Norðurland - 10.12.1976, Qupperneq 5

1 framkvæmdir hjá
juveri Húsavíkur
Nýjar vérbúðir
ísverksmiðjan verður stað-
sett í verbúðum sem byggðar
verða fremst á hafnaruppfyll-
ingunni, sunnan við Hafnar-
bryggju. Þaðan verður ísnum
b'lásið uppí fiskvinnsluna og
framí bátana við bryggju.
Fiskiðjuverið tekur þátt í
byggingu verbúðanna, en þar
verða til húsa fyrir utan ís-
verksmiðjuna og bátaútgerð-
ina, togari húsvíkinga, Júlíus
Havsteen, hafnarvörður og að
staða fyrir verkafólk við höfn
ina.
og örbylgjukerfi
arsendir, sem fær dagskrárefni
eftir símalínu, sambærilegri
við venjulega talsímarás. Af
þeim sökurn eru tóngæði í al-
gjöru lágmarki, eins og Sigurð
ur Þorkelsson, forstjóri radíó-
tæknideildar Landsíma ís-
lands tók réttilega fram í sjón
varpsþættinum Kastljósi föstu
daginn 26. nðvember 1976.
Bæjarstjórn Húsavíkur
skorar á samgöngumálaráð-
herra, sem æðsta yfirmann
fjarskipta á íslandi að beita
sér án frekari tafar fyrir eftir-
farandi úrbótum á útsending-
Aflinn
Aðalfundur F. H. um rekst-
urinn árið 1975 var haldinn í
nóvember sl. og hafði hann
gengið vel. Framleiðslumagn-
ið var 2.098.936 kg. og skipt-
ist þannig:
Frysting 63.601 kassi, salt-
fiskur 7.613 pakkar, skreið 661
pk., grásleppuhrogn 95,7 tunn-
ur.
HlutfaUsleg skipting afla. í
verkunaraðferðir var þannig:
Frysting 72.3%, saltfiskur
21.5%, skreið 4.4%, fiskbúð
1.7% og úrgangur 0.1%.
Innveginn þorskur 4.177
tonn, ýsa 251.49 t, steinbítur
um hljóðvarps og sjónvarps á
Húsavík:
1. IComið verði á næstu mán
uðum upp FM sendi á Húsa-
víkurfjalli fyrir hljóðvarp, en
þar er nú þegar fyrir hendi
raforka, hús, og mastur fyrir
fjarskipti.
2. Örbylgjukerfi fyrir sjón-
varp verði framlengt að sjón-
varpssendi á Húsavíkurfjalli.
Bæjarstjórn felur þingmönn
um kjördæmisins að fylgja
þessari áskorun eftir af fullum
þunga.“
71.435 t, ufsi 66.096 t, keila
23.430 t, skarkoli 148.404 t,
karfi 17.353 t, lúða 11.427 t,
langa 500 kg, rækja 97.687 t,
grálúða 52 t, skata 120 kg,
ýmislegt 5.973 t.
Lánauppbæturnar
Árið 1974 voru uppbætur til
innleggjenda hjá F. H. 8%%.
Árið 1975 urðu þær 11.5 millj.
kr-. eða 22%, sem er hæsta upp
bót á fiskverði sem Fiskiðju-
verið hefur greitt. Þá var búið
að taka afskriftir að fullu eða
13 mi311j. kr. Það á vafalaust
sinn þátt í góðri afkomu hvað
skipting aflans er hagstæð.
Mikill hluti hans er þorskur.
F. H. hefur samið við sjó-
menn um að þeir láni upp-
bætur þær sem greiddar eru á
hráefnisverð í alltað 5 ár gegn
vöxturn. Hefur það þannig
fengið fé til framkvæmda, sem
það hefði sennilega verið án
annars. Uppbæturnar hafa þó
yfirleitt verið greiddar eftir 4
ár. Innleggjendur sem hafa
verið að endurnýja báta sína
og kaupa nýja hafa þó getað
fengið greiddan bátshlutinn af
uppbótunum án tafar. Uppbæt
ur eru aðeins greiddar til
fastra innleggjenda.
Ný frystitæki
Árið 1975 var fjárfest í nýj-
um tækjum til hraðfrystingar.
Keypt var ný frystivél og nýtt
frystikerfi, nýr frystiskápur
og er þetta með sjálfvirkri af-
hrímingu. Hafa þessi nýju
tæki margt gott til að bera,
gæði framleiðslunnar baína,
afköst aukast og þau nota
minna af orku en gömlu tæk-
in.
Rækjuvinnslan
Til uppbyggingar í Rækju-
vinnslunni fóru 11.6 millj. kr.
1975 og er kostnaður við hana
orðinn 23.5 millj. kr. Er hún
orðin hinn vistlegasti vinnu-
staður. Til saltfiskverkunar og
aðgerðarhúss, sem er 1000 fer-
metrar, var varið 12 millj. kr.
1975 og kostar húsið 29 millj.
einsog það stendur í dag. —
Snær.
Eldri mynd frá Húsavík. Gam li Baukur.
j móttökuskilyrdi
Tvær sýningar:
Hann kann að taka til hendinni
Málverkasýning Aðalsteins
Vestmanns í Iðnskólanum um
síðustu helgi, gerði góða
lukku, var vel sótt, og sýning-
argestir eignuðust meira en
helming myndanna.
