Ísfirðingur - 15.12.1957, Blaðsíða 7

ISFIRÐINGUR
7
i
út fyrir mig stefnu til hæstarétt-
ar, á þá, sem hér í landi höfðu
dæmt mál mitt. Auk þess móttók
ég hjá ofursta Skjönfeld bréf á
þýzku, sem ég skildi ekki, og hélt
að væri fullkomin lausn frá her-
þjónustu. Kom ég svo hingað til
lands með allt þetta árið 1686 og
hitti þá konurýjuna og veslings
bömin í hörmulegri eymd, fátækt
og vesaldómi. Þau fátæklegu efni,
sem við áttum áður en ég var tek-
inn og settur í fangelsi höfðu
henni eyðst og tvístrast vegna
vangetu hennar til að sjá fyrir sér
og börnunum.
Frá höfninni í Grundarfirði
vestra (þar sem ég kom fyrst til
landsins) varð ég að fara fótgang-
andi til Akraness, um 16 mílur,
heim í mín aumu híbýli. Guð einn
veit, hve harmþrunginn ég varð,
er ég sá eymd konu minnar og
barna, er hún hafði mátt búa við
áður greindan tíma. Engu að síð-
ur mætti ég á Alþingi í þeim til-
gangi að kunngera verndarbréf
míns allra-náðugasta konungs og
hæstaréttarstefnu. Þegar ég hitti
að máli Heidemann (sem var þá
hér landfógeti og áður fyrr hafði
haldið mér í fangelsi á Bessastöð-
um) sýndi ég honum bæði kon-
ungsbréfin, stefnuna og þýzka
bréfið. Hvað hann talaði við mig
þá, get ég ekki sannað, því þeir,
sem hlýddu á samtal okkar, eru
nú látnir, að Jóni Hannessyni ein-
um undanteknum, bróðursyni Sig-
urðar Björnssonar, sem nú vill
ekkert um þetta bera, og segist
ekkert um það muna. En hvernig
sem það samtal var, þá er hitt víst,
að ég í minni vanþekkingu (sem
ég nú fyrst skil), treysti á það, að
vald Heidemanns væri svo mikið,
og þar sem búið var að birta kon-
ungsbréfin í lögréttu og ég hafði
þar við hann talað, eins og þing-
bókin sýnir, að ég þá mætti búa
áfram í landinu frjáls og óáreitt-
ur. Ég fór því heim aftur og
gladdist yfir því, að mega nú í ró
og næði hjálpa konu minni og
börnum. Tók nú að fyrnast yfir
mínar fyrri raunir, hrakninga og
eymd, sem ég varð að þola saklaus,
eftir beztu samvizku. Og þó hefi
ég, eftir þennan tíma, ekki haft
meiri ástæðu til að gleðjast, en
svo, að ég hefi í sveita míns and-
lits með erfiði mínu orðið að sjá
farborða háaldraðri móður minni,
heilsulausum syni, sem auk þess
var geðbilaður, holdsveikri dóttur,
holdsveikri systur, og ennfremur
holdsveikum kvenmanni, skyld-
menni mínu, eins og góðir menn
geta vottað og staðfest. Ég er nú
sextugur maður, þegar þetta gamla
og hættulega mál, 1 ár aftur kem-
ur fyrir dómstólana, undir yður,
herra erindreki, sem fyrirskipar
mér, að halda áfram aðalmálinu
hið allra fyrsta. Vildi ég gjarna
geta hlýtt dóminum í öllu, en bæði
yður, velborni hérra ritari og öðr-
um góðum mönnum er kunnugt,
að ég er þess ekki megnugur. Til
þess vantar mig hvorttveggja, vit
og efni. Þessvegna bið ég yður,
velæruverðugu herrar, með tárum
og gráti, að þér með bænarskjali
skýrið mínum náðuga konungi frá
eymd minni, og beiðist þess, að
mál mitt megi enn koma fyrir
rétt, eins og hans konunglega há-
tign, Kristján konungur fimmti,
sællar minningar, hefur fyrirskip-
að. Verði ég af hans konunglegu
hátign, þessarar náðar aðnjótandi,
(sem ég vona að guð veiti mér),
þá er ég samt þess ómegnugur að
reka mál mitt, því ég hefi hvorki
fyrr né síðar fengið í mínar hend-
ur, bréf eða dóma, sem í því gengu,
hvorki héraðsdóm sýslumanns
Guðmundar sál. Jónssonar, né dóm
þann, er Sigurður Björnsson
dæmdi í Kjalardal og heldur ekki
lögþingsdóm hans, sem sagt er,
að hafi dæmt af mér líf, frið og
frelsi. Allir eru þessir dómar í
höndum andstæðinga minna, og er
ekki að vænta, að ég, aumur og
varnarlaus maður, geti fengið hjá
þeim dóma þessa, nema guð láti
hjarta Konungs hrærast til með-
aumkunar með mér, og hans há-
tign fyrirskipaði þeim að gefa í
mínar hendur endurrit dómanna.
Og enn bið ég yður, veleðla herra
erindreki, að gleyma ekki þessu
atriði í bænarskjali mínu, er þér
gjörið mín vegna. Auk alls þess
andstreymis, sem ég hefi áður get-
ið og þess ótta, sem ég ber vegna
þeirra samtaka, sem áttu sér stað
í lögréttu 1686, magnast nú enn
mín þyngsta raun, þar sem mér
er sagt, að bréf þýzka hershöfð-
ingjans Skjönfelds, (sem ég ekki
skil, eins og áður segir), sé orlof
úr herþjónustu um stundar sakir
en ekki algjör lausn, eins og ég
hafði haldið. Þetta bréf er nú í
höndum þess eðla herra Odds Sig-
urðssonar vara-lögmanns, og hafði
ég ekki vit á að leggja það fyrir
yður herra erindrekar, þegar þið
í síðastliðnum júní hélduð rétt og
hlýdduð á mál mitt. En ef nú reyn-
ist svo, að þetta þýzka bréf sé að-
eins leyfi um stndarsakir, en ekki
(sem ég hélt), fullkomin lausn úr
hernum, þá er hættan og ógæfan
enn meiri, að ég skyldi ekki skilja
það. Vil ég því í herrans nafni,
með gleði, þola allt, sem hans kon-
unglega hátign fyrirskipar, að
fram við mig komi, fyrir að mæta
ekki undir fánanum, en ég bið
hans allranáðugustu hátign, með
konunglegri náð og miskunnsemi,
líti á það, að ég skildi ekki bréfið
og skil það ekki enn, nema hvað
mér hefur sagt verið um efni þess.
Herra varalögmaður Oddur sagði
mér aldrei eða skýrði fyrir mér
efni bréfsins. Ég bíð því í nafni
frelsara míns Jesú Krists, úrskurð-
ar míns allra-náðugasta konungs, í
þessu háskalega máli mínu. En yð-
Framhald á 14. síðu.
*
jj § 1FII )BHI)> IIM ttJ IH! HM IP
óskar öllum Isfirðingum, viðskiptavinum
og starfsfólki til lands og sjávar,
gleðilegra jóla
og hamingjuríks komandi árs.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Verzlun Helgu Ebenezersdóttur.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Hressingarskálinn.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Verzlun Matth. Sveinssonar.
Rakarastofa Árna Matthíassonar.
SJÚKRASAMLAG ISAFJARÐAR
óskar öllum meðlimum sinum gleðilegra jóla
og farsældar og heilbrigði á komandi ári.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Netagerð Vestfjarða h.f.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Verzlun Jónasar Magnússonar.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Gamla bakaríið.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Valbjörk h.f., lsafirði.
1