Monitor - 05.08.2010, Blaðsíða 9

K
A
R
L
B
E
R
N
D
S
E
N
Já Karl Berndsen kann að hafa komið við kauninn
á þér einhvern tímann, en þannig er það oft með
fólk sem liggur ekki á skoðunum sínum. En Karl er
alls enginn hrotti. Hann hefur starfað um árabil við
að farða og greiða ofurfyrirsætum um allan heim,
en hefur í 14 ár haft bækistöðvar í London.
Byrjum á byrjuninni. Hvar ólst þú upp?
Á Skagaströnd. Ég byrjaði ferilinn sem yfirkokkur
í Kántrýbæ. Ég fór í hótel- og veitingaskólann og
tók sjókokkinn og ætlaði bara að halda mig á
Skagaströnd. Faðir minn var vélvirki, blessaður,
og hann vildi að ég færi að læra það en það
var nú sennilega það allra síðasta sem mig
langaði til að læra. En okkur kom saman
um það að sjókokkurinn gæti verið nokkuð
góður fyrir mig. Síðan fór ég einn túr á togara
sem gekk nú frekar brösuglega, en það var
svo sem allt í lagi, mér leiddist bara alveg
agalega. Þá fór ég að kokka í Kántrýbæ og
var þar í einhvern tíma. Eftir það flutti ég frá
Skagaströnd og fór að læra hárgreiðslu.
Hvað sagði sá gamli við því?
Mjög góð spurning (hlær). Hann var
náttúrulega vélvirki og bróðir minn líka, en
ég var ekki alveg eftir uppskriftinni. En eftir
að ég fór að koma heim á mánaðarfresti og
var að taka vikulaunin hans á einni helgi
fyrir að klippa 40-50 manns í kjallaranum
sagði hann: „Ég kem aldrei til með að segja
neitt. Þú bara gerir það sem þú vilt gera“.
Síðan var bara staðið við bakið á mér það sem
eftir var. Við það varð metnaðurinn miklu
meiri og mér fannst ég verða að standa mig
miklu betur en allir aðrir. Ekki vegna þrýstings
frá öðrum, heldur fannst mér sjálfum ég
verða að standa mig betur en aðrir. Ég ætlaði
mér stóra hluti. Ég byrjaði með 48 stelpum í
hárgreiðsludeildinni, því strákarnir fóru allir í
rakarann, og ég varð auðvitað að verða betri en
þær allar, og að sjálfsögðu varð ég það.
Þú hefur mikið sjálfstraust og hælir sjálfum þér
óspart. Ertu að grínast?
Er ég svona ógeðslega montinn? (hlær) Fyrir
mér er þetta hæðni. Nú stama ég og kem
stundum ekki upp einu orði og mér finnst það
hrikalega fyndið. Þú getur verið í þeirri aðstöðu
að koma inn í herbergi og getur ekki sagt orð. Ert
bara eins og illa skapaður andskotinn og þér líður
þannig og verður að setja upp front sem aðstoðar
þig við að sigla á móti hverju sem er. En jú, þetta er
sannarlega hæðni. En ef þú hefur ekki trú á sjálfum
þér þá hefur það enginn.
Er þetta eitthvað sem þú hefur lært á
fullorðinsárum eða hefurðu alltaf haft þetta
sjálfstraust?
Guð minn góður, ég gekk meðfram veggjum.
Talandinn hefur staðið rosalega í vegi fyrir mér
allsstaðar. Ef ég er stressaður eða næ ekki að hvílast
þá kem ég ekki upp orði. Ég er mjög beinskeyttur
og segi bara það sem mér finnst. Ég vil frekar vera
dæmdur fyrir að hafa skoðun á hlutunum heldur
en að vera eitthvað „wimp“ úti í horni sem er
sammála öllu og um leið og viðkomandi snýr sér
við að drulla þá yfir hann. Ég vil frekar bara segja
þér það beint út. „If I don’t like you I don’t like you“.
Nú voru ummæli þín um Heru og Eurovision-
farana til dæmis ansi umdeild.
Ég sagði það strax að mér fyndist hún frábær
söngkona en það eina sem ég kommentaði á var
að ég hefði sjálfur lagt örlítið meira á mig. Þetta
er sjónvarp og þessi keppni byggist á kynþokka
frá A til Z. Það er ekki nóg að hafa röddina, í dag
verðurðu að hafa allt heildarlúkkið. Það var það
eina sem ég sagði. Ég hefði lagt það á mig að missa
nokkur aukakíló ef ég væri að fara að standa fyrir
framan milljónir manna.
Listamaðurinn Snorri Ásmunds gabbaði fólk upp
úr skónum þann 1. apríl þegar hann auglýsti
svokallað „beauty camp“ í þínu nafni og fullt af
fólki rauk til og reyndi að skrá sig. Hvernig tókst
þú uppátækinu?
Hann náði mér. Algjörlega. Það tók mig langan
tíma að fatta þetta. Ég horfði á myndina og hugsaði
strax að ég hefði séð sjálfan mig í þessari pósu. Mér
fannst þetta mjög fyndið. Nema maðurinn ætlaði
náttúrulega að halda áfram með djókið og gera út
á þetta og þá fannst mér þetta ekkert sérstaklega
fyndið (hlær). Svo sá ég hann einhvers staðar niðrí
bæ og hugsaði hvort þetta væri ég, en það gat að
sjálfsögðu ekki verið.
Þú varst í framboði fyrir Besta flokkinn. Segðu
okkur aðeins frá því.
Jújú, ég var í heiðurssætinu þar og sit núna sem
varamaður í Mannréttindaráði og mér finnst mjög
mikill heiður í því. Ég hélt reyndar að þetta væri
djók fram á seinustu stundu. En ég hef trú á þessu
fólki. Eftir kosningar var öllum hóað saman á
leynifund og þar varð ég mjög „impressed“. Óttarr
Proppé gekk á milli borða þar sem fólk var að ræða
hugmyndir sínar og spurði alla hvernig þeir ætluðu
að hafa efni á hinu og þessu og sagði fólki að það
þyrfti að hafa það á hreinu hvernig það ætlaði að
fjármagna hugmyndir sínar. Þannig reka menn
fyrirtækið sitt og ég hugsaði sem svo að þetta gæti
ekki orðið verra en það var. Ég hugsaði líka um að
Óttarri veitti nú ekki af smá make-overi en eftir að
ég sá hvernig hann var þá fannst mér hann mega
líta út hvernig sem hann vildi því hann er með
heilann í lagi.
Fjórða serían af Nýtt útlit er í bígerð og þátturinn
hefur fengið góðar viðtökur, er það ekki?
Hann hefur fengið mjög góðar viðtökur og gott
áhorf. Mig hefði aldrei grunað að ég ætti eftir að
verða umsjónarmaður í sjónvarpsþætti. En ég
finn fyrir þessari miklu ábyrgð sem ég ber og þess
vegna verð ég að vera heiðarlegur. Ég segi ekki að
eitthvað krem sé gott bara út af því að einhver vill
borga mér fyrir það. Ég er betur settur ef ég segi að
kremið sé vont ef það er vont, og þannig veit fólk
líka að ég er ekki að ljúga.
Þú hefur verið búsettur lengi erlendis og unnið
með ótrúlegasta fólki.
Já, ég hef búið í London í 14 ár. Ég bjó áður í
Los Angeles og hef búið í Berlín og Brussel, en
mest verið í London. Þetta er búið að vera ótrúleg
lífsreynsla en ég var eiginlega kominn með nóg.
Þetta var gott veganesti og fólk segir oft um menn:
„Þessi hefur ekki migið í saltan sjó“. En ég hef migið
og skitið í saltan sjó þannig að ég tel mig hafa
ástæðu til þess að hafa skoðanir á hlutunum, meira
en margur annar. En að eldast í þessu er ekki hægt.
Ég fór út á hárréttum tímapunkti. Þegar stílistinn
og allt liðið í krúinu er orðið miklu yngra en þú þá
er kominn tími til að hætta. Það sagði maður við
mig einu sinni: „The lines in your forehead tell me
a different story“ þegar ég var að reyna að ljúga
því að honum ég væri yngri en ég var. En þá er það
kannski bara spurning um bótoxið (hlær).
Myndir þú fara í bótox?
Alveg hiklaust. Ef ég væri með ónýta mjöðm þá
myndi ég ekki nenna að draga á eftir mér helvítis
löppina. Ég myndi láta laga það ef ég gæti. Ef
þetta er spurning um hrukkur á enninu á mér þá
finnst mér þetta sjálfsagt mál. Þetta er rosalegt
feimnismál. Fyrst þverneita allir því að þeir hafi
áhuga á að láta laga sig. En auðvitað höfum við
öll áhuga á því að líta vel út. Ef þú getur aftrað því
að þú verðir gamalt hrukkudýr fyrir aldur fram þá
held ég að þú ættir að gera það.
Texti: Haukur Viðar Alfreðsson haukurv@monitor.is
Myndir: Ernir Eyjólfsson ernir@mbl.is
9FIMMTUDAGUR 5. ÁGÚST 2010 Monitor
Orðið „tískulögga“ var fundið upp fyrir mann eins
og Karl Berndsen. Hann undirbýr nú fjórðu seríuna
af sjónvarpsþáttaröð sinni Nýtt útlit og opnaði
nýlega hárgreiðslu- og förðunarstúdíóið Beauty Bar
í Höfðatúninu. Og Karl má vart opna munninn án
þess að einhver fari í fýlu.
Á 60 SEKÚNDUM
Uppáhaldsmatur?
Saltað hrossakjöt. Ég fæ innspýtingu af karlhormónum
þegar ég borða það og mér veitir ekki af því öðru hvoru.
Uppáhaldskvikmynd?
Þá fer það alveg í þveröfuga átt.
Það er Breakfast at Tiffany’s með
Audrey Hepburn.
Best klæddi karlmaður Íslands?
Ég held að það sé bara Villi Vill,
lögfræðingur. Hann er alltaf spikk
og span.
Best klædda konan?
Ég get ekki svarað þessu. Þær eru svo margar sem
eru í uppáhaldi. Ég elska allar konur sem flassa
kvenleika sínum.
Hvaða persónu úr
mannkynssögunni myndirðu vilja
fá þér kaffibolla með?
Bill Clinton. Hiklaust sko. Ég gæti
nú alveg hugsað mér meira en
kaffibolla með honum. Kvöldverður
væri málið.
Hverja er skemmtilegast að hafa í stólnum?
Það er skemmtilegast á stóru sýningunum í París þegar
maður fær allar fallegustu konur heims fyrir framan
sig. Allt saman ofsalega hressar píur. Ég get ekki valið
einhverja eina.
En hver er erfiðust?
Keisha í Sugababes. Erfiðust að díla við og erfiðast að
fullnægja.
í saltan sjó
og skitið
Ég hef migið