Skólablaðið - 01.02.1989, Qupperneq 17

Magnús Þorbergsson, helzti forvígismaður að að-
ild Menntaskólans að „Kvikmyndaklúbbi lslands“
j^íeðal stofnenda svo kallaðs „Kvikmyndaklúbbs ís-
jands,, er Listafélag Menntaskólans í Reykjavík, og
Par með allir innritaðir nemendur skólans, hvort sem
Peim líkar betur er ver. Eftir að klúbburinn var stofn-
aður hafa aðstandendur hans farið mikinn í fjölmiðlum
a veggjum framhaldsskólanna. Þeir voru samt það
hogværir áður en hlaupið var með stofnun klúbbsins
i fjölmiðla, að Þórir Auðólfsson, inspector scholæ, og
'lúmur Jón Björnsson 6.X, sem ma á sæti í kvikmynda-
deild Listafélagsins fréttu fyrst um hana í fjölmiðlum.
Nýustu fréttir af klúbbnum eru þær að honum hefur
Pegar verið úthlutað hálfri milljón króna af almannafé
hl starfsemi sinnar. Ber að fagna því, enda sízt of mik-
jð af sjóðum og klúbbum í landinu til að auka alt of
ietta skattbyrði almennings.
Á kosningafundi fyrir vorkosningar í ár spurði Orri
Hauksson 4.Z., frambjóðandi til embættis forseta
,,Framtíðarinnar“, mótframbjóðanda sinn, hinn góð-
kunna Kristin Tryggva Þorleifsson, hvort hann „vildi
nokkuð ná kjöri“. Þá þegar hafði Kristinn veggfóðrað
skólann með auglýsingum og ritað heillrar blaðsíðu
grein í kosningablað er gefið var út. Ef frá eru skildar
5 línur í sama blaði hafði Orri ekkert gert til að ná
kjöri. Fyrirspurn Orra var þó ekkert eindæmi, enda
töldu flestir vítaverða ,,léttúð“ fólgna í því að maður
sem ekki hafði tekið þátt í „Morfís“ keppni teldi sig
hæfan til að stýra málfundafélagi.
„Félagseigendafélagið“ er einnig sagt hafa óttast svo
mjög að margir einstaklingar myndu ekki greiða at-
kvæði á „tilhlíðilega ábyrgan“ hátt að á kjörseðli var
kjósendum sagt að „kjósa þann einstakling er þú telur
hæfastan“ Vitaskuld er ekkert út á það að setja að
menn greiði þeim atkvæði er þeir telja hæfastan. Hins
vegar er frekar óvenjulegt að slíkar leiðbeiningar" séu
settar á kjörseðla.
.....(óstaðfest) Yfirlýsing.
Eg, Halldór Stefánsson, oft kallaður „Narfi“, óska hér
með eftir því að vera kallaður Halldór. í góðra vina
hópi, Dóri.
Heyrzt hefur að Quid Novi? verði óvenju dauft í þessu
blaði. Lítið verði um heiðarlegar kjaftasögur en þeim
meira verði um lúalegar og með öllu ófyndnar árásir
á embættismenn nemenda
Áhugamenn um forna ljóðlist í Menntaskólanum hafa
nú um nokkurt skeið örvænt um hvað taki við er Bald-
ur útskrifast. Er nú séð fyrir endann á þeim áhyggjum,
því fundizt hefur nýtt prósaskáld í þriðja bekk. Dag
einn, eftir hádegi, í vetur, var eftirfaranmdi snilldar-
verk hengt upp í F-stofu:
Að næturlægi við götuna
fer Nonni næs af stað
stígur beint upp í löduna
og rennir henni í hlað.
I þessu ljóði gefur að líta alt það er í nútíma ljóðum
skal felast ; Stílhreint mál, skýrar áherzlur og djúpa
skírskotun. Einnig er hið rammíslenzka tungutak svo
meitlað að Toggi Fónem sagðist aðspurður vart hafa
heyrt annað eins frá því Rikshaw var upp á sitt bezta.
Höfundar sem skrifa ljóðrænt óbundið mál eru sjáldnast góð skáld.
Oscar Wilde