Skólablaðið - 01.05.1933, Qupperneq 9

-9-
setur G. G. svo gagnfræcMeildina, Þar er fé-i
lagslifið i fögrum blóma. Nú vita allir, sem
verið hafa bæði, gagnfiæða- og lærdómsdeild
Þessa skóla, að ahugi fyrir málfundum ^efur
alltaf verið meiri i meðri deildinni. Og ég
vil rainna G. G. 'a Það, að veturinn 1930 - 31,
Þegar tveir af stjórnarmeðlimum Pjölnis voru
kommunistar, ég og Vésteinn Guðmundsson, var
ágætt lif i félaginu, fundir á hverjum laugai-
degi, Þegar Þvi vaið viðkomið, og oftast nær
langir og fjörugir. Þá var fyrir forgöngu
Pjölnisstjórnarinnar tékið upp Það nýmæli,
að hafa kaffikvöld sameiginleg fyrir allan
skólann. G.G. var Þriðji maðurinn i stjórn-
inni, og varð ég aldrei Þess var, að hann
fyndi til kæfandi anda kommunismans, enda
hafði hann Þá ekki hitt sinn læriföður, og
ekki öðlast neinar kratiskar opinberanir. Og
mér er nær að halda, að Það hafi verið meira
vit i Pjölnisfundum Þá en nú. T,d. voru Þá
engar samÞykktir gerðar um Þaö, að vissir
félagsmenn væru Midiotar", eins og gert hef-
ir /erið i vetur. Það er, að Þvi ég bezt veit
merkilegasta nýmælið, sem fram hefir komið
i Pjölni undir stjórn G*G.
Og svo kemur enn "skýring" á aðferðum okk-
ar kommunista. Þessi"deyfð", sem búið er að
mirmast á, kemur ekki af Þvi, að kommunistar
séu "neitt vanfærari til stjómar en hver
annar". En Þeir "gleyma öllu öðru en stjórn-
málunum". Og hann talar um Það með heilagri
vandlætingu, að "einn Þeirra helzti maður
hér i skóla hefir lýst Þvi yfir, að hann sé
hér i skólanum sem pólitiskur agitator."
Gegn Þessu setur hann svo fram skoðun sina
á Þvi ,hvernig allt Þetta eigi að vera. Menn
eiga að starfa að félagslifinu. félagslifs-
ins vegna, menn eiga að skapa sér skoðanir
á stjómmálum, en Það nær ekki nokkurri átt,
að lóta st jómmálaáhugann éta allt annað upp.
Og svo kemur dasmi úr Bibliusögunum, sem á
að sanna Þetta. "Eg hefi áhuga á stjórnmálum,
en cg hefi áhuga á fleiru en stjómmálum",
segir G. G. og eitt af Þ\ri marga, sem hann
"vill", er að"láta fræðimenn utan úr bæ, eða
úr hópi kennara, fræða nemendur um náttúru-
fræöi, sálarfræði, sögu og hagfræði".
Ég hefi tekið hér talsvert langt 'mál upp
úr grein G. G., Þótt ég viti, að Það muni
Þreyta Þá, sem hafa lesið grein hans áður. En
i Þessum útdrætti opinberar hann svo glöggt
sinn óÞroskaða, smáborgaralega hugsunarhátt,
að furðu sætir. Hann lýsir Þarna viðhorfi,
sem gerir rikjandi skipulagi ómetanlegt gagn
viöhorf smáborgarans, sem einangrar Þjóðfé-
lagsmálin, sér i Þeim aðeins eina hlið'af lif-
inu, eina af mörgum. T,d. berjast yfirstétt-
imar ávalt i orðu kveðnu fyrir grundvallar-
reglunni, listin fyrir listina, á sama hátt
og G. G. vill hafa "félagslifið félagslífsins
vegna". Sennilega heldur hann, að Þessir
"fræðimenn úr kennaraliði eða utan úr bæ"..
gætu fylgt Þeirri reglu i fyrirhugaðri fræðslu
að hafa söguna sögunnar vegna, hagfræðina hag-
-fiæðinnar vegna og. sálfræðina sálfræðinnar -
vegna. En Þetta er afar hættuleg kenning.
Þessi slíkja af fölsku objektivitet, hlut—
leysi, er eitt af áhrifamestu vopnum ríkjandi
stéttar gegn verkalýðnum. Og eitt af Þvi
fyrsta, sem marxisminn kennir manni, er að
sjá i gegnum Þessa svikablæju. Þá sjá menn
Þjóðfélagslikamánn sem heild, sjá hvemig
trú, visindi og listir eru notuð til hins
ýtrasta i Þarfir rikjándi stéttar, sjá hvem-
ig skólar og kirkjur verða útvigi yfirstétt-
'anna i baréttunni um að vernda iðeologi
auðvaldsins. En Þetta virðist G. G. ekki
skilja, Það að vera marxisti, Þýðir ekki bara
,að menn séu i einhverjum st jómmálaflokki,
hafa "áhuga á stjómmálum" o. s. frv. Nei,
marxisminn er ný lifsskoðun, sjónarmið, sem
ákveður afstöðu manna til allre fyrirbæra
Þjóðfélagsins,-_kennir mönnum að sjá heildar-
linur Þjóðfélagsbyggingarinnar gegnum ringul-.-h
reið smáatriðanna, og skoða listir, trúar-
brögð og annað slikt i nánu sambandi við
Þjóðfélagsleg skilyrði hverra tima fyrir
sig, en ekki sem óháð "hlutlaus" fyrirbæri.
Eg lýsti Þvi yfir á fundi hér i vetur, að
ég teldi mig fyrst og fremst.málsvara og
agitator undirstéttanna hér i skólanum, og
vitnar G. i Þetta. Eg stend við Þetta enn,
og mun gera Það framvegis. Þessi afstaða er
svo eðlileg afleiðing áf stéttaruppruna
minum, að hvar sem ég væri, hvort heldur i
skóla eða annarsstaðar, tel ég Það tvímæla-
laust fyrstu skyldu mina., að koma fram sem
mélsvari undirstéttarinnar, minnar stéttar,
og berjast hlifðarlausri baráttu gegn hvers- •
konar afturhaldsöflum og blekkingarpostulum,
hvort sem Þeir kalla sig nazista, ihaldsmenn,
framsóknarmenn eða social-demokrata.
Eg ætla ekki að deila við G.G, um Þaö,
hvað margir kommunistar séu hér i skóla, né
hvað "klárir" Þeir séu. Hann segir, að skól-
irui hafi aðallega fengið sina pólitisku
menntun inn á við frá kommunistum, og mikill
hluti af "hjörð"kommunista séumenn,"sem
hafa opnað augu sin fyrir rangsleitni rikj-
>andi skipulags, og séóáð socialisminn var
eina lausnin". Sé Þetta afleiðing af póli-
tiskri fræðslu okkar kommunistanna, Þá er