Prentarinn


Prentarinn - 01.01.1952, Blaðsíða 8

Prentarinn - 01.01.1952, Blaðsíða 8
nema sérstaklega standi á, að íslenzku prentara- samtökin geti tekið þátt í þessum norrænu ráð- stefnum, en gaman væri, ef einhver þeirra yrði einhvern tíma haldin hér á landi. Það ætti ekki að vera fjórum stóru prentarafélögunum ókleift að senda fulltrúa hingað, og þá ætti líka færeyskur prentari að geta flotið með. Félagsprentsmiðjan h.f. 60 óra. Starfsmannafélag Félagsprentsmiðjunnar 10 ára. Hér í blaðinu var 60 ára afmælis Félagsprent- smiðjunnar getið á síðast liðnu ári. Hún var stofn- um 1. maí 1890. Eins og þar kom frarn, minntust eigendur prentsmiðjunnar þessa merkisdags með rausnarlegri hugulsemi gagnvart starfsfólki hennar. En hinn 17. nóvember síðast liðinn var efnt til samkvæmis í hinum nýju og vistlegu salarkynnum í Oddfellow-húsinu til minningar um 60 ára af- mæli Félagsprentsmiðjunnar og 10 ára afmæli starfsmannafélagsins. Var þar veitt af mikilli rausn og setið undir borðum til kl. 1014 og síðan stiginri dans. Undir borðum voru fluttar margar snjallar ræður. Það er siður í Félagsprentsmiðjunni að heiðra þá sarfsmenn sérsaklega, sem unnið hafa hjá henni í samfleytt 25 ár, og einmitt við þetta tæki- færi afhenti formaður stjórnarinnar, hr. Pétur Þ. J. Gunnarsson, stórkaupmaður, tveim starfsmönnum prentsmiðjunnar, sem lokið höfðu slíkum ctarfs- ferli, þeim Arngrími Olafssyni, vélsetjara, og Sús- önnu Ásgeirsdóttur, fallega áletruð gullúr í heið- ursskyni fyrir langa og dygga þjónustu. Starfsmannafélag Félagsprentsmiðjunnar, sem stofnað var á árinu 1940, minntist einnig 10 ára afmælis síns við þetta sama tækifæri. Félagið hefir á þessum árum oft haft forystu á hendi um skemmtiferðir og hátíðahöld meðal starfsfólksins og þá venjulega notið samvinnu og stuðnings stjórnar prentsmiðjunnar. Af tilefni 60 ára afmælisins afhenti formaður starfsmannafélagsins gjöf til Félagsprentsmiðjunnar, fallega umgirtar ljósmyndir af þrem fyrstu prent- smiðjustjórum hennar, þeim Þorleifi Jónssyni, Hall- dóri Þórðarsyni og Steindóri Gunnarssyni, sem nú eru allir látnir. Fór samkvæmið mjög virðulega fram og með hinum mesta glæsibrag. s. Á. „Hávaðinn cerir." Hraði er einkunn nútímans. Hraði er nauðsynlegur til þess, að vinna á í „kapphlaupinu við tímann", en tíminn er ekki annað en hraðamunur. Hraði er eðlilegur í vélum, af því að þær eru til þess gerðar að leiða fram mikil afköst á styttri tíma en unnt væri án þeirra. En — hraði er bjánalegur, þegar menn fara að herma hann eftir vélunum, sem eiga að standa undir honum. Þó gera rnenn þetta. Hví gera menn þetta? Því gera menn þetta, að þeim er ekki sjálfrátt. Menn eru ærðir. „Hávaðinn terir." Þegar vara skal við hættu, er efnt til hávaða. Há- vaði er hættumerki og hefir verið það frá ómunatíð. Það er eðli allra skepna, líka mannskepnunnar, — innrætt þeim af biturri reynslu óteljandi kyn- slóða um það, að óviðkunnanlegur hávaði boði það, að hætta sé yfirvofandi, — að reyna að forða sér sem bráðast, ef þær verða varar við hávaða. Þær leggja undir eins á flótta, ef þær eru ekki neyddar til að snúast til varnar. Menn, sem vinna í eðlilegum hávaða af eðlileg- um gangi véla með eðlilegum hraða, geta samt ekki afneitað eðli sínu, en þeir eru sem „þrælar fastir á fótum“, bundnir í báða skó af vinnu og mannasiðum og geta því ekki flúið, en eðlið segir til sín. Það knýr á. Þá leggja menn á flótta innan í sjálfum sér og sitja um fyrsta tækifæri til að flýja undan hávaðanum. Þess vegna verða menn þeirra stundu fegnastir, þegar vinna hættir eða or- lof er fengið, og geta því varla beðið eftir því, að vinnustundaklukkurnar hringi, heldur eru þotnir burtu, sem fætur toga. Þó er ekki þar með búið. Af því að menn eru ærðir, þola menn ekki heldur kyrrð tómstunda sinna. Menn leita í nýjan, annar- legan hávaða, æða eitthvert í bifreiðum eða leita í hávaðasamar danzgleðir eða einhvern annan gauragang, en eðlið segir von bráðara aftur til sín, og menn eru aftur þeirri stundu fegnastir, er vinna hefst á ný eða orlof hættir. Þetta er ekki efnilegt, enda er það víst ekki meira en svo mannlíf, og það er ekki óeðlilegt, en það er vorkunnarmál þó. h. h. ALÞÝÐUPRENTSMIÐJAN H.F. • VITASTÍG 40 PRENTARINN

x

Prentarinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Prentarinn
https://timarit.is/publication/732

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.