Skólablaðið - 01.05.1952, Side 14

NÆTURREIÐ ÍSLENZKU ÞJÓÐARINNAR
Svellin duna; dunar undir
— Dauðra manna fylking líður —
í fölu skini flaka undir
— flokkur líður yfir grundir —
dauðinn bíður —
býður góðar stundir.
Napurt gerist nœturkulið
nötrar undan járnum þilja
mennskum allt er mönnum hulið
megin illra vœtta dulið;
vofur hyljast —
vofuljóð er þulið.
Dauðra manna svipir sveipa
seiðmagni um ferðamanninn
beiginn inn í brjóstið greypa
bleikum jóum dynlaust hleypa
steypa myrkri —
myrkri í sálu steypa.
Slögin hraðar, hraðar duna
hleypt er yfir glœra ísa
óttinn tendrar œgifuna
ákaft hófaslögin duna
svellin lýsa —
svellin undir duna.
Tvísýn verða á töfrabjörtum
tunglskinsnóttum manna rökin
váleg gerist veikum hjörtum
— veraldar þótt glysi skörtum —
bana vökin —
vök yfir hylnum svörtum.
(Birt í óleyfi höfundar)
14 SKÓLABLAÐIÐ