Skólablaðið - 01.11.1960, Síða 9

41
Mín er Framtíðin
Hegir ólafur R. Grímsson stolt-
ur. Þegar þessi ungi piltur
tók viS forsetastörfum Fram-
tíQarinnar síGastliGiG vor, töldu
--------- margir, að hans biGu glæsileg-
ar FramtíGarhorfur. Fráfarandi stjórn
hafGi lítiG aGhafzt. Undir voriG hafQi
hún dritaG 10. 000, 00 kr. í Jazzklúbbinn,
sem ætlaGi aG kaupa plötur af helzta
listamanni og geníi skólans. Var höfuG-
snillingurinn í fjárþröng og vildi selja
nokkrar gamlar plötur. Jafnvel hafGi
hann í hyggju aO selja gömul föt af sér
einhverri stofnun skólans. En þaO er
nú önnur saga.
ólafur fór mjög geyst af staO.
Þegar í upphafi krafoist hann þess, aG
fá 9 - níu - kvöld í viku til umráOa í
félagsheimilinu Iþöku. SíOar lækkaOi
hann þó kröfuna niOur í 8 kvöld í viku.
Sýnir þaO sanngirni Ólafs. Ólafur lætur
sér ekki nægja málfundastarfsemi, held-
ur hefur hann stofnaO til framsagnar-
kennslu, og er ekki nema gott eitt um
þaO aG segja. Ao vísu þótti Listafélag-
inu gengiO á hlut sinn, og ákvaO leik-
listardeildin því aO beita sér fyrir fram-
sagnarnámskeiOi meO tilliti til leiklistar.
U mræOuklúbbar eru nýjung, sem ólafur
hefur ákveOiÖ aO beita sér fyrir. Hafa
listar meO hugsanlegum umræöuefnum
gengiO um. Voru flest þeirra vægast
sagt ekki beysin. Þó voru einstök góð
þar á milli. TalsverOur galli er, aO í
klúbbpnum er mönnum og konum raOaO
eftir bekkjum, en ekki latnir skipa sér
um eitthvert umræOuefni. AO vísu eru
þetta líka kynningarklúbbar, en "Fanden
gale mig", ég vil heldur kynnast manni,
vegna þess, aO hann hefur svipuO áhuga-
mál og ég ( þarf ekki að vera sömu
skoOunar ) en vegna þess, aO stafrófiö
hefur skipaO honum í 4. bekk D eOa 3.
bekk M. AO vísu hef ég ekki fariO í
menningarklúbb, en ég hef heyrt sögur
af 1. klúbb undir forystu jónasar Gúst-
avssonar og Hafgúu-bandalagsins. Var
þaO fremur fjöldasöngur, dans og sam-
kvæmisleikir en menningarleg umræOu-
og kynningarstarfsemi. Þó las forsetinn
sjálfur draugasögu. Heyrzt hefur, aO
Maríu-maríusöngur hafi truflaö list-
kynningu, sem fram fór niöri. Aö vísu
var ég ekki þarna sjálfur og get því
alls ekki lagt neinn dóm á starfsemi
klúbbanna, en ég get hér aðeins til gam-
ans þess, sem lygnir og ólygnir sögOu
mér.
Spilakvöld hafa veriO rekin á svipaö-
an hátt og fyrr, nema hvaO aösókn hefur
margfaldast.
Fjölmenni mikið hefur sótt hina tvo
málfundi, sem haldnir hafa veriO. Þo
vildi ég gera athugasemd um tilhögun
þessara funda. Mér finnst þaO ótækt, aO
legíó manna skuli stxga x pontu meO
skrifaOar ræOur. Slíkt verOur til þess,
að aöeins tveir eOa þrír af tuttugu ræOu-
mönnum svara því, sem aörir hafa haft
aO segja. Ef þessu fer svo fram, veröa
málfundir aOeins leiOinlegur upplestur
lélegra heimaritgerða, semallar eru
stolnar eOa tuggOar upp úr blööum.
Kjaftaskar þriOja bekkjar hafa sýnt, aO
viö þurfum alls ekki aO óttast, aö dauO-
ir punktar verOi á málfundum. Ágætir
ræOumenn eins og Svavar Gestsson,
Atli Magnússon, LÚOvík Karlsson og
Hrafn Magnússon ( ég vona, aO ég fari
rétt meO nöfnin ), eiga alls ekki aO
leggja sig niöur við aö tína lambaspörö
stjornmálamanna og annarra ámóta
spekinga, heldur eiga þeir, sem og allir
ræOumenn, aO gera sjálfstæOar athuga-