Norðurland - 18.10.1979, Qupperneq 5

niðurstaðan varð í reyndinni.
Sannleikurinn er sá að þegar
allt kemur inn í myndina,
krafan um að endurheimta
kaupmátt sólstöðusamning-
anna og þessi launajöfnunar-
krafa, að þá eru þetta mjög háar
kröfur hvað varðar lægstu laun.
Ég fagna auðvitað þessari sam-
þykkt og það er svo hlutverk
okkar sem sátum þingið að
kynna þessar tillögur og fylgja
þeim eftir. Það er erfitt verkefni
að fylgja þessum kröfum eftir
og ég tel að það þurfi að leggja
áherslu á það núna að búa
stéttina sem best undir þau átök
sem framundan eru. í þessu
sambandi vil ég að það komi
fram að ég endurflutti nokkrar
tillögur í sambandi við skipulag
kjarabaráttunnar. í fyrsta lagi
um fundaherferð til að gera
verkalýðsstéttina meðvitaða
um það sem framundan er og í
öðru lagi að V.M.S.Í. taki upp
náið samstarf við aðildarfélögin
og hvetji þau til að halda
vinnustaðafundi og fálagsfundi
til að tryggja að stefnan í
samningunum verði lýðræðis-
lega mörkuð og í þriðja lagi að
unnin verði skýrslugerð um
stöðu ýmissa láglauna hópa sem
skapi grundvöll að raunhæfu
áliti á almennri stöðu láglauna-
fólks.
Um kosningar vil ég segja það
að ég er þeirrar skoðunar að
verkalýðsflokkarnir eigi að
vinna saman. Hins vegar þýðir
ekkert að draga dul á það að
Karl Steinar er fulltrúi hægri
aflanna í Alþýðuflokknum og
tæki þeirra innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Baráttan stóð
því ekki gegn honum persónu-
lega heldur var verið að takast á
um pólitík Verkamannasam-
bandsins. Það var með það í
huga - sem ég studdi mótfram-
boðið gegn honum.
Um aðrar ályktanir þingsins
en kjaramálaályktunina er það
að segja að ályktunin frá
barnaársnefnd um dagvistunar-
mál og réttindi foreldra í
veikindum barna sinna. Nú og
svo var mikilvægt að fá sam-
þykkta ályktun varðandi Nato
og herinn og fordæmingu á
ofbeldi lögreglunnar í Sunda-
höfn.
ns.
ingunum og mér fannst á máli
þeirra sem þarna töluðu að þeir
gerðu ekki ráð fyrir að hægt
væri að ná fram öðru og meiru í
komandi samningagerð. Nú,
svo var rætt um að ekki mætti
skerða verðbæturnar á launin
en nú upp á síðkastið hefur
heldur hallast á þau réttindi.
Þetta finnst mér vera það sem
einkenndi þingið og um þetta
var raunar mikil samstaða.
Að þessu öllu slepptu þá var
eitt sem var til umræðu og ég tel
mjög mikilvægt en það er í
sambandi við þennan óskaplega
vinnutíma sem nú viðgengst,
sérstaklega í fiskvinnslunni.
Þarna verða samtök eins og
Verkamannasambandið að fara
að beita sér því að það ástand
sem nú ríkir í þessum efnum
nær ekki nokkurri átt. Það eru
auðvitað ýmsar ástæður fyrir
þessum óhemjulega vinnutíma,
ýmsar kjaralegar ástæður fyrir
fólkið sem stafa af lágu kaupi í
dagvinnu. Svo eru skipulags-
legar ástæður fyrir þessu líka en
ég hygg að mörgum hafi orðið
það ljóst eftir yfirvinnubannið
um árið að óhæflega langur
vinnutími bitnar á afköstunum
og að fram leiðni vex á
tímaeiningu með styttum vinnu
tímma.
Bjarnfríður Leósdóttir
Akranesi
Ég verð að segja það að fyrir
mér er þetta þing hneyksli frá
upphafi til enda. Hér hefur
formaður verkamannasam-
bandsins lagt allt í sölumar til
að tryggja Karl Steinar Guðna-
son í sessi sem varaformann.
Það kom í ljós strax í upphafi
þingsins að hverju stefndi þegar
tóninn var gefinn í vali forseta
þingsins. Þeir voru allir kratar.
Fundarstjórar og fundarritarar á þinginu.
ákvæði um vinnuvernd barna
og rétt foreldra til leyfis úr
vinnu vegna veikinda barna
sinna. Ennfremur er þar sam-
þykkt að vinna beri að því á
næstu sjö árum að hægt sé að
uppfylla allar óskir varðandi
dagvistun barna.
Það var líka mjög sætur sigur
að fá samþykkta tillögu um
andstöðu við herinn og Nato og
fordæmingu á því athæfi sem
lögreglan gerði sig seka um hér
á dögunum. Ég vil samt taka
fram að framkoma fundarstjóra
á því augnabliki sem tillagan
var borin upp var stórlega
vítaverð því að hann gerði
hreinlega tilraun til stinga henni
undir stól. Það verður erfiður
róður framundan því að við
göngum ekki að því gruflandi
að það verður erfitt að halda
laununum óskertum þegar
kratarnir eru teknir við stjórn-
velinum. Og þeir munu leiða
okkur inn í íhaldsstjórn og þá
vitum við hverju við megum
eiga von á.
Kristján Ásgeirsson Húsavík.
Það verður nú að segjast að það
einkenndi þetta þingið mikil
kratabragur og það er margt
sem maður var undrandi yfir
eins og t.d. það ofurkapp sem
Guðmundur J. Guðmundsson
formaður sambandsins lagði á
kjör Karls Steinars.
Ég er ánægður með kjara-
málaályktunina hún beinist að
því að rétta verulega hlut þeirra
sem lægri laun hafa og það
hlýtur að verða höfuðverkefnið
að berjast fyrir þeim málstað á
næstunni. Þeir atburðir sem
hafa orðið að undanförnu á
vettvangi þjóðmálanna gera
það hins vegar auðvitað að
verkum að það er hætt við að
róðurinn'yerði þungur á næst-
unni í kjarabaráttu verkafólks.
Ég vil annars segja það að
það var ánægjulegt að við
skyldum fá í gegn samþykktina
gegn hernum og Nato með
miklum meirihluta atkvæða
þrátt fyrir tilraunir fundarstjóra
til að stinga þeirri tillögu undir
stól.
Guðmundur Hallvarðsson úr
Verkamannafélaginu Dagsbrún
Reykjavík.
Eg vil fyrst segja það að und-
irbúningur fyrir þingið var
ákaflega illa afhendi leystur. Ég
álit að öll þinggögn eigi að liggja
fyrir með góðum fyrirvara svo
að mönnum gefist kostur á að
kynna sér þau fyrir þingið og
ræða þau í sínum félögum.
Þessu var ekki þannig varið
núna og þau gögn sem menn
fengu upp í hendurnar á þinginu
voru illa unnin. Sjálf kjara-
málaályktunin var ekki lögð
fram fyrr en á öðrum degi
þingsins og drögin sem þá komu
voru mjög loðin og það setti að
nokkru leyti mark sitt á þær
umræður sem á eftir fóru.
En um kjaramálaályktunina
eins og hún var samþykkt er það
að segja að þar er að finna einn
talsvert mikið stefnumarkandi
hlut og það er að verðbætur á
laun verði notaðar til launa-
jöfnunar, þannig að.krónutala
sem kemur í verðbætur verði
reiknaðar út frá miðlungslaun-
um. Það er rétt að undirstrika
það að þarna er um mjög mikla
launajöfnunarstefnu að ræða,
og þarna er verið að leiðrétta
viss mistök frá því á 33. þingi
A.S.Í. og eins úr kröfugerðinni
fyrir síðustu kjarasamninga þar
sem krónutalan var miðuð við
lægstu laun.
Eg er hins vegar hræddur um
að allir þingfulltrúar hafi ekki
gert sér fyllilega grein fyrir hver
Nú svo þegar kosningar standa
yfír þá stöðvar formaðurinn
þær til að halda áróðursræðu
fyrir Karl. Svona vinnubrögð
eru hneyksli ef ég skil það orð.
Ég er þeirrar skoðunar að við
eigum að starfa með verkalýðs-
armi Alþýðuflokksins og það er
því rétt að ég skýri hvers vegna
ég stóð að framboði gegn Karli
Steinari. í fyrsta lagi er hann
þingmaður krata og stóð sem
slíkur að stjórnarslitunum á
dögunum. í öðru lagi hefur
hann verið baráttumaður fyrir
hersetu á íslandi og það er ekki
að ófyrirsynju að hann hefur
verið kallaður fyrsti þingmaður
Bandaríkjahers á íslandi. í
þriðja lagi sýndi hann það þeg-
ar útflutningsbannið stóð yfir
hvert hald er í honum í harðri
baráttu þegar hann sveikst þar
algerlega undan merkjum. Við
reyndum að fá krata til að
benda á annan mann til fram-
boðs en þeir voru ófáanlegir til
þess og nutu í því formanns
Verkamannasambandsins. En
ég er þess fullviss að ef öllum
leikreglum hefði verið fylgt þá
væri Karl Steinar Guðnason
ekki varaformaður Verka-
mannasambands íslands. Ég
verð þó að segja að þegar öllu
var á botninn hvolft þá var sá
minnihluti sem myndaðist í
kosningunum ótrúlega stór
þegar haft er í huga að for-
maðurinn beitti öllu sínu afli
gegn honum. Um samþykktir
þingsins er það að segja að ég tel
mikið happaspor vera stigið
með kjaramálaályktuninni sem
samþykkt var þar sem mörkuð
var sú stefna að sama krónutala
skyldi koma ofan á öll laun
þegar verðbætur eru reiknaðar.
I öðru lagi vil ég vekja
sérstaka athygli á ályktun frá
barnaársnefnd A.S.Í. sem þing-
ið gerði að sinni en þar eru
NORÐURLAND - 5