Aðalsteinn fer sínar eigin
leiðir í formi, litavali og hand-
tökum, og ekki er víst að áhorf
endur átti sig á hvað fyrir hon
um vakir í myndgerðinni, þó
að alltaf muni hann hafa í
huga ákveðna hugmynd og
túlkun á fyrirmyndum í útsýni
og hugmyndaheimi.
Þó að hann kunni að hafa
ákveðið landslag að fyrirmynd,
er því enganvegin að treysta
að kunnugir þekki það við
fyrstu sýn.
Þetta ætti ekki að koma á
óvart, því að listamaðurinn er
frábrugðinn öðru fólld, að því
leyti að hann er skyggn og kem
ur auga á það sem aðrir sjá
ógjarna og finnst það áhuga-
verðara en hitt, sem liggur
beint við hvers manns auga.
Fjölbreytileg uppátæki hans í
formi og litum gáfu sýning-
unni líflegan svip og sýndu að
hann er enginn hversdagsmað
ur í listsköpun. Þess er ósk-
andi að hann framvegis hnupli
sem flestum stundum frá
þeirri iðju að mála veggi húsa
í hvunndagslitum, en láti pens
ilinn vaða á léreftið í samræmi
við löngun sína til listsköpun-
ar. ek.
IVlyiidlistcirsyning í Gallery Háhól
Ekki verður annað sagt en að
þessi sýning megi teljast stór-
viðburður í bæjarlífinu, svo
margir þjóðkunnir og snjallir
listmálarar eiga þarna verk
ásamt öðrum, sem eru minna
þekktir, en áhugavert nýnæmi,
og svo síðast en ekki síst,
nokkrir heimamenn, sem eru
bæjarbúum að góðu kunnir.
Eftirtaldir listamenn prýða
þessa fjölskrúðugu sýningu:
Einar Hákonarson, Elías B.
Halldórsson, Baltasar, Vetur-
liði Gunnarsson, Óli G. Jó-
hannsson, Gísli Guðmann,
Ragnheiður Ream, Ragnheið-
ur Jónsdóttir, Kjartan Guð-
jónsson, Halldór Pétursson,
Wessauer, örlygur Sigurðs-
son, Jónas Guðmundsson, Jó-
hannes Geir, Eiríkur Smith,
Hringur Jóhannesson, Helgi
Vilberg, Péíur Friðrik, Stein-
unn Marteinsdóttir, Jón Bene-
diktsson og Guðmundur Bene
diktsson.
Eftir þessa upptalningu má
ljóst vera að það er ómaksins
vert að sjá þessa sýningu. All-
ar myndirnar eru til sölu. Húsa
kynni eru þarna rúmgóð og
hentug til sýninga og mun ætl
unin að nýta þau framvegis
í því skyni. Óli G. Jóhannsson
og kona hans, Lilja Sigurðar-
dóttir, hafa haft veg og vanda
af uppsetningu sýningarinnar,
og er það framtak til sæmdar
á allan hátt. ek.
Fyrir eldri kynslóðina:
Samkeppni um
minningaskrif
Efnt hefur verið til sam-
keppni um minningaskrif
meðal eldra fólks, 67 ára og
eldri. Hefur kynningarbækl-
ingur um samkeppnina verið
sendur öllum landsmönnum í
þessum aldursflokki, en fyrir
samkeppninni standa Sagn-
fræðistofnun Háskólans, Stofn
un Árna Magnússonar, Þjóð-
minjasafnið og Heilbrigðis-
og tryggingamálaráðuneytið
og hefur Tryggingastofnun
ríkisins annast dreifingu bækl
ingsins.
í frétt frá þessum aðilum
segir ma., að hugmyndin sé að
nökkru sótt til Noregs, en þar
var árið 1964 efnt til svipaðr-
ar samkeppni. Frumkvæðið
kom þar frá heilbrigðisyfir-
völdum, þar sem slík iðja þótti
til þess fallin að veita fólki á
eftirlaunaaldri nokkuð til að
hafa fyrir stafni og vera með
því viss liður í heilsugæslu.
Síðan var leitað samvinnu við
fræðimenn á sviði þjóðfræða,
sagnfræði, mannfræði o. s.
frv. til að gera spurningarnar
úr garði.
Hér kom frumkvæðið raun-
ar úr hinni áttinni, en hlaut
strax góðar undirtektir í ráðu
neytinu. Því er síst að leyna,
að áðurnefndar stofnanir
vænta sér nokkurs fengjar af
þessu athæfi að því er varðar
upplýsingar um daglegt líf
þeirra kynslóða, sem óðum
eru að hverfa af sjónarsvið-
inu. Á hinn bóginn virðist það
samdóma álit sálfræðinga og
öldrunarfræðinga, iað þvílík
verkefni gætu orðið mörgum
manni þörf og gagnleg tóm-
stundaiðja og lífsfylling.
Meiri þátttaka hér?
Ekki bárust nema um 1500
ritgerðir úr öllum Noregi, sem
svara mundi til 70—80 á Is-
landi miðað við höfðatölu.
Hinsvegar gera þeir sem fyrir
þessu standa sér vonir um
miklu meiri þátttöku hér „sak
ir hefðbundinnar ritgleði ís-
lendinga11. — Annars væri tal
ið um „bókaþjóð“ ekki annað
en mont, segja þeir. Tilgang-
urinn með spurningum í dreifi
ritinu er að beina skrifum
manna að tilteknum verkefn-
um, sem vitneskju skortir um,
í stað þess að menn skrifi
skipulagslaust um heima og
Framhald á bls. 6.