Prentarinn - 01.01.1974, Blaðsíða 13

margir trúnaðarmannaráðsfundir eft-
ir að verkfallið skall á. Ástæður þess
eru að lítið skeði fyrr en á síðustu
dögum verkfallsins og samninganefnd-
in var í nær daglegu sambandi við
trúnaðarmannaráðsmenn og aðra fé-
laga. Auk þess er hægt að benda ÞD
á það að menn úr trúnaðarmanna-
ráðinu geta æskt fundar, og hefðu
þeir áreiðanlega gert það, ef þeim
hefði þótt ástæða til.
Enn er það ÞD, sem talar: „Það
væri ekkert við því að segja að heyja
langt verkfall um stór réttlætismál
eins og laun kvenna, ef það væri ekki
vitað að kvennakaupið lá á borðinu
áður en farið var í verkfall, ef samn-
inganefndin hefði ekki jafn full-
komlega vanmetið ástandið." Þessi
fullyrðin er alröng, og hefur hún ver-
ið lirakin á félagsfundi. Kvennakaup-
ið komst ekki á hreint fyrr en á síð-
ustu dögum verkfallsins, um það gcta
fjöldi manns borið vitni. Og ef
kvennakaupið (kjör óiðnlærða fólks-
ins) hefði legið á borðinu fyrir verk-
fall af hverju í ósköpunum var það
ekki í tilboði því sem Lúther Jónsson
fór með fyrir félagið? ÞD, þér er
sjálfsagt ekki ver til vina en öðrum,
hvernig stendur þá á því að þú leitar
til Stefáns Jónssonar, stjórnarmanns
í FÍP, til að spyrja hann ráða
um málefni HÍP. Eftir að hann hef-
ur svo rekið þig á dyr eins og hvern
annan rakka tekur ]jú upp fullyrðing-
ar hans um að kvennakaupið hafi
alltaf legið á borðinu. Fullyrðingar
þess manns, sem stóð hvað harðastur
gegn þessari kröfu sem og öðrum
kröfum HÍP til þess síðasta. í ein-
lægni ÞD, þó maður sé ckki merki-
legur bógur, þá verður maður að
vita hvoru megin hryggjar maður ligg-
ur.
í niðurlagi greinar sinnar flettir
svo mannvinurinn ÞD endanlega ofan
af skepnuskapnum. Samninganefndin
var ekki að vinna að hagsmunum HÍP
heldur var henni stjórnað af Æsku-
lýðsfylkingunni, þeim þokkasamtök-
um eða hitt þó heldur. (Hér mun
ÞD eiga við Fylkinguna, sem mun
liafa heitið Æskulýðsfylkingin, þegar
hann réð þar ríkjum). Jæja, hér kom
ÞD illa upp um Jón Ágústsson og
hina skúrkana í samninganefndinni,
þeir eru þá allir útsendarar heims-
kommúnismans. Já það þarf engan
að undra þó ÞD sé mikið niðri fyrir,
fyrst hann heiur komist að svona Ijót-
um „sannleika".
Að síðustu vil ég taka fram að það
er vissulega sárt að þurfa að eyða svo
miklu rúmi í Prentaranum undir
«var við jafn ómerkri grein, og
grein ÞD er. En undan þvf varð ekki
vikist fyrst ÞD fann hjá sér hvöt til
að óhreinka þetta blað með „kópiu"
af myrkviðum sálar sinnar, einhver
varð að hreinsa upp sorann, sjálfur
gerir hann það ábyggilega ekki. — ÞD,
ég er þannig gerður að mér getur ekki
verið illa við þann mann, sem ekki
veit hvað hann gerir, og ég hef trú
á þvf að þannig sé því farið með þig.
Ég vil þess vegna aðvara þig. Ef þú
heldur áfram á sömu braut, gætirðu
endað sem einn af landsfeðrunum,
og það í umboði atvinnurekenda.
í september 1974
Magnus Einar Sigurðsson
LINOCOMP
Linotype-verksmiðjurnar sýndu í
fyrrahaust frumgerð af einfaldri og
ódýTri ljóssetningarvél, sem þær nefna
Linocomp. Hér er á ferðinni vél
sem gæti verið hentug fyrir litlar
prentsmiðjur þar sem jöfnum höndum
þarf að vinna allskonar tilfallasetn-
ingu og tímarita- og bókasetningu.
Linocomp er litlu stærri en ritvél
og má koma henni fyrir á smáborði.
Hún hefur Ieturborð með sömu nið-
urröðun og er á ritvélum og það er
hægt að setja á vélina beint af letur-
borðinu, eða fá með henni viðbótar-
tæki og stjórna henni með gatabönd-
um eða segulböndum. Framan á
Linocomp-vélinni er Ieturskermur. Á
honum getur setjarinn fylgst með
textanum sem hann setur og sér þar
32 stafi hverju sinni. Á skerminum
er gerður greinarmunur á hástöfum
og lágstöfum. Þetta er auðvitað til
mikils liagræðis og auðveldar setjar-
anum leiðréttingar.
Orðabilin ákvarðar setjarinn á let-
urborðinu. Til þess hefur hann sér-
staka stjórnlykla. Ef lína er of þröng
gefur vélin það til kynna og þá er
PRENTARINN
13