17. júní - 01.10.1926, Page 2

17. J U N í
2
þessi leið æði seinfær þeim, er ekki
hafa annað en hendur sínar við að
styðjast, því útgefendur eru oft ekki
byrjendum innan handar, enda voru
þá líka örðugir tímar fyrir bókaút-
gefendur. F. Á. B. hafði nú skrifað
nokkrar ritgerðir í dönsk tímarit, en
það er oftast illa borgað, og margt af
því án endurgjalds.
Fyrsta bók F. Á. B. var „De gamle
fortalte". Eru sögurnar hinar
skemtilegusta, vel sagðar, og hefir
höf. gott vald á máli og efni. Þessa
bók er nú verið að þýða, og mun hún
eiga að koma út á íslenzku í haust.
Gefst þá íslendingum tækifæri á að
dæma sjálfir um sögurnar. Næsta
bók hans var „Ulveungernes Broder".
Efni þessarar bókar er líka ísl., tekið
úr Njálu, þó margar aðrar heimildir
sjeu einnig notaðar — einkum írskar.
— Bók þessi er hinni fyrri meiri.
Þó nú þessar bækur eigi að heita
byrjunarbækur, þá verður ekki hjá
því komist, að viðurkenna, að vel sje
riðið ú hlaði. Það er enginn sýnilegur
viðvaningsbragur á þeim miklu
fremur er það meistarabragur, því
hvaða sögur eru það, sem ekki er
hægt eitthvað að finna að, þó að
skáldið, er samið hefir, hafi margra
ára reynslu að baki sjer, enda hafa
báðar þessar bækur fengið góða
dóma, ekki síst í Svíþjóð.
Næsta bók F. Á. B. og hin yngsta,
er ljóðabók og heitir „öde Strande".
Það er hið fyrsta er út hefir komið
eftir hann af því tagi. Framan við
bók þessa er kvæði til konu höf. og
tel eg það eitt af fegurstu kvæðunum
í bókinni, en mörg kvæði eru þar þó
góð og önnur ágæt, og má því vænta
margs góðs af höf. á þcssu sviði
listarinnar. í kvæðum höf. finst mjer
mega finna margt, sem bendir að
lífskjörum sjálfs hans, og furðar
mann þá á því, að hann skuli hafa
náð svo langt, eins og lífskjörin hafa
verið honum óhagstæð; þarf meira
en járnvilja og þrek til þess að
komast óskaddaður úr þeim þreng-
ingum.
— Þetta, sem nú er talið, er
aðalstarf F. Á. B. hingað til, og er
það miklu meira en búast mætti við,
þegar tekið er tillit til þess.hvaða kjör
hann hefir átt við að búa. Hann hefir
ávalt haft mjög lítið fje milli handa,
og því átt við raman reip að draga,
eins og oft vill viðbrenna hjá þeim,
sem velja listina að lífsstarfi sínu.
Auk þess hefir hann, eins og að
framan er getið, ritað greinar í dönsk
tímarit, haldið fyrirlestra um ísland
og fslendinga og fl. efni bæði hjer í
landi og í Svíþjóð, og hann er bæði
áheyrilegur og skemtilegur fyrir-
lesari, því hann er vel fróður maður.
Hann hefir líka skrifað í „Budbrin-
ger", blað, sem Dansk-íslenzka
flejagið gefur út, nú síðast í vetur
ágæta grein um ísl. bókmentir. Þá
er hann nú að þýða sögu einokunar-
verzlunarinnar á tslandi, eftir Jón J.
Aðils, sem Dansk-íslenzka fjelagið
gefur út með styrk frá Dansk-Isl.
Forbundsfond og kaupmannafjel.
danska. Hann hefir líka þýtt Færey-
ingasögu á dönsku, þó hún hafi ekki
komið út ennþá.
Þetta er það helsta að segja af
starfsemi F. Á. B. hingað til. Margt
mun hann þó hafa í handriti, fullgert
og hálfgert, því honum er ljett um að