Bræðrabandið - 01.09.1935, Blaðsíða 1

(cV333e>3í£Z&&í333&g&3SæSSíBr3&&3&3æS&&30033&00SSSSSi>
SAFNAÐARBLAÐ S. D. A. Á ÍSLANDI
TAKMARK:
EINKUNNARORÐ: Aöventboðskapurinn lil alls heimsins
Kærleiki Krists knýr oss. I þessari kynslóð.
<&E>
Nr. 9 & 10
Reykjavík, sept.—okt. 1935.
6. árg.
Kall til
Aðventfólksins
í þessum heimi eru háðar
margskonar haráttur, en í þessu
sambandi vil ég minnast á
tvenns konar baráttu. Hin fyrri
haráttan milli þjóðanna, liinna
ýmsu stjórnmálaflokka, og bar-
áttan manna á milli um heiður
og völd. Öll þessi barátta er
runnin frá sama stofni — hinu
illa.
En baráttan, sem við Aðvent-
istar höfum áhuga fvrir, er allt
önnur. Hún er falin í þvi að
frelsa sálir úr „Hinu brennandi
húsi“. Eða eins og Jesús orðar
það: „Er ekki þessi eins og
brandur úr báli dreginn?” Sak.
3, 2.
Gefið gaum að því, sem bróðir
Muderspach skrifar: „þegar
kristindómurinn lióf sigurför
sína um heiminn á dögum post-
ulanna, náði liann fvrst hraðri
útbreiðslu þegar postular Drott-
ins skildu mikilleika köllunar
sinnar og tóku þessa föstu á-
kvörðun: „þá snúum vér oss til
heiðingjanna“. Post. 13, 46, 47.
Þannig er því einnig varið með
Aðventhreyfinguna á okkar
dögum. Síðan við snérum okk-
ur til heiðingjanna, hefur starf
okkar tekið geysimiklum fram-
förum; „boðskapurinn eilífi“
liefur farið sigurför land úr
landi, og nú hljómar hann á
rúmlega 500 „tungum“ meðal
fjölda „kynkvísla og lýða“.
Aðventfólkið lilýðir þessari
skipun: „Farið út um allan
heim“, því að það veit, að ást-
kær Meistari þeirra getur ekki
komið aftur fjrrr en „öll skepn-
an“ hefur heyrt gleðiboðskap-
inn. Heiðingjarnir bíða eftir
fagnaðarboðskapnum, og þeir
hrópa til okkar. Ilrópin um
hjálp liljóma frá öllum heims-
álfum, og aldrei liafa þessi hróp
ldjómað jafn hátt og sárt og nú.
Og því fleiri kristniboða, sem