Borgarinn - 01.02.1921, Page 4

4
»Konaast skaltu, kæri minn<,
— hann kallar háeum róm —
>á >kautórinn< á morgun
til að kyrja BTÖrin fróm«.
— En sto yar það cinn sunnudag,
að >Srartur hitti manr.
Sá fór fremur sciglulega
síðdegis um rann —.
Hann hallaðist á báða bóga
— hrumpinn, eins og skip,
:,: or hafs í öldur sígur lágt
og hækkar sig í svip.
>Já — þú ert >blindur«, — hjer er
bannland — bætur borga skalt!
■— og brjót’ ei rettir bannlög oftar
— brennÍYÍn er valt«.
Manntetrið — hann staðar nam
— og masaði’ ekki margt,
:,: en maklegt högg ’ann mældi Júdda
— magnað bæði’ og skarpt. :,:
>Hafðu þetta! helyízkasti
hnusarinn vors lands!«
— horskur sagði halur —
>þín ætt er hunda-fans«.
En >Svartur« seig í rotið snöggt
og sagði ekki neitt,
:,: en scggur seildist álram
sína götu nresta greitt. :,:
— Bar nú að einn lögreglunnar
borðalagðan þegn:
>Bráður cinhver rirðist hafa
barið þig í gegn. —
Þekkirð’ ekki þrœlinn aftur,
þú sto náir hcfnd? —
:,: Þetta þyrfti’ að rannsakast
af þekkri stúku-nefnd(!)«. :,:
>— Hann skal Terða hnepptur
fyrir hresta landsins rjett,
og hengdur upp á hesputrje
hjer — hœst við götu»stjett.
Hann skal þar til háðungar
hanga nótt Og dag —
:,: háttrirt svo að vínbannslögin
hreppi brettan hag«. :,:
— En svona fór þó sjóferð sú
— að seggur sást ei dýr —,
og >Svartur« sat i öngum sínum
— sár og vanga-rýr.
Stúknafundir sungu >Júdda«
stimamýktar-lof, —
:,: en slíkar reyndust stór-Teitingar
>Svarti« sízt um of. :,:
Síðan þctta gsrðist hefur
>8vartur« spekst að mun,
þvi skráman, sem hann skarst
um kvöldið, situr föst í grun —,
Þtí svo er það um >Sigga grey«
— hann sízt vill blóð,
:,: og skal þvi ekki lengur syngja’
um >Svarta Júdas< óð. — :,:
,,I>jódarftkömm“
er topptitill mómylsnugreioar-
innar í síðasta blaði >Templar-
ans<, og er hann mylsnunni
samboðinn. í henni má sjá, að
mannskepnan, sem þar er að
Næstu tolubleð „Borgarans" og
B O R GJA RIN N
verki, hefur verið og er (senni-
lega hálaunuð) njósnarkind bann-
klíkuliðsins, — með ströndum
fram, og víðar, — sísnuðrandi á
ettir öllum þeim ferðamönnum,
sem einhver yfirvaldslykt er af.
— E>áð er annars merkilegt,
hvað þessarri skepnu fellur allt
af vel t geð, að háma í sig
lyktina — þeim megin. — Hún
kvað stokkfitna á öllum slíkum
ferðum, en hríðhorast á milll.
Einkennilegt rjettarhald.
Eftirtarandi spurningar og svör
eru sýnishorn af einu þeirra mörgu
fyrirmyndar-rjettarhalda — sem
fram hafa tarið út af þvt, þá er
vín-glaðir menn hafa verið kærðir
fyrir það, að á þeim hefur sjest.
— Maðurinn var danskur. — Þess
vegna fór >rannsóknin< fram á
dönsku og hljóðar þannig:
Fulltrúinn: De har drukket.
Sá ákærði: Drukket? Druk-
ket og ikke 'drukket 1
Fulltr.: De har været fuld.
Sá ák.: Fuld? Fuld og ikke
fuldl
Fulltr.: Nu! Er De syg?
Sá ák.: Syg? Syg og ikke
sygf-
Fulitr.: Saa De vil da ikke
svare mig direkte?
Sá ák.: Direkte? Direkte og
ikke direkte.
Fulltr.: Var De sammen med
nogen i Gaaraftes?
Sá ák.: Sammen med nogen?
Sammen med nogen og ikke
sammen med nogen i Gaarattes.
Fulltr.: Saa De vil da ikke
yde mig noget atgjörende Svar ?
Sá áku Afgjörende? Afgjör-
ende og ikke afgjörende.
Fulltr.: Tak 1 De maa træde af.
Sá ák.: Træde af? Træde
at og ikke træde af.
Rjettarvitnið leiðir ákærða út.
(Það mun vist ekki hata álitizt
neitt áhlaupaverk, að láta hann
greiða gleðskaparsekt, þennan
raann).
SpUMÍDg. Er það satt,
sem stóð í blaði hjer árlð sem
leið, að Hendrik Simsen Ottós-
son hafi farið í ounnmáls-leiðang-
ur una Jótland síðastliðið sumar?
SVar: Þetta mun vera eitt-
hvað málum blandað. Hitt er
sjálfsagt sönnu nær, að drengur*
urinn hafi bara sýnt sig þarna
stundarkorn — fyrir a u r a —-
eíns og í Rússlandi . . .
HITT OGJINNAÐ.
Hjónabandíð nú á timum er ekki álitið
jafn-háleitt og göfugt eins og skyldi,
og söknuðurinn yfir því, að hafa mist
ástvin sinn og cktamaka, er nú engan
veginn eilífur. Síður cn svo. A vorum
dögum er það deginum Ijósara, að
elskhuga-skifti eru hjá allt of mörgum
eins algeng og skyrtuskifti. Deyieigin-
maður eða eiginkona, eru monn gjarn-
ast fljótir að ná sjer í nýtt í staðinn —
þar halda ongin bönd.
Hagfrœðin segir um þetta mál, aðaf
100 ekkjumönnum kvænist 73 aftur áður
en eitt ár er liðið frá dauða konunnar,
en lð bíði eftir því, að sorgarárið líði;
10 láta ekki einu sinni 6 vikur líða,
áður cn þoir eru búnir að fá sjer
nýja konu í skarðið, og aðeins 2 ekkju-
menn af* 100 sjeu með öllu óhuggandi
— þ. e. a. s. >skaðinn« hafi gert þá
hyggna«, segja sumir.
Líku máli skiftir um ekkjurnar; þær
virðast ekki mikið skárri. Að vísu þykir
það koma í ljós, að af 100 ekkjum sjeu
um £0, sem halda trúnað og trygð við
hinn dána eiginmann — en rjetta
ástreðan mun vcra sú, að þorri þnirra
mun oftast kominn oitthvað til ára sinna,
og sto hitt, að konur hafa síðurfrum-
kvreðið, þegar um makaval er að rreða.
Ekki er giftingarlöngunin minni með
þeim, er skiinað hafa fengið.
Af mönnum þeim, er skilið hafa við
konur sínar, er svo talið, að 76 af
hundraði Bjeu ekki ráðdeildarsamari en
svo, að þeir steypi sjer út í >ógæfuna<
á ný, er trekifrerið býðat; tveir hengi
sig, skjóti eða drekki sjer af hugar-
TÍli, en 9 þreyi 2—3 ár. — Aðeins 11 af
hundraði hafa fengið sig fullsadda af
hjónabandssœlunni og kvænast ckki
framar. _______
Þríburafœðingar eru mjög sjaldgjœf-
arí löndum. Mönnum telst svo til, að
meðaltal þeirra f heiminum sje þannig,
að ein þriburafæðing komi niður á
hverjar 8000 freðingar. Aldrei kvað
það koma fyrir að þríburar sjeu sama
kyns. Reglan er ýmÍBt 2 drengir óg 1
stúlka eða 1 drengur og 2 stúlkur.
Meðaltal tvíburafœðinga er þannig,
að á hverjar 80 barnsfreðingar kemur
ein tvíburafœðing. Þar er reglan sú,
að annaðbrort eru það 2 stúlkur eða
2 drengir sem fæðast. Undantekninga
frá þessari reglu er ekki getið í opin-
berum skýrslum.
>Hvurt þó i sjóðbullandiU — varð
manni nokkrum að orði, sem rak höf-
uð inn um gætt í Templarahúsinu,
meðan á stúkufundi stóð, og sá alla
moð >einkenni< um hálsinn —: >Hjer
er þá hver einasti kjaftur kominn í
aktýgi — vaptar bara múlinnU
A. : >Hann er víst reglulegur vizktl-
steinn, hauBÍnn á þessum Jóni stjörnu-
speking, sem þarna fer«.
B. : >Ekki segi jeg það nú kannskð
— en fyrirtaks kvarnarsteinn er
hann«.
FjÖgra síðu b)að af >Borgaranum«
kostar 25 aura.
Prentsmiðja Hallgrims Benediktssonur.
Bergstaðastræti 19.
„Skemmtlblaðsins" koma út strax eftir mánaðamótin“ næstkomandi.