Árbók 1931 - 1932 - 01.01.1931, Qupperneq 69

67
i Verzlunarskólanum, mundum vér aldrei hafa átt
kost á að læra, hefðum vér farið eingöngu í verzlun
eða skrifstofu, en ekki farið i skólann, og það liversu
fullkomin sem verzlunin eða skrifstofan var. Hvaða
verzlunarstjóri eða skrifstol'ustjóri mundi t. d. hafa
farið að kenna oss í vinnutímanum verzlunarrétt,
viðskiptafræði, verzlunarlandafræði eða þ.u.l. Alveg.
eins er mér það fulljóst, að enginn verður fullkom-
inn verzlunarmaður með þvi eingöngu að ganga í
verzlunarskóla, nei, liann verður líka að læra það
verklega í verzlun og viðskiptum. Eg minnist á þetta
vegna þess, að eg hefi lreyrt einstaka kaupmann og
eldri verzlunarmenn (sem ekki hafa gengið í skól-
ann) segja við unglinga sem eru nýútsprungnir af
skólanum og eru að leita sér atvinnu: „Við viljum
ekki Verzlunarskólamenn, þcir liafa að eins setið í
skóla.“ En sem helur fer eru það sára fáir sem þelta
segja og þeim fer alllaf fækkandi, þvi bóklega
menntunin er mikils virði fyrir þann, sem byrjar
að nema liið verklega.
Það liefir glalt mig að sjá í auglýsingum, þar sem
kaupmenn auglýsa eftir pilti eða stúlku að verzlun
eða skrifstofu, þessa setningu: „Að eins piltur eða
stúlka með prófi frá Verzlunarskóla íslands getur
komið til greina.“ Því þessi setning eykur álit á skól-
anum og livctur unga pilta og stúlkur, sem ætla að
leggja fyrir sig verzlunaratvinnu, að fara í skólann
og mennta sig í þeirri grein, því það á að vera tak-
mark okkar vcrzlunarmanna, að stétt vor verði sem
bezt menntuð og standi starfsbræðrum vorum er-