er
stendur að skoti, hvorki með því
að koma viö hann eöur á annan
hátt. Sá er brýtur á móti þessu,
gjaldi 1 rd. r.m. í sjóð félagsins.
Skyttu þeirri, er glapin var, skal
leyft að skjóta aptur, ef hann
krefst þess áður en skotsveinn-
inn hefir sagt til, hvar kúlan
hæfði, þá er hann var glapinn.
6. gr.
Leyft skal skyttum þeim, er
eigi hafa fyrr skotið, að skjóta
hið fyrsta árið sín 4 skot fyrir sig
eina, en eptir þann tímaeru þeir
skyldir að skjóta fyrir aðra, eins
og aörir félagsmenn, er skjóta
kunna.
Með hlutkesti er ákveðið
hverjir skjóta skuli fyrir þá fé-
lagsmenn er eigi kunna að
skjóta sjálfir, og skal jafna skot-
um þessum niður á alla þá fé-
lagsmenn, erskjóta kunna. Hlut-
kestið fer fram áður en byrjað er
að skjóta, en ef svo skyldi að
bera, að einhver skytta eigi væri
komin, þá er búið að skjóta hið 1.
skotið fyrir alla, skal aptur með
hlutkesti ákveða hver skjóta
skuli fyrir hann, og þá, er hann
átti að skjóta fyrir. Engin skytta
má fela öðrum að skjóta fyrir sig.
7. gr.
Engir aðrir en reglulegir fé-
lagsmenn eiga þátt í skotum að
spæni; en ef fugl er hafður að
skotspæni, eður ef menn efna til
skota aö spæni auk þeirra lög-
ákveðnu, þá má hver, er þess
óskar, eiga þátt í þeim.
8. gr.
Fyrst um sinn skal skjótaá 150
álna skotfæri, og mega menn
láta bissu styöjast miö stólpa,
eða hafa einhvern annan stuðn-
ing.
Spónn sá, er skotið er að, skal
vera hvítur, 24 þumlungar aö
þvermáli, með svörtum depli í
miðju, sem skal vera 6 þumlung-
ar að þvermáli. Hæfi menn í
þennan svarta depil, telur það
10, 11 eða 12; hæfi menn í spón-
inn fyrir utan svarta depilinn,
telur það 9, 8, 7, o.s.frv., allt nið-
ur að 1.
10. gr.
Hafi kúlan komið í stryk það
mitt, er aðgreinir rúm hinna
ýmsu tölu-upphæða, þá skal
skotið talið svo sem skyttan hafi
hæft rúm það, er hærra telur;
hafi skyttan t.a.m. hæft stryk
það, er aögreinir upphæðirnar 7
eða 8, skal hann fá 8 fyrir skot
sitt.
11. gr.
Greini menn á um skot eitt-
hvert, skal bæði skyttan og allt
félagið una við úrskurð þann, er
stjórn félagsins með 2 tilkvödd-
um félagsmönnum gjöra.
12. gr.
Þá er 1 skot hefir skotið verið
fyrir hvern félagsmann, skal
spónninn sókturog skotin borin
saman viö það, er ritað hafi verið
í skotbókina, og skal þá reistur
upp nýr spónn.
13. gr.
Ef skotsveinninn segir, að
skot eitt haf i farið f ram hjá spæn-
inum, en sá, er skaut, heldur, að
hann hafi hitt hann, á hann
heimting á, að biðja einhvern af
stjórnendum félagsins, að
ganga niður að spæninum, til
þess að athuga hann, áður en
næsta skot er skotið.
14. gr.
Svo að skotsveinninn geti gef-
ið skyttunum vísbendningu um,
hvar hvert skot hefir komið, skal
hafa borið, sem er málað hvítum
og svörtum köflum á víxl, og eru
tölustafirnir 1-9 málaðir með
hvítum lit á hina svörtu kafla, en
með svörtum lit á hina hvítu
kafla; hæfi nú kúla ein spóninn
svo, að skytta einhver eigi þar
fyrir að hafa einhverja af þessum
töluupphæðum, bendir skot-
sveinninn fyrst með priki sínu á
spóninn, þar er kúlan hæfði
hann, og síðan á borðið á þann
tölustaf, er svarartil tölustafsins
á spæninum.
Hafi kúlan komið í hinn
svarta depil spónsins, og eigi
skyttan að hafa 10 fyrir skotið,
þá sveiflar skotsveinninn lítilli
stöng með flaggi á enda, einu
sinni, en eigi skyttan 11, tveim
sinnum, en eigi hann 12, þrem
sinnum.
Allar frekari ákvarðanir við
skot að spæni, eður þá fugl er
hafður að skotspæni, og sem
kynnu að þykja nauðsynlegar,
er stjórn félagsins á hendur falið
að gjöra í hvert skipti, og skal
hún þáauglýsaþærákvarðanirá
hentugan hátt áður en byrjaö er
að skjóta.
15. gr.
Félagsmenn mega, þegar þeir
Til Ihændehaveren af dette Beviis betaler Keblavík og Omcgns Skytteforening 5
, ^ — er fem Rigsdaler Rigsmönt med 4% Itenter pr Annum til hvert Aars ölteMai
og Capitalen incd fuldt Belöb 5 Rd. R. M. ifölge Amortisation overrensstemmende
med Selskabets Vedtægt.
fíostyrelsen for Koblavik $ Ome.gns Skytteforeninr/ den 31 te Mai 1871.
ÁriA 1871 lét Skotfélagifi prenta hlutabréf vegna bygglngar Skothússins.
Myndln sýnlr eitt slikt bréf. Myndafi var hlutafélag um rekstur hússins, trú-
lega eltt hifi fyrsta hér um slófiir mefi þátttöku innlendra manna. f reitinn til
vlnstri fœrfii gjaldkeri félagsins inn árlegar rentur bréfsins.
FAXI - 138