Árdís - 01.01.1953, Síða 15

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
13
Fín hannyrðakona
í lúterska söfnuðinum í Vancouver er kona, sem getið hefir
sér orðstír fyrir vel unnið verk. Hún heitir Jónína Johnson. Frú
Jónína gerði hvorki meira né minna en að sníða og sauma prests-
skrúða, bæði rikkilín og hökul, nákvæmlega eins og viðhafður er í
þjóðkirkjunni á Islandi. Presturinn bauð fólkinu að sjá og skoða
skrúðann einu sinni eftir messu, í vetur, um það bil að skrúðinn
hafði verið afhentur.
Fatnaður þessi er framúrskarandi vel gerður. Það virðist svo
sem hvert spor væri niður sett með alveg sérstakri nákvæmni.
Eins er það víst, að skrúðinn sómir sér prýðilega vel á prestinum.
Mrs. Johnson er systir Ingibjargar Guðmundsson skáldkonu í Cali-
fornia. Systurnar hljóta að vera mikið líkar í sjón, því mér fanst
ég kannast við hana þegar ég sá hana fyrst. Og það var af því ég
hafði séð myndina af Ingibjörgu Guðmundsson systur hennar í
Árdísi. Frú Jónína er allhá kona vexti, í þreknara lagi, fjarska björt
yfirlitum, fríð sýnum, brosmild og býður af sér góðan þokka. Þeim
hefir verið mikið lánað þessum systrum, önnur yrkir þau fögru
trúarljóð, sem oft hafa komið til okkar frá Ingibjörgu Guðmundsson
í California, en hin er svona mikill snillingur í verki.
Þökk til þeirra beggja.
Rannveig K. G. Sigbjörnsson
Ég hugsi stóð. — Ég heyrði og sá
guðs himnaríki jörðu á;
og laujin snerti léttur blœr
við lækinn þar sem rósin grær —
þá drottins mund strauk mér um brá.
—S. J. J. (þýddi)