Morgunn - 01.12.1988, Blaðsíða 80
MIÐILSTILRAUN
MORGUNN
Hvort tveggja var þetta rétt. En talan í blaðsíðuhorninu
var ekki blaðsíðutala heldur kapítulatala og málsgreina.
Hafði flest upp á bls. 393 (sem stóð neðst á bls.) Ezek. VI 6,
táknaði síðasta versið á blaðsíðunni. En orðið fyrir neðan
fingur minn var: %p£&LP _
Var því rangskrifaður „spiritus asper“ (C) í stað spiritus
lenis (O) uppi yfir fyrsta stafnum. Enn fremur var sigma (O)
óglöggt skrifað, opið að ofan og depill (.) sýndist hafa verið
settur yfir jóta (L).
Skrifað: „Aftur!“
Ég spyr: „Má ég nú taka hebreska bók, því að G.J. þekkir
áreiðanlega engan staf í því letri?“
Skrifað: ,,Hvaða bók sem vill
Nú tók ég hebresku biblíuna (O: G.T.). Og með því að ég
þóttist muna að nafn ritsins stæði jafnan yfir blaðsíðunum á
latínu, bað ég um að auk blaðsíðutals væri það ritað er yfir
væri skrifað á latínu og því næst það hebreska orð er væri
niðurundan gómi mínum, þar sem ég benti til. Þá var þetta
skrifað: Ú)90 Cajb, so. 3'y)
Blaðsíðutalan var 696 en krókinn af síðasta tölustafnum
(6) vantaði því nær allan svo að 0 var í stað 6. Yfirskriftin var
rétt (cap. 30), nema hvað komma (,) stóð á eftir p í stað
punkts (.) Þegar ég gætti betur að, sá ég að nafn ritsins stóð
aðeins vinstra megin á hverri opnu en hægra megin kapí-
tulatalan ein. Og þetta var hægra megin á opnu. Þess vegna
kom eigi nafn ritsins eins og ég hafði búist við. Við hebreska
orðið var það að athuga að einpunktur (chirek) var undir
vá-inu (fyrsta, aftasta stafnum), í stað tvípunkts (schwa):. Þó
var þetta óglöggt í prentinu (25. v.), með því punktarnir eru
þar nær því samrunnir. Enn fremur var það einkennilegt að
„accent“-merkið var ritað yfir síðasta stafnum. Það er mjög
sjaldgæft þegar rituð eru hebresk orð, þótt „accent“-merkin
78