Ísfirðingur - 15.12.1957, Qupperneq 9

ISFIRÐINGUR
9
NOREGSFERÐ
Framhald af 5. síðu.
| MABSELLIUS BERNHARÐSSON
| Skipasmíðastöð h.f. |
| Skipabraut. |
Verzlun Jóns A. Þórólíssonar.
| óskar starfsfólki sínu og viðskiptavinum |
| gleðilegra jóla og gæfuríks nýárs.
= lilllllllllllllllllllllllllllllllll|||||||lllllll|||||||||||||||(||{||i||||||||||||||||M|||||||||||||||||||||'||||||||||||||l||||||||||||||||||||||||||||i S
| GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á liðandi ári. 1
| Neisti h.f. |
| Skóverzlun Leós Eyjólfssonar.
= l!IIIIIIIIIIIIIIIII|Ílll!lll!llll!lll!||||||||ll!l|ll|ll|ll|l||||||||||||||!l|||lll||||!||||l|!||||||||l|||l||l||||||||l||l||||||!|||||||||||ll|l!|!lll||l -
| GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári. |
| Verzlun Böðvars Sveinbjarnarsonar. |
«■
= llllilllllllllllllllllllllllllll|||||||||||IIII|||||||||||||||||||||||||||||||,|||||||||||||||||||||,||,||||,|||,|||||||||||||||||||||||||||||||||||||l||l 5
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári.
Rafveita Isafjarðar. =
~ m
Slillllllllllllllllillll|ll||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||i|||||iai||||||||||||||||||||||||i|||||||||||||||||||||||l|l =
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
| Þökkum viðskipti á líðandi ári. |
| Olíusamlag útvegsmanna.
Sjóvátryggingarfélag íslands h.f. |
| Verzlun Rögnvaldar Jónssonar. §
= 1111111111,lllllilllllllllllll,lllllil>llll,|||||||||||||||||illl|||||||||||||||||i|||||||i|||||l||||||||||l|il|||||||||||l||Í|||i|||||!,||||||||||lllllli |
| Óskum starfsfólki og viðskiptavinum
| gleðilegra jóla og farsældar á nýja árinu,
með þakklæti fyrir líðandi ár. =
Hraðfrystihúsið Norðurtangi h.f. §
~llllllllllllllllllllllllllllllllll!llll!lllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllli:illlllll -
GLEÐILEG JÖL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á líðandi ári. =
| Bíó Alþýðuhússins. 1
= !lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllill||||||||||||||||||||||||||||||||l|||||||||||||||||||||||i|||||||||||||||||||||,11111,11111111,llllllll -
| GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT AR!
Þökkum viðskipti á Iíðandi ári. §
= Prentstofan ísrún h.f. |
'iiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiaiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiri
samleik aftur á móti ábótavant.
Eftir leikinn drukkum við svo
kaffi með norsku leikmönnunum,
en að því loknu var farið beint í
háttinn, því að næsti leikur átti
að fara fram strax daginn eftir
upp í Rjúkan, sem er í Þelamörk,
einu fegursta héraðinu í Noregi.
Lagt var af stað til Rjúkan kl.
10 á miðvikudagsmorguninn í
stórum og þægilegum rútubíl. Með
í förinni voru auk okkar ísfirð-
inganna þeir Aafoss og Sanne,
form. og varaform. K.R.T.T., og
Ole, þjálfari Tönsbergliðsins,
ásamt eiginkonum sínum. Ara
hafði einnig verið boðið með, en
því miður gat hann ekki komið
því við, vegna vinnu sinnar. Ekið
var fremur hægt, svo að við gæt-
um notið hins fagra útsýnis sem
bezt. Á leiðinni var komið við í
Kongsberg, fæðingarbæ hinna
frægu Ruud-bræðra, sem allir
skíðamenn kannast við. Stönzuðum
við þar í klukkutíma og skoðuð-
um bæinn. Miðdegisverð snæddum
við síðan í „Resturant Utsikten“,
sem stendur á mjög fallegum stað
við vatn sem heitir Tinnsjö. Það
var ekki fyrr en kl. 5 að við kom-
um á áfangastaðinn, og mátti það
ekki mikið seinna vera, þar sem
leikurinn átti að fara fram kl. 6.
Mótherjar okkar í þessum leik
Rjúkan Idrettslag, voru ekki eins
sterkir og landar þeirra í Töns-
berg, svo að við töldum okkur hafa
þó nokkra von um sigur. Ekki bár-
um við samt gæfu til þess, því að
við töpuðum með 4 gegn 3, eftir
frekar lélegan leik, einkum af
hálfu okkar manna. Liðið var nú
ekki svipur hjá sjón við það sem
það hafði verið í Tönsberg daginn
bauð hann honum góðan dag
óvenjulega innilega. Svo spurði
hann.
— Heldurðu að þú getir borgað
skattinn?
— Ég má til með það, sagði
pabbi og brosti. Hann var hress
eftir nærandi nætursvefn.
— Það er gott, sagði Pétur litli
alvarlega, og bar ört á. Mikið er
gott að geta borgað svona mikinn
skatt.
— Hvað áttu við, sagði pabbi og
horfði undrandi á drenginn.
— Ég þarf enga jólagjöf, sagði
drengurinn. Það er miklu meira
gaman að þú getir borgað skatt-
inn. Það er svo mikið gott gert
fyrir skattana. — Það væri hræði-
legt að lifa ef skattarnir væru ekki.
Nú horfði pabbi undrandi á
drenginn sinn. Honum varð orð-
fall. En þá bætti Pétur litli við.
— Bezta jólagjöfin, pabbi minn,
er að geta borgað skatt.
áður. Enda var þreyta augsýnilega
farin að gera vart við sig hjá
strákunum. og er það ekki að furða
eftir öll þessi ferðalög, og svo að
keppa tvo leiki með tæpu sólar-
hrings millibili. Ég held að ekki
sé of mikið sagt, að undir vana-
legum kringumstæðum hefðum við
átt að vinna þennan leik með a. m.
k. tveggja marka.mun. En það fór
sem fór. Mörk okkar skoruðu þeir
Erling, Hreiðar og Bjössi Charles,
sitt markið hver.
Að leiknum loknum skýrði
Aafoss okkur frá því, að við ætt-
um að snæða kvöldverð á Gvepse-
borg Resturant, en hann stendur
efst á þverhnýptu fjalli, sem gnæf-
ir yfir bæinn, í rúmlega 1000 m.
hæð. Spurðum við þá, hvort við
ættum að labba alla leiðina upp.
Nei, ekki aldeilis, við áttum að
fara í tövebane. Hvað er nú það?
Jú, það er lyfta, sem fer á vírum
rúmlega 500 metra næstum beint
upp í loftið. Þetta fannst okkur
nú heldur glæfralegt farartæki, og
var það með hálfum huga að við
hættum okkur upp í lyftuna. Ferð-
in upp gekk þó ágætlega og óneit-
anlega var þetta okkur mjög ný-
stárlegt, því að enginn okkar hafði
farið í slíkt ferðalag áður. Ekk-
ert var okkur þo um að hugsa til
niðurferðarinnar morguninn eftir,
en okkur var sem sagt ætlað að
gista þarna uppi um nóttina.
Hótelið var lítið, en ákaflega vina-
legt og vorum við einu gestirnir.
Eftir kvöldmatinn hélt Aafoss
stutta en snjalla ræðu, þar sem
hann gat þess meðal annars, að
hér skyldum við vera eins og
heima hjá okkur og að okkur væri
meira að segja heimilt að mölva
hér allt og bramla, ef við aðeins
borguðum það sem við brytum.
Ekki tókum við nú upp á því að
brjóta neitt, en við áttum þarna
dásamlega kvöldstund með hinum
norsku vinum okkar.
Morguninn eftir var svo farið
niður með lyftunni og haldið áleið-
is til Tönsberg og komið þangað
kl. 7 um kvöldið, og vorum við þá
búnir að fara hringferð um eitt
mesta „turistahérað" Noregs,
Þelamörk.
Næsta dag, föstudag, notuðum
við til þess að skoða okkur nánar
um í Tönsberg, en til þess höfðum
við haft heldur lítinn tíma til
þessa. Um kvöldið hélt Norræna-
félagið okkur svo kveðjuhóf og
var boðið þangað þeim Islending-
um, sem búsettir eru í Tönsberg
og næsta nágrenni. Voru þeir sex
að Ara meðtöldum, og þótt ein-
kennilegt sé, þá hafði hann aldrei
hitt neinn þeirra áður. Þama var
og borgarstjóri Tönsberg og margt
annað gesta. Var þetta í alla staði
hið ánægjulegasta hóf.
Morguninn eftir héldum við svo
til Osló og dvöldum þar fram á
hádegi á mánudag, en þá flugum
við til Danmerkur og vorum þar
í hálfan mánuð, en það er nú önn-
ur saga.