Útvarpsblaðið - 15.04.1951, Side 6

Monnn Vatwa"
var flutt í iitvarpið, laugardagskvöIdið þann 31. marz s.l.
Monodrama er sérstakt form leikflutnings, liggur á >.
takmörkum leiks og framsagnar. Það er mjög erfitt og
krefst mikilla hæfileika, og ef til vill enn meiri kunnáttu
og tækni, einkum hvað snertir raddbeitingu, heldur en
venjulegur leikflutningur. Séu þau leikrit, sem ekki eru
beinlínis samin sem monodrama, flutt á þann hátt, verð-
ur að hagræða þeim til samræmis við flutningsformið;
nema á brott bein tilsvör, sem höfundur hefur lagt auka-
persónum í munn og breyta aukaatriðum í frásögn svo
að allur þungi leiksins, átök og stígandi, hvíli að sem
mestu leyti á einni persónu. Gefur því að skilja, að ekki
séu allir sjónleikir jafn vel fallnir til slíks flutnings; þeim,
sem þannig eru byggðir, að leikþunginn hvílir nokkurn
veginn jafnt á þrem eða fleiri persónum, verður varla
breytt í monodrama, án þess að hlutföllin raskist um of
og þeir glati svip og áhrifamætti. Þó er þar hægara um
vik, sé um monodrama til útvarpsflutnings að ræða, því
að þá er flytjandinn bundinn raddblænum einum, og
getur túlkað hlutverk tveggja, þriggja, eða jafvel fleiri
persóna, enda þótt leikþunginn verði samt sem áður að
hvíla að miklu leyti á aðalpersónunni, auk þess sem hon-
um er þá auðveldara að tengja aðalatriðin Sieingcrður Guðmundsdóttír
með frásögn. Þá eru ljóðræn leikrit venju- alpersónunnar, Monna Vanna, með ágæt-
lega betur fallin til slíks flutnings en þau, sem um; sýndi hún þar næman skilning a per-
krefjast raunsæislegra átaka í túlkun. Annars sónugerð og mikla framsagnartækni og var
er monodrama oft flutt á sviði erlendis, og er raddleikurinn þar látlaus, stílhreinn og fág-
þá sviðið búið tjqldum og lýsing og hljómlist aður. Miður tókzt henni að túlka lilutverk
notað til að auka áhrifin. Ungfrú Steingerð- karlmannanna tveggja, og þó einkum hlut-
ur Guðmundsd. hefur stundað leiknám er- verk eiginmannsins, en ekki voru þeir flutn-
lendis, og þó einkum flutning monodrama, ingsgallar samt svo áberandi, að þeir trufl-
og munu hlustendur minnast þess, að hún hef uðu heildaráhrifin.
ur áður flutt í útvarpið leikrit eftir Ibsen á Steingerður Guðmundsdóttir hefur náð
þann hátt. miklum árangri í listgrein sinni, enda hefur
Leikritið Monna Vanna er fyrir margra hún stundað hana af alvöru og einlægni,
hluta sakir vel fallið til flutnings sem mono- gerir miklar kröfur til sjálfrar sín og hikar
drama, og breytingin, sem á því var gerð í ekki við að velja sér erfiðustu viðfangsefni.
því skyni, hafði tekizt mjög vel. Þýðingin var Og það verður að teljast næsta einkennilegt,
og vel gerð. Og flutningurinn var slíkur, að að henni skuli ekki enn hafa boðist þau við-
telja má merkan viðburð á sínu sviði, eink- fangsefni á leiksviði, sem hæfa kunnáttu
um var túlkun leikkonunnar á hlutverki að- hennar og listrænum þroska.
6
ÚTVAKPSBLAÐEÐ