Skólablaðið - 01.04.1961, Síða 12

148 -
t. d. The Vision of Judgement.
Shelley, vopnabroðir Byrons og vin-
ur, var einnig mikil hneykslunarhella
samtímans. Hann var mikill málsnilling-
ur, og Ijóð hans vönduð. Hann samdi
ástaljóð, þó nokkuð, mikið beri á nátturu-
dýrkun og lýriskri heimspeki.
Her skal haft Ijóðið :
Music, when soft voices die
Music, when soft voices die,
Vibrates in the memory -
Odors, when sweet violets sicken
Leave within the sense they quicken.
Eose leaves, when the rose is dead,
Are heaped'for the beloved^s bead;
And so thy thoughts, when thou art gone
Love its self shall slumber on.
A thing of Beauty is a joy forever
Xts loveliness increases.it can never
Pass into nothingness, but still will keep
A bower quiet for us, and a sleep
Full of sweet dreams, and health and
quiet breathing.
Svo kvað Keats, skáldið sem aðeins
gat byrjað starfsferil sinn. Hann dó hálf-
fertugur, og let þá eftir sig töluvert
Ijóða, mjög misjafnra. Sum Ijóð hans,
eins og ofanprentað upphaf Endymiori
er með því bezta, sem ort hefur verið á
ensku. En hann náði aldrei festu full-
orðinsára, og það sést gerla á Ijóðum
hans. Þau eru fögur og hrífandi, mörg
grípa lesandann, og mikið er um gull-
korn, sem hann les aftur og aftur.
Mer finnst Keats of formfastur, en samt
beztur þeirra, er hér hefur verið minnst
á.
Reykjavík, 21. marz 1961.
Örn Ólafsson.
BERSERKJA-EDDA, frh. af bls. 140.
Reiður var þá Vigfus
er vaknaði,
og sinnar bókar
saknaði.
Bort nam að lemja
bönd nam að slíta,
Gáði garpur sá
í grammans tösku.
Solon sterki er þar sægarpur mestur
og skáld gott. Hann á lagnarskútu og fór í
síldfiski og veiddi margt sílda og eina
konu væna yfirlitum. Á siglingu fyrir Vest-
fjörðum kom á hann rok og jók þá mjög
sjóina. Sólon kvað :
Net sín leggja lagarseggir,
löðurdreggjum feykir hregg,
hvína og gneggja granir veggir
gnoðin heggur ægis skegg.
Margt fleira er þar berserkja, en þeir
verða eigi hér taldir, slíkt er ágæti þeirra.
En það ætla menn, að engir standi þeim
framar að öllum íþróttum og drengskap.
Gauti.
FÁEIN ORÐ ,...., frh. af bls. 145.
byggður, að hann þoli ekki einföldustu í-
þróttaæfingar til þess að byrja með.
Óteljandi margir eru þeir, sem hafa byggt
upp veikbyggðan og veiklaðan líkama með
íþróttaæfingum og fengið góða heilsu í
staðinn. En þeir eru líka margir, sem
hafa eyðilagt heilsu sína með hreyfingar-
leysi og óhollu líferni. Auðveldara er að
glata heilsunni en að fá hana aftur. Eng-
inn skilur, hve hun er dýrmæt.fyrr en hann
hefur reynt það sjálfur, hvílík kvöl það er
að liggja eða staulast um, máttvana og
veikburða. Þetta skyldu menn athuga,
þótt þeir nenni ekki nú eða þykist vera
of ,,fínir,, til íþróttaiðkana.
Sífellt eru menn að deyja nu á miðjum
aldri úr hjartasjúkdómum. Hvar eru þessi
dauðsföll algengust? Er það meðal manna,
sem strita allt lífið í gegn með mikilli
hreyfingu? Nei, það er meðal manna, sem
sitja í stól daginn út og daginn inn við störf,
sem lítillar hreyfingar krefjast. Vonandi
hafa menn næga heilbrigða dómgreind til
þess að draga réttar ályktanir af þessu.
Nú þurfa menn yfirleitt lítið að hreyfa
sig^við vinnu. Störfm færast æ meir yfir
á vélar^ sem maðurinn stjórnar með þvíað
styðja a takka og án þess að hreyfa^ sig að
raði. Vegna þessa hreyfingar- og áreynslu-
leysis eykst stöðugt mikilvægi íþrótta, og
hver veit nema B. G. og hans líkar eigi eft-
ir að komast á heilbrigðari skoðun varð-
andi íþróttir.
"Taktu ekki níðróginn nærri þér.
Það næteta gömul er saga,
að lakasti gróðurinn ekki það er,
sem ormarnir helzt vilja na ga. "
Me8 þessari stöku Hannesar Hafsteins
vildí ég mega Ijúka orðum mínurn.
Pá.ll Eiríksson.