Skólablaðið - 01.12.1957, Page 6

- 38 -
HÚN KOM HÉR
VÖKULJÓÐ
Hugsanir mínar eru sem
oþekkir pottormar
sem aldrei geta hlýtt
þær flykkjast um þig
en ættu fyrir löngu
að vera komnar í háttinn
Orð hljómfögur orð
stór og glæst
fíngerð og feimin
voru mín dýrasta eign
Hve ég hlakkaði til að leiða þau fram
er hun kæmi
sem ætti þau öll
Hun kom her
og staldraði við
Frá þeirri stundu finn ég svo glöggt
að orð eru fánýt
þessi grásvörtu teikn
lífvana skuggar
Orð hljómfögur orð
TILVILJUN
Við hittumst á förnum vegi
fyrir tilviljun
Mér var einmitt hugsað til þín
í gærkveldi sagði ég
En þagði um öll hin kvöldin
